Από τον Απόστολο Αποστόλου
«Τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα» έλεγε ο Λένιν. Ναι, ακολουθούν μια πορεία που όσο και αν κάποιοι επιθυμούν να έχουν μια σκηνοθετημένη εξέλιξη τους, τόσο εκείνα δείχνουν να είναι ανεξέλεγκτα.
Το κίνημα των φορτηγατζήδων που ξεκίνησε στον Καναδά για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού απλώνεται παντού. Η κούραση της εμβολιοκρατίας φαίνεται πως εξεγείρει τον κόσμο. Αν έδειξε υπομονή και καρτερικότητα με τα λοκντάουνς ο κόσμος του πλανήτη, με τα εμβόλια και την συνεχόμενη υποχρεωτικότητα για μια 3 και 4 δόση κάτω από απειλές και τιμωρίες αρχίζει να ωριμάζει στη συνείδηση του και στη σκέψη του εκείνο που περιέγραφε ο Ιβάν Ίλλιτς: «Υπάρχουν τρόποι με τους οποίους η κυριαρχία της ιατρικοποιημένης υγειονομικής περίθαλψης παρεμποδίζει μια υγιή ζωή…
Ο έσχατος αυτός θρίαμβος της θεραπευτικής κουλτούρας μετατρέπει την ανεξαρτησία του μέσου υγιούς ανθρώπου σε ανυπόφορη μορφή παρέκκλισης».
Η στρατηγική του φόβου χάνει το παιχνίδι της και αυτό γιατί αντιφάσκει σε όλα με τις αιτιότητες. Η σταθερή αντιστρεπτότητα των αφηγημάτων του τρόμου και του φόβου έσπασε την αλυσίδα που κρατούσε τη σύνταξη της πορείας.
Έτσι ο προορισμός του φόβου φαίνεται πως έχασε το δρόμο του. Κάποιοι πίστευαν ότι έφτιαχναν ένα πεπρωμένο αλλά κατάλαβαν πως έφτιαξαν μια αποτυχημένη κουλτούρα του φόβου.
Ο Ιβάν Ίλλιτς μας είχε δώσει την εξήγηση του πως η ιατρική μπορεί να γίνει παρεξήγηση. « Προφανώς, η σύγχρονη ιατρική έχει αξία. Αλλά για όσους από εμάς θέλουμε να διατηρήσουμε τη ζωτικότητα και την προσαρμοστικότητά μας, η λύση είναι να αποϊατρικοποιήσουμε τη ζωή μας όσο περισσότερο μπορούμε. Όχι μόνο θα πρέπει να περιορίσουμε την υπερβολική χρήση ιατρικής περίθαλψης, θα πρέπει επίσης να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τη ζωή μας με αποκλειστικά ιατρικούς όρους».
Με άλλα λόγια οι άνθρωποι μπορούν να αντλήσουν από τους φόβους τους δύναμη ανάλογα με το μέγεθος του φόβου που σπέρνεται. Την υγεία δεν την εμπορεύεται ο φόβος. Δεν την πολιορκεί ο καταναγκασμός. Δεν την σχεδιάζει η πολιτική διεύθυνση.
Εκεί απέτυχε ο εμβολιασμός. Στη βασιλεία των αποτυχημένων σχεδιασμών, στην ιεροεξεταστική, στους παλιάτσους υπηρέτες και στον ενθουσιασμό μιας νίκης. Γιατί η υγεία είναι αβασάνιστη ελπίδα και όχι αγωνία στο λούνα πάρκ του τρόμου.
Υπάρχει ένδειξη του τέλος της πανδημίας; Μπορεί, οι αγορές κάτι προδίδουν. Όπως ανέφεραν οι New York Times η αμερικανική πολυεθνική Johnson & Johnson ανέστειλε την παραγωγή του εμβολίου που παρήγαγε για τον Covid-19. Αλλά και ο Διευθύνων Σύμβουλος της Μοντέρνα Στεφάν Μπάνσελ αφού διέγραψε τον λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πούλησε μετοχές αξίας 400 εκατομμυρίων. Και ο συνιδρυτής της Μοντέρνα Μουμπάρ Άφεγιαν, ξεφορτώθηκε μετοχές αξίας 1,5 δις. Όλα αυτά κάτι λένε ή καταλήγουν σε υποψίες.
Τα τέκνα του Μεγάλης Επανεκκίνησης, Τρυντώ, Μακρόν, Μητσοτάκης, με πνευματικό πατέρα τον Κλάους Σβάαμπ απόλυτοι της τακτικής επιβάλλω με παραβίαση των συνταγματικών αρχών φαίνεται (κυρίως για τους πρώτους σίγουρα) πως τα πράγματα αρχίζουν να τρίζουν και το παρόν τους να είναι καταδικασμένο. Έτσι ψάχνουν να βρουν τρόπο για να περάσουν τον ποταμό της οργής των λαών τους.
Και μέσα σε όλα αυτά πλειοδοτεί και η κρίση της Ουκρανίας. Μια Ρωσία που είναι έτοιμη από καιρό και μπορεί να διεκδικήσει, αλλά και ένας κόσμος της νατοϊκής συμμαχίας που μοιάζει ηττημένος και προχωρεί όλο και περισσότερο στο δρόμο της αφασίας.
Ο Αμερικανός πρόεδρος έτσι και αλλιώς καιρό τώρα δείχνει πως έχει αυτοκτονήσει χωρίς αιτία. Αλλά και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί του βρίσκονται μονίμως στη χαύνωση μιας απατηλής φεουδαλικής δυναστείας και ως ανυποψίαστα μηδενικά περιμένουν το θαύμα της παραχάραξης όλων των αξιών να λειτουργήσουν ως δυναστική ευλογία.
Μήπως τελικά όταν εκείνος ο «πολυφρενής» Νίτσε πριν μπει στη κρίση της «ολιγοφρένειας» με τους οραματισμούς του πότε στη Νίκαια και πότε στο Έζε και στο Τορίνο, τότε που μας έγραφε ότι ο Δυτικός Κόσμος θα μπει στον αθεράπευτο μηδενισμό και δε θα βγει από εκεί, είχε δίκιο;
Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής φιλοσοφίας.