Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Η απληστία του ανθρώπου και η ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και της βιομηχανίας, έχει αρχίσει σιγά σιγά να αλλοιώνει το περιβάλλον. Πώς θα μπορούσαμε όμως να χρησιμοποιήσουμε την ίδια τη φύση, με κοινό όφελος και χωρίς να την επιβαρύνουμε;
Τα ηφαίστεια που μέχρι τώρα τα γνωρίζουμε μόνο από τις καταστροφικές τους συνέπειες, που είναι η μια όψη του νομίσματος, πιστεύω ότι πρέπει να γνωρίσουμε και να αξιοποιήσουμε και την δεύτερη όψη τους, αυτή που λέει ότι μπορούν να γίνουν η ιδανική πηγή ενέργειας του πλανήτη.
Η γεωθερμική ενέργεια έρχεται ως εναλλακτική λύση στα ορυκτά καύσιμα και έχει μεγάλες δυνατότητες. Θα μπορούσε να βοηθήσει να μειωθεί η υπερθέρμανση του πλανήτη με την παραγωγή άφθονων ποσοτήτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούν τα παγκόσμια αποθέματα σε περίπου 200 gigawatt, από το οποίο μέχρι στιγμής έχει αξιοποιηθεί μόνο το 6,5% του εν λόγω δυναμικού.
Φωτεινό παράδειγμα της γεωθερμικής ενέργειας η Ινδονησία, η οποία αξιοποιεί τα δεκάδες ενεργά ηφαίστεια, τα οποία της προσφέρουν μια ισχυρή πηγή ενέργειας. Τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας εξάγουν ατμό από τις υπόγειες δεξαμενές με ζεστό νερό, που διαρρέει από το λιωμένο πέτρωμα και το χρησιμοποιούν για να ενεργοποιήσουν τις τουρμπίνες που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια. Ο Γεωθερμικός Ηλεκτροπαραγωγός Σταθμός Windu Wayang χρησιμοποιεί τη θερμότητα της Γης για την παραγωγή ενέργειας, εκπέμποντας ελάχιστα ή καθόλου αέρια του θερμοκηπίου και έχει ως στόχο να επεκταθεί και να γίνει το μεγαλύτερο οικολογικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας στον κόσμο.
Ας έρθουμε στην Ελλάδα, γίνεται τεράστια φασαρία για το φυσικό αέριο, αν θα το πάρουμε η όχι από την Ρωσία, αν βρούμε εναλλακτικές πήγες να μας το στέλνουν, αν βγάλουμε εμείς οι ίδιοι αν, αν, αν, κι όμως η ελληνική φύση έχει φροντίσει να μας προικίσει με μια σειρά ηφαιστείων. Γιατί λοιπόν δεν τα εκμεταλλευόμαστε για την παραγωγή οικονομικής και οικολογικής ενέργειας, αντί να γεμίζουμε τα βουνά μας ανεμογεννήτριες, με ότι συνεπάγεται για το περιβάλλον και ηλιακά κάτοπτρα, που μπαίνουν ακόμη και σε παραγωγικές γαίες, που τώρα τελευταία τις έχουμε απόλυτη ανάγκη;.
Την απάντηση μας την δίνει ο Μπεν Μάτεκ, βιομηχανικός αναλυτής για την Εταιρεία Γεωθερμικής Ενέργειας: «Οι γεωθερμικές εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής είναι πιο περίπλοκες από την οικοδόμηση ηλιακών και αιολικών εγκαταστάσεων», «Είναι πολύ πιο εύκολο να πετάξουν μερικούς ηλιακούς συλλέκτες σε ένα αγρόκτημα». Κι όμως Αρκετές χώρες στην Ευρώπη έχουν αναπτύξει συστήματα κινήτρων που κάνουν την παραγωγή γεωθερμικής ενέργειας και τις γεωθερμικές αντλίες θερμότητας οικονομικά ελκυστικές. Ωστόσο, η γεωθερμική εκτός από «καθαρή» ενέργεια, προσφέρει κάτι που οι περισσότερες ανανεώσιμες πηγές δεν μπορούν: Συνεχές ρεύμα. Με μια σταθερή παροχή ατμού, οι γεωθερμικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής δεν χρειάζεται να περιμένουν τον ήλιο να λάμψει ή τον άνεμο να φυσήξει για να λειτουργούν ασταμάτητα.
Ελληνικά ηφαίστεια: Αίγινα, Μέθανα, Πόρος, Μήλος, Αντίπαρος, Σαντορίνη, Κολούμπος, Χριστιανά, Επισκοπή, Νίσυρος, Γυαλί, Κω, Κάλυμνος, Πάτμος, Σάμος, Εμποριός, Χίος, Αντίψαρα, Λέσβος, Όρδυμνος, Άγιος Ευστράτιος, Λήμνος, Σαμοθράκη, Αλμωπία, Μικροθήβες, Αχίλλειο, Λιχάδες, Ψαθούρα, Οξύλιθος, Σκύρος και όσο παράξενο κι αν ακουστεί η Αττική έχει το δικό της ηφαίστειο το Σουσάκι, που το συναντάμε σε μικρή απόσταση από τους Αγίους Θεοδώρους.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι εάν το θελήσει η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου, μπορεί να ξεκινήσει τα έργα γεωθερμίας, προσφέροντας πάμφθηνη και όχι εισαγόμενη ενέργεια. Το ερώτημα όμως είναι ένα, η δωρεάν ενέργεια υπάρχει, οι πολιτικοί μας θέλουν να αξιοποιήσουν αυτή την πεντακάθαρη και πράσινη ενέργεια, ή θα επιμένουν σε εισαγόμενες και σε καταστροφή του περιβάλλοντος της Ελλάδας μας;.