Μεταδίδονται “εκτιμήσεις” πως ο Τούρκος προς “ανατολίζεται” να θέσει το Βέτο στο ΝΑΤΟ αποκλείοντας έτσι την ένταξη της αιτούσας προς τούτο Φινλανδίας. Οποία αιτούσα το πράττει αντιμετωπίζοντας με φόβο την Ρωσία λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Κάτι που δέν συνέβαινε εδώ και πολλές δεκαετίες. Τώρα το αισθάνθηκε ότι απειλείται;
Πάντως το όλον θα κριθεί στους κόλπους της Συμμαχίας στις σχετικές συνεδρίες που δεν δείχνουν να αργούν. Οποιαδήποτε και να είναι η έκβαση αυτών προμηνύεται πως σ αυτές θα συζητηθούν πολλά που ουδέν εξ αυτών οι λαοί θα ακούσουν / διαβάσουν.
Όπως πχ η θέση της Τουρκίας οποία και θα πρέπει να σταθμιστεί δεόντως. Δεόντως και τούτο διότι η Τουρκία φοβάται τον Ρώσσο πολύ περισσότερο από κάθε άλλον. Άλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος της ένταξής της στην Συμμαχία. Φόβος και τρόμος διαχρονικά τους διακατέχει γιά τυχόν αποβολή τους από το ΝΑΤΟ.
Ομοίως και μια δυσμενής σχέση με την Ρωσσία, λόγω ανοιχτών λογαριασμών που οι ίδιοι γνωρίζουν. Ένας εξ αυτών ίσως να είναι η βοήθεια που τους παρασχέθηκε αφειδώς από τους Ρώσσους, πριν περίπου εκατό χρόνια. Μιά βοήθεια που την εκμεταλλεύτηκαν εις το έπακρον προβαίνοντες στις γεννοκτονίες λαών που κανείς δεν ξεχνά, και για να μπορέσουν να ξανά
σταθούν στα πόδια τους.
Στα πόδια τους λοιπόν οι Τούρκοι στα ….. οι ηττημένοι και μή λαοί που νόμιζαν πως η γή που πατρογονικά και για αιώνες ζούσαν….ήταν δική τους, καί θα εξακολουθούσαν να ζούν. Το ευχαριστώ λοιπόν της Τουρκίας προς τους Ρώσσους ήταν η «ουδετερότητα» στον Β! παγκόσμιο πόλεμο, καί η προσχώρησή τους στο ΝΑΤΟ αμέσως μετά όταν τούτο κατέστη δυνατόν. Δηλαδή «πάντοτε σε δύο βάρκες, και πάντοτε κατά πού φυσάει» μέχρι που ξεκίνησε ο πόλεμος Ρωσίας Ουκρανίας.
Εκεί μπερδεύτηκαν. Γι αυτό και λυσσάνε σερβιριζόμενοι της Ειρήνης υπηρέτες, που όμως δεν τους βγαίνει.
Θέλουν Ειρήνη, αλλά την θέλουν μόνον εκεί. Παντού τριγύρω τους ανοίγουν μέτωπα πετώντας την σκούφια τους για πολέμους. Και πάντα υπό την Υπερδύναμη υποτακτικά κι ακόμα πάρα πέρα εξ ού και οι διπλωμάτες τους, και όχι μόνον είναι όλοι απόφοιτοι αριστούχοι της εκεί σχολής Καλών Τεχνών, και όλοι του κλάδου της «παντί τω τρόπω» Γλυπτικής όπου και διεθνώς «αριστεύουν» δικαίως, όπως οι ίδιοι έτσι νομίζουν.
Όμως τώρα, είναι ώρα επιλογής. Θα τους το επιτρέψουν οι σύμμαχοι;
Αυτό το σήριαλ πρέπει να παρακολουθηθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αφορά και την Ελλάδα.