Η Ανθή Ζαχαράτου (1922 – 9 Ιουνίου 2011) υπήρξε σπουδαία Ελληνίδα υψίφωνος και ηθοποιός του λυρικού θεάτρου.
Φωτογραφία από: tanea
Γεννήθηκε το 1922 στο Τεμπρούκ της Ρωσίας. Μεγάλωσε στη Αθήνα όπου και σπούδασε φωνητική στο Ωδείο Αθηνών, έχοντας καθηγήτρια την Ελβίρα Ντε Ιντάλγο (Elvira de Hidalgo). Από πολύ νωρίς έγινε μέλος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, όπου διακρίθηκε ιδιαίτερα στις οπερέτες των οποίων υπήρξε σπουδαία ερμηνεύτρια.
Στη κατοχή πρωτοστάτησε μαζί με άλλους συνεργάτες της και αντιστάθηκαν στην ιταλική επίταξη του Θεάτρου Ολύμπια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, της οδού Ακαδημίας (Αθήνα), την οποία και τελικά απέτρεψαν, συνεχίζοντας έτσι τις παραστάσεις.
Από το 1945 ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο υψιφώνου του θιάσου της Λυρικής Σκηνής. Το όνομά της έχει ταυτιστεί με την Ελληνική Οπερέτα.
Πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήταν στην οπερέτα Η πριγκίπισσα της Τσάρντας [Die Csárdásfürstin] (1945), όπου οι μουσικοκριτικοί την ονόμασαν «βασίλισσας της οπερέτας», και επαίνεσαν το μουσικό ταλέντο και την λαμπερή σκηνική παρουσία της.
Το 1952 συμμετείχε στη κινηματογραφική ταινία «Βαφτιστικός» με συμπρωταγωνιστές τους Αλέκο Αλεξανδράκη (με φωνή ντουμπλαρισμένη από τον τενόρο Πέτρο Επιτροπάκη), και τον Μίμη Φωτόπουλο.
Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που την καταξίωσε ήταν το «Αγάπης λόγια» σε στίχους και μουσική του Νίκου Χατζηαποστόλου.
Απεβίωσε στην Αθήνα την 9η Ιουνίου 2011.
Διετέλεσε δημοτική σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων (1950-1968, 1975-1982) και αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Ηθοποιών (1955-1959 και στην μεταπολίτευση). Συνεργάστηκε με την Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση. Το 1952 συμμετείχε στην κινηματογραφική μεταφορά του Βαφτιστικού. Διαθέτει δισκογραφία, ενώ αρκετές ερμηνείες της σε οπερέτες σώζονται στο οπτικοακουστικό αρχείο της ΕΡΤ (δεκαετία 1950).