Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Ανησυχία –και υποκριτική «Ανησυχία» – έχει καταλάβει την Ευρώπη-και όχι μόνον –για την πράγματι μεγάλη άνοδο της ακροδεξιάς στη Γαλλία.
Το πανηγύρισαν που ο κος Μακρόν κατάφερε να εμποδίσει την κα Λεπέν να εκλεγεί Πρόεδρος. Κάποιες σκέψεις ίσως διασαφήσουν την κατάσταση:
– Έχουν ή δεν έχουν οι Γάλλοι Κ.Δ.Πολίτευμα Προεδρικής Δημοκρατίας; Ασφαλώς. Αυτό σημαίνει πως αν η πλειονότητα του λαού επιλέξει Ακρο-δεξιά, Ακροαριστερά , Κεντροδεξιά ή Κεντροαριστερά κ.ο.κ αυτό θα πρέπει να γίνει σεβαστό. Δυστυχώς είχαμε φαινόμενα ακόμη και παρεμβάσεων Δυτικών Ηγετών υπέρ του κου Μακρόν προεκλογικά.
– Αλήθεια τι φοβούνται οι Δημοκράτες / «Δημοκράτες»; Την κατίσχυση της βασικής αρχής της Δημοκρατίας , δηλαδή εκείνη της πλειοψηφίας; Αν οιοσδήποτε λαός – με αδιάβλητες και ελεύθερες εκλογές –εκλέξει το α’ ή β’ κόμμα , γιατί αυτό ενοχλεί /στεναχωρεί /ανησυχεί κάποιους;
– Φοβούνται πολλοί πως ο Φασισμός των ΝΑΖΙ ξανάρχεται. Δεν πρόκειται!.
– Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μου:
• Ο Χίτλερ αφενός μας άφησε χρόνους προ πολλού, αφετέρου δεν υπήρξε ποτέ Ακροδεξιός. Εθνικοσοσιαλιστής ήταν ο μακαρίτης.
• Ο Μουσολίνι ευθύνεται βασικά για το Φασισμό (και ως ιδεολογία).
• Το ορθό είναι να μιλάμε για Ολοκληρωτισμό /Τυραννία και όχι (επιλεκτικά) για Ναζισμό /μαύρο Φασισμό.
Αλήθεια με τον κόκκινο Ολοκληρωτισμό του Στάλιν τι γίνεται; Συγχωρέθηκε /δικαιώθηκε ως …… αποθανών;
Αυτά , όχι βέβαια προς υποστήριξη του εγκληματία του Β’ Παγκοσμίου ΠολέμουΧίτλερ , αλλά επειδή ο «Φασίστας» έκλεψε την παράσταση από τον …. «Σταλινίστα» /Σοβιετικό Κομμουνισμό /Υπαρκτό Σοσιαλισμό κ.ο.κ
– Κανένας Φασισμός /Ναζισμός/Κομμουνισμός δεν ξανάρχεται –και μάλιστα σε χώρες όπως η Γαλλία –. Άδικες ή –και – υποκριτικές οι ανησυχίες που εκφράζονται και μεγαλοποιούνται . Ακόμη δεν νομίζω πως η κα Λεπέν είναι νοσταλγός ή θαυμάστρια του Χιτλερισμού.
– Από τι όμως κινδυνεύουμε (αφού οι «ισμοί» μας τελείωσαν); Απάντηση : Από το Κ.Δ.Πολίτευμα /Δημοκρατία , όπως λειτουργεί , τις παρενέργειες τις οποίες δημιουργεί και τον διαβλητό, ύπουλο τρόπο αναδείξεως ανάξιων λόγου ηγετίσκων πυγμαίου αναστήματος. Προβάλλονται και εκλέγονται ηγέτες διαφθοροδιαπλεκόμενοι με οικονομιντιακούς παράγοντες, καθώς και με ξένες ισχυρές /μεγάλες Χώρες που τους τοποθετούν σε υψηλούς θώκους εξουσίας προκειμένου να τους μεταχειρίζονται ωσάν μαριονέτες !…..Η άφρων , ανάλγητη, αντιλαϊκή και –ενίοτε αντεθνική-πολιτική τους, αγανακτεί τον κόσμο ο οποίος στρέφεται προς ακραίες κατευθύνσεις (υποχρεωτικά;).
– Η αποτυχία της Ε.Ε, τα απεχθή συμφέροντα των ισχυρών Εταίρων, η αλλοπρόσαλλη πολιτική, η κραυγαλέα έλλειψη αλληλεγγύης ανάμεσα στα Κράτη και η επικράτηση της αχαλίνωτης ιδιοτέλειας έχουν οδηγήσει σε (αυτό) απαξίωση, την Ε.Ε. Οι λαοί συνειδητοποιούν την κοροϊδία /εξαπάτησή τους. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης αφυπνίζεται φυσιολογικά. Αντί ενώσεων Κρατών και Παγκοσμιοποίησης, οδηγούμαστε σε Έθνη – Κράτη. Πισωγυρίζουμε. Συνεπώς το έδαφος (μετά την περίοδο αγρανάπαυσης που επακολούθησε τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και το τέλος του ψυχρού Πολέμου) είναι πλέον πρόσφορο. Ο Εθνικισμός ανθεί και θεριεύει νομοτελειακά δυστυχώς.
– Το μέγα ζητούμενο όμως δεν είναι αυτό. Εξάλλου θεωρώ πως ο Εθνικισμός δεν είναι αίτιο δεινών αλλά αιτιατό/αποτέλεσμα (με τις δικές του ασφαλώς αρνητικές επιπτώσεις). Το Κ.Δ.Πολίτευμα είναι το … λίπασμα που τροφοδοτεί τα άκρα, τις ακρότητες , τις εθνικές (αυτό) περιχαρακώσεις.
– Οι πολιτικάντηδες , τα κόμματα /κομματισμός και το ψυχοπαίδι τους ο συνδικαλισμός, αποτελούν τον εσμό των αποτυχημένων. Την κύρια αιτία των δεινών.
– Είναι αστείο να τα βάζουμε με την –όποια- κα Λεπέν και να βλέπουμε φαντάσματα τύπου Χίλτερ ή Στάλιν.
– Αν πράγματι ανησυχούμε για την ενίσχυση των άκρων και των ακροτήτων ένας και μόνον τρόπος υπάρχει: η ενδυνάμωση της παρηκμασμένης Δημοκρατίας μας. Όλα τ’ άλλα είναι είτε εκ του πονηρού ή συνέπεια καλπάζουσας ηλιθιότητας.
ΥΓ. Πρόβλεψη : Αν αμελήσουμε την ριζική αναδιάρθωση των δημοκρατικών μας θεσμών και δεν επιλέξουμε χρηστούς /έντιμους /ικανούς ταγούς, θα έρθει κάποια στιγμή που όντως θα «νεκραναστηθούν» ή θα χρησιμοποιηθούν ως … Ελ.Σιντ, οι Μουσολίνι, Χίτλερ, Στάλιν κ.α, προκειμένου να συμπαρασταθούν στους τότε …. πολυπληθείς δικούς τους.
Δημοκρατική κατάντια!.