Ανησυχία προκάλεσαν οι ανακοινώσεις του Νικόλαου Σύψα κατά την διάρκεια του 21ου Πανελληνίου Συνεδρίου Λοιμώξεων, για το νέο πρόβλημα στη δημόσια Υγεία, το οποίο συνιστά μεγάλη απειλή για τα νοσοκομεία της χώρας.
Όπως ανέφερε ο καθηγητής, κατά την διάρκεια της πανδημίας του κορωνοϊού, παρατηρήθηκε επιδείνωση των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων με ανθεκτικά μικρόβια, οι οποίες προκάλεσαν τον θάνατο σε ορισμένους ασθενείς. Για την μεγάλη αυτή επιδείνωση είναι ενοχοποιούνται η κατάχρηση των αντιβιοτικών, η κακή υγιεινή των χεριών από υγειονομικούς αλλά και άλλοι περιβαλλοντικοί λόγοι.
Σύμφωνα με τον κ. Σύψα η κατάσταση ξέφυγε γιατί οι επαγγελματίες της υγείας έριξαν όλο το βάρος στην πανδημία: «Δυστυχώς ξέφυγε από το ραντάρ της επιτήρησης η έκρηξη των λοιμώξεων σε ΜΕΘ και θαλάμους. Ξέφυγε γιατί οι καθ’ ύλην αρμόδιοι έπρεπε να ασχοληθούν με τον κορωνοϊό, ρίχτηκαν στη μάχη της επιδημίας».
Ο κ. Σύψας αποκάλυψε ότι ο μύκητας «Candida auris» εντοπίστηκε σε όλα τα νοσοκομεία της 1ης ΥΠΕ και ότι ευτυχώς τα περιστατικά απομονώθηκαν έγκαιρα. Ωστόσο όπως πρόσθεσε ο συγκεκριμένος μύκητας σε περίπτωση που μολύνει ένα νοσοκομείο, είναι ιδιαιτέρως δύσκολο έως και απίθανο να εκριζωθεί και είναι ανθετικός στην φαρμακευτική αγωγή: «Είναι στα νοσοκομεία και έχει μεγάλη ανθεκτικότητα. Όταν μπαίνει στα νοσοκομεία δεν βγαίνει ποτέ. Είχαμε στην Αθήνα νοσοκομεία με πολύ μεγάλο πρόβλημα. Ο Ευαγγελισμός. Θα τα βρούμε μπροστά μας», τόνισε ο κ. Σύψας.
Ο καθηγητής έδωσε ως παράδειγμα την περίπτωση με ένα νοσοκομείο στη Νέα Υόρκη το οποίο μολύνθηκε από τον μύκητα και παρά τις προσπάθειες να απολυμανθεί, αυτό δεν κατέστη εφικτό, με αποτέλεσμα να εξεταστεί η περίπτωση καταστροφής του. Επιπλέον, ο κ. Σύψας σημείωσε ότι η Επιτροπή του Συστήματος Υγείας της Βρετανίας (NHS) προβλέπει ότι τις επόμενες δεκαετίες, οι λοιμώξεις από τα πολύανθεκτικά μικρόβια θα αποτελούν το πρώτο αίτιο θανάτου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σημειώνεται ότι στο συνέδριο αναφέρθηκε ότι πρέπει να γίνουν επειγόντως προσλήψεις λοιμωξιολόγων, καθώς κατά την διάρκεια της πανδημίας αποδείχτηκε ότι είναι λίγοι οι γιατροί με αυτή την ειδικότητα, και μόνο αυτοί μπορούν να επιτηρήσουν ανάλογες συνθήκες. Είναι απαραίτητο σε κάθε μικρό νοσοκομείο να υπάρχει τουλάχιστον ένας λοιμωξιολόγο, και περισσότεροι γιατροί αυτής της ειδικότητας στα μεγαλύτερα νοσοκομειακά ιδρύματα.