Μείζων θέμα εθνικής ασφάλειας προκύπτει από την διαρροή του κειμένου, του αιτήματος που έστειλε ο Λαβρόφ στον Δένδια, η οποία επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για τελεσίγραφο της Ρωσίας προς την Ελλάδα με απρόβλεπτες συνέπειες.
Αποκαλύψαμε χθες αυτό που η κυβέρνηση προσπάθησε να κρύψει. Την επιστολή του ρωσικού υπουργείου εξωτερικών που παραδόθηκε επίσημα στο ελληνικό υπουργείο, από την ρωσική πρεσβεία στην Αθήνα. Το χαρακτηρίσαμε μάλιστα από την πρώτη στιγμή ως «τελεσίγραφο», διότι σύμφωνα με τις διαρροές, απαιτούσε απάντηση σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Τα πράγματα αποδεικνύονται πολύ χειρότερα μετά την διαρροή του κειμένου. Η Ρωσία απαιτεί από την Ελλάδα να απαντήσει άμεσα ως κυρίαρχο κράτος και όχι ως μέλος δυτικών συμμαχιών. Τόσο της ΕΕ, όσο και του ΝΑΤΟ.
Αυτό, διότι η Μόσχα επικαλείται με αριστοτεχνικό μάλιστα τρόπο, την διακήρυξη του ΟΑΣΕ, η οποία υπεγράφη στην Αστανά από τα κράτη – μέλη του οργανισμού. Υπενθυμίζει ότι η Ελλάδα υπέγραψε την συγκεκριμένη διακήρυξη ως κυρίαρχο κράτος και όχι ως μέλος του ΝΑΤΟ η οποιοδήποτε άλλου οργανισμού. Άρα, δεν μπορεί να επικαλεστεί «υποχρεώσεις» που πηγάζουν από την συμμετοχή της σε οποιοδήποτε Δυτικό οργανισμό ή συμμαχία, καθώς καθίσταται η ίδια υπόλογη για το εάν θα τιμήσει η όχι την υπογραφή της.
Η διακήρυξη της Αστανά δεσμεύει τα κράτη που την υπέγραψαν, ώστε να μην προβούν σε καμία κίνηση προάσπισης της δικής τους ασφαλείας, εις βάρος της ασφάλειας μίας άλλης χώρας – μέλους του ΟΑΣΕ. Όπως όμως επίσημα έχει ξεκαθαρίσει ο Σεργκέι Λαβρόφ, η χρήση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης προκειμένου να μεταφερθούν στρατιωτικές δυνάμεις και στρατιωτικός εξοπλισμός που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά της Ρωσίας, συνιστά απειλή κατά της ίδιας της Ρωσίας.
Η Ελλάδα λοιπόν οφείλει να ξεκαθαρίσει εάν βάση της διακήρυξης του ΟΑΕΕ, θα σταματήσει άμεσα να παρέχει την υλικοτεχνική υποδομή και την δυνατότητα διαμετακόμισης στρατιωτικών δυνάμεων μέσω της Αλεξανδρούπολης. Η απάντηση μάλιστα πρέπει να δοθεί σύντομά, ώστε η Ρωσία να αποφασίσει για τις περαιτέρω ενέργειες της!
Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Πως εάν η Ελλάδα δεν σταματήσει άμεσα να παρέχει διευκολύνσεις σε νατοϊκές δυνάμεις, στο έδαφος της, τότε η Ρωσία θα θεωρήσει ότι η Ελλάδα – και όχι οποιαδήποτε συμμαχία – παραβιάζει την διακήρυξη του ΟΑΣΕ. Με αυτόν τον τρόπο, η Ρωσία θα δώσει νομιμοφάνεια ακόμα και σε μία επιθετική ενέργεια, π.χ. σε ένα χτύπημα με στόχο το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.
Μπορεί αυτό το σεινάριο να φαντάζει ακραίο, αυτή ακριβώς όμως είναι η σκοπιμότητα του ρωσικού τελεσιγράφου. Άσχετα εάν μπορεί απλώς να αποτελεί μία αυστηρή προειδοποίηση, μία ευθεία απειλή. Σε περίπτωση σύρραξης, οι απειλές πραγματοποιούνται. Αυτό έχει αποδείξει η ιστορία.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην μέγγενη της αμυντικής συμφωνίας που υπέγραψε με τις ΗΠΑ, από την οποία όμως μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχει κερδίσει τίποτα. Αντίθετα, μετά τη συμφωνία παρατηρούμε μία οβιδιακή αλλαγή της υπερδυνάμεις εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Από την ακύρωση του East Med, μέχρι τον θερμό εναγκαλισμό με την Τουρκία που φτάνει στο σημείο συζητήσεις για πώληση νέων μαχητικών F 16!
Οι επόμενες κινήσεις λοιπόν της ελληνικής κυβέρνησης μπορεί να αποδειχθούν σωτηρίες ή καταστροφικές για την Ελλάδα. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την γενοκτονία του μικρασιατικού ελληνισμού, με την ολέθρια εμπλοκή της Ελλάδας στην Κριμαία που είχε προηγηθεί, να συμπεριλαμβάνεται στις αιτίες αυτής της εθνικής καταστροφής.
Το λιγότερο λοιπόν που μπορούμε να κάνουμε, είναι να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.