Είναι πλέον γεγονός. Οι Τούρκοι «ρητορικά» το έφτασαν εκεί που δεν πάει άλλο. Ομιλούν ονομαστικά για τα «Τούρκικα» νησιά που θα καταλάβουν, μπορεί και αύριο, και εμείς εδώ πληροφορούμαστε για «προκλήσεις». Ίσως να είναι κι έτσι, όμως ο Ερντογάν δεν είναι μόνος του.
Είναι όλοι εγκρίνοντας αλλά και επαυξάνοντας αριθμητικά αλλά και γεωμετρικά προοδεύοντες. Τα πάντα, πλην της επόμενης φάσης που είναι η «χειροδικία»,
έχουν εξαντληθεί. Δεν έχουμε τίποτα να οφεληθούμε από τη βέβαιη εκτός και από την δημοσκοπική πτώση του Ερντογάν, ενός Ερντογάν που εξάντλησε όλα τα εργαλεία του, δηλ. αυτά που χρησιμοποίησε για την ανέλιξή του, μήπως και παραμείνει.
Μέχρι και προσκυνητής στην Μέκκα ξαναντύθηκε για να ζητιανέψει πιο αποτελεσματικά, όμως φως γι αυτόν δεν φαίνεται. Πλην Αμπού Ντάμπι, που και αυτό δεν δείχνει και τόσο προσοδοφόρο μετά τις τόσες εκπτώσεις που προσφερθήκαν για την των έργων ανάληψη.
Εμείς τί κάνουμε;
Αυτό που πάντα και αδιαλείπτως κάναμε. «Διαξιφισμοί» οι πρεσβύτεροι μέσα στήν Βουλή, και πιο έξω «παίζαν οι μικρότεροι, κλέφτες κι αστυνόμους, κι ήταν αρχηγός η Αργυρώ». Με την ντουντούκα.
Ως, εκ των ως άνω, τί προκύπτει; Αυτό που λεγόταν ότι «εδώ δεν έγινε πόλεμος τότε με την Κύπρο, θα γίνει τώρα!» ισχύει;
Βέβαια, μετά τον ευτελισμό του Μητσοτάκη δια στόματος Ερντοάν πως «τον έμπασα στο Ανάκτορο και του έδωσα φαί και τα συμφωνήσαμε όμως μετά…..» και όχι μόνο άπαξ, το μπαμ είναι τώρα ορατό. Ίσως και αμέσως μετά τον δεύτερο γύρο των εκλογών στην Γαλλία πράγμα που εκ του αποτελέσματος ίσως εξαρτηθεί. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως καθημερινά στην Τουρκία τα πάντα,συνεκτιμώντας, συζητούνται. Η έξοδος του γεοτρύπανου σύν παρελκόμενα «ειρηνικά» για την ώρα είναι ( προειδοποιητικές;) δοκιμαστικές βολές.
Τέλος στις εντός Ιουνίου συνεδριάσεις των ηγετών των μελών της ΕΕ και ΝΑΤΟ η θέση της Ελλάδας πρέπει να είναι όπως ακριβώς εξαγγέλθηκε. Πλήρως ενημερωτική και αμείλικτη. Ιδιαίτερα στο ΝΑΤΟ πρέπει να τεθεί και θέμα ακεραιότητας του ΓΓ Στόλτενμπεργκ, ύστερα και από την τελευταία του δήλωση πως η Σουηδία «ικανοποίησε τις δίκαιες Τουρκικές θέσεις», χωρίς διευκρίνιση ποιές ικανοποιήσεις της παραχωρηθήκανε. Τέτοια αοριστία δεν ταιριάζει σε τέτοιες καρέκλες.
Όπως επίσης και εκείνο το παλαιότερο του ΓΓ που έλεγε πως το ΝΑΤΟ δεν επεμβαίνει στις διενέξεις μεταξύ των μελών του! Συνεπώς για να υποστηριχτεί η Ελλάδα από την Συμμαχία, πρέπει να αποβληθεί η Τουρκία. Και επειδή αυτό δεν γίνεται, θα της προσφέρεται ότι αυτή επιθυμεί, ειδάλλως Πολεμήστε. Η Συμμαχία ισχύει μόνον αν σας επιτεθεί η Ρωσία.
Και αυτός ο κύριος παραμένει ως έχει!