Ειδικά για την UNESCO δεν νοείται «επιλεκτική» εφαρμογή του διεθνούς δικαίου.
Ορθώς η UNESCO ανησυχεί και καταγγέλλει τις καταστροφές από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, σε Μνημεία που προστατεύονται από την σχετική νομοθεσία της.
Έχει λοιπόν σήμερα η UNESCO, εφόσον είναι ειλικρινής και δίκαιη για την αποστολή της, τη μεγάλη ευκαιρία: Να καταγγείλει για την προσβολή των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς δύο σύγχρονες απειλές: Τόσο τη Ρωσία στην Ουκρανία, όσο και την Τουρκία για την μετατροπή σε τζαμιά της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας.
Και για την UNESCO -ή ιδίως για την UNESCO και τον σκοπό της- δεν νοείται «επιλεκτική» εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. Δηλαδή, καταδικάζουμε τη Ρωσία, αλλά ανεχόμαστε την τουρκική βαρβαρότητα σε βάρος της Χριστιανοσύνης, όταν μάλιστα η τελευταία είναι και ο τρίτος πυλώνας του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.