Γραφει ο Διονυσης Παντης απο το pantislawoffice.blogspot.com
Νέα συμφωνία ανταλλαγής συναλλάγματος 18 δισεκατομμυρίων ντιράμ εθνικού νομίσματος των ΗΑΕ και 64 δισεκατομμυρίων τουρκικών λιρών (που αντιστοιχούν σε περίπου 4,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων), ανακοίνωσε την Τετάρτη η Τουρκική Κεντρική Τράπεζα (ΤCΜB).Συναλλαγές λοιπόν σε τοπικό νόμισμα και μεταξύ ΗΑΕ και Τουρκίας ύψους 5 δις. Αντίστοιχες συμφωνιες εχουν υπογραφεί και με αλλες χωρες όπως με Κίνα, Νοτια Κορέα, Αζερμπαϊτζάν.
Πριν λίγο υπεγράφη συμφωνία για άμεσες επενδύσεις των ΗΑΕ στην Τουρκία ύψους 10 δισεκατομμύρια δολλάρια που τονώνουν τα συναλλαγματικά αποθέματα και ενισχύουν τον Ερντογάν στην διαχείριση της οικονομικής κρίσης. Επισης τα ΗΑΕμΜεσολάβησαν για συνάντηση του τούρκου πρέσβη στη Λιβύη με τον Πρόεδρο της Λιβυκής Βουλής Ακιλα Σαλέχ και τον στρατάρχη Χαφταρ;
Σε σχετική αρθρογραφία και συνεντεύξεις έχουμε εκτενώς αναφερθεί σε πρόθεση και δυνατότητα που δημιουργεί η παρούσα συγκυρία να υπάρξει ενδιάμεσος μουσουλμανικός γεωπολιτικός χώρος μεταξύ Δύσης και Κίνα λόγω του εντινόμενου ανταγωνισμού τους.
Επίσης για τον τουρκοαραβικό ανταγωνισμό για την ηγεσία του χώρου αλλά και την τουρκοαραβική συμπληρωματικότητα (τουρκική πραγματική οικονομία -βιομηχανική παραγωγή και αντίστοιχοι όμιλοι επιχειρηματικοί, real estate από την μια πλευρά και πετροδολλαριο και επενδυτικά funds από την άλλη ) που δημιουργεί χώρο για συνεργασία στα πλαίσια και μουσουλμανικής οικονομίας και τραπεζικής (προτίμηση σε μουσουλμανικά προϊόντα και υπηρεσίες μεταξύ των οποίων και χρηματικοοικονομικές – επενδύσεις).
Οι προσπάθειες κατευνασμού και καλοπιάσματος της Τουρκίας μήπως και “βάλει πλάτη” σε Ουκρανία, αποτροπή Ρωσίας, Ιράν, Κεντρική Ασία, Καύκασο, Αφγανιστάν, Αφρική κλπ φαίνεται ότι θα έχει βαριά ανταλλάγματα.
Ο Ιούνιος του 23 (εκλογές στην Τουρκία) είναι μακριά, ενώ τα “θέματα” τρέχουν τώρα. Η Τουρκία θορυβήθηκε μετά την παύση της εμφύλιας διαμάχης στην Λιβύη και την έναρξη της πολιτικής διαδικασίας που επιτρέποντος τοπικών βαρόνων (φυλάρχων, στραταρχών, προέδρων πες τε τους όπως θέλετε) και Μεγάλων Δυνάμεων, η οποία εκ των πραγμάτων συρρικνώνει την δυνατότητα επιρροής της και αυξάνει τις αντίστοιχες των μεγάλων δυνάμεων της Δύσης.
Η παρέμβαση της Βρετανίδας Πρέσβεως στην Λιβύη ήταν ενδεικτική. Γι’αυτό η Τουρκία επιχείρησε – όχι με μεγάλη επιτυχία – την προσέγγιση της με τον Χαφταρ καιντον Σαλέχ και άλλους παράγοντες στην Ανατολική Λιβύη. Προέτεινε τις παραδοσιακές σχέσεις της Οθωμανικής εποχής και την θρησκεία με την περιοχή της Ανατολικής Λιβύης προσπαθώντας να υποστηρίξει το περιστασιακό της σύγκρουσης με τις δυνάμεις του στρατάρχη Χαφταρ και ζητώντας προσέγγιση που αφήνει πίσω το παρελθόν ενόψει της νέας κατάστασης που φέρνει η πολιτική διαδικασία και η επιρροή δυτικών – μη μουσουλμάνων – δυνάμεων στην Λιβύη. Ζητήθηκε από τον Χαφταρ η επίσκεψη του στην Άγκυρα η οποία ναυάγησε μόνον εξαιτίας της απαίτησης του Χαφτάρ να συναντηθεί απευθείας με τον Πρόεδρο Ερντογάν και όχι με τον Τούρκο ΥΠΕΞ. Ο Σαλέχ πραγματοποίησε επίσκεψη. Το θέμα φαίνεται ότι έλυσε η μεσολάβηση των ΗΑΕ όποτε δεν θα πρέπει να μας εκπλήξει η προσέγγιση Τουρκίας πλέον και με παράγοντες της Ανατολικής Λιβύης.
Ελπίζω οι εξελίξεις αυτές να έγιναν αντιληπτές στην Αθήνα όπως και οι συνέπειες τις οποίες μπορεί αυτές να έχουν. Από την άλλη πλευρά οι προσπάθειες ΗΠΑ – ΕΕ κατευνασμού και καλοπιάσματος της Τουρκίας μήπως και “βάλει πλάτη” σε Ουκρανία, ανάσχεση Ρωσίας, Ιράν, στην Κεντρική Ασία, Καύκασο, Αφγανιστάν, Αφρική κλπ φαίνεται ότι απαιτεί βαριά ανταλλάγματα και “στραβά μάτια”. Ο Ιούνιος του 23 είναι μακριά, ενώ τα επίμαχα “θέματα” τρέχουν τώρα…