Ας κάνουμε μια ανασκόπηση της Πολωνίας στη στάση της στο προσφυγικό:
Πριν από πέντε χρόνια, στη μείζονα προσφυγική κρίση λόγω του πολέμου στη Μέση Ανατολή αρνήθηκε κατηγορηματικά να δεχτεί πρόσφυγες, τους οποίους όλοι γνωρίζουμε ότι στο μεγαλύτερο μέρος τους δέχτηκε η Ελλάδα. Τότε αγνόησε επιδεικτικά και τις εκκλήσεις της ΕΕ και τις βασικές αρχές του ανθρωπισμού που αποτελούν θεμέλιο του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.
Σήμερα δέχεται -και αυτό είναι ευπρόσδεκτο- εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες από την Ουκρανία.
Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί αυτή η αντιφατική στάση της Πολωνίας; Μήπως πίσω από τη στάση αυτή κρύβεται ο θρησκευτικός εθνικισμός της Πολωνίας και η απέχθειά της σε κάθε άνθρωπο που υφίσταται τις συνέπειες του πολέμου επειδή είναι μουσουλμάνος; Μήπως δηλαδή και εδώ η Πολωνία όχι μόνο δεν σέβεται τον ανθρωπισμό αλλά απλώς κάνει πολιτική με βάση θέσεις που σχετίζονται με βαθύτερα εθνικιστικά ένστικτα, που τόσο ταιριάζουν στην νοοτροπία του καθεστώτος Καζίνσκι;
Και κάτι ακόμη: Μήπως η Πολωνία, κάνοντας τώρα το «καλό παιδί» στην ΕΕ και δεχόμενη τους Ουκρανούς πρόσφυγες σκοπεύει αύριο να απαιτήσει να σταματήσουν οι εις βάρος της κυρώσεις λόγω των παραβιάσεων του κράτους δικαίου για τις οποίες έχει πολλές φορές καταδικαστεί -ακόμη και πριν 10 μέρες- από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Ό,τι και αν σκοπεύει η Πολωνία θα ήταν δραματικό και ταπεινωτικό για την ΕΕ να ξεχάσει και την απανθρωπιά της κατά τον πόλεμο της Μέσης Ανατολής και τις παραβιάσεις του κράτους δικαίου και των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Διαφορετικά η ΕΕ θα έδειχνε μια ανοχή στην Πολωνία που θα αποτελούσε προηγούμενο και για άλλα κράτη και ιδίως για την Ουγγαρία.
Με απλά λόγια σε καμία περίπτωση η ΕΕ δεν μπορεί να ανταλλάξει την Δημοκρατία της και τον Πολιτισμό της με τα καμώματα μιας Πολωνίας που έχει δείξει ότι περιφρονεί όλες τις αρχές της.