Γραφει η Ζεζα Ζήκου
Η έκπληξη έγινε όταν ανακοινώθηκε πρόσφατα από την Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) η οκτασέλιδη λίστα των «Pandora Papers» με τους 283 Έλληνες γνωστούς επιχειρηματίες και άλλους… αλλά για πρώτη φορά δεν υπήρξε μεταξύ τους Έλληνας πολιτικός!
Όντως είναι ασυνήθιστο. Προφανώς, εξηγείται από το γεγονός ότι έχει λήξει η εποχή της σημιτικής διαφθοράς και διαπλοκής… Και πολύ περισσότερο όταν τμήματα των διεφθαρμένων τραπεζικών, ακαδημαϊκών και μιντιακών ελίτ έχουν σχεδόν σταματήσει να ξεπλένουν τους υπόλογους στη γνωστή κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Γενικά οι offshore εταιρείες λειτουργούν ως πολιτικά πλυντήρια μιζαδόρων και φοροφυγάδων!
Αλλά οι «φορο-ληστές» της λίστας Λαγκάρντ αποτελούν την απεχθέστερη περίπτωση. Η λίστα Λαγκάρντ των 2.062 ονομάτων φυσικών και νομικών προσώπων παρελήφθη από το υπουργείο Οικονομικών το 2010 επί υπουργίας Γιώργου Παπακωνσταντίνου… και κρύφτηκε στο συρτάρι από τον ίδιο, και από τον διάδοχό του! Ο πρώην υπουργός οικονομικών του ΓΑΠ, κρίθηκε ένοχος για νόθευση της λίστας, εξαιρώντας από τα έγγραφα τις δύο ξαδέλφές του μετά συζύγων. Κυρίως η λίστα Λαγκάρντ αποκάλυψε τις καταθέσεις του ζεύγους Παπαντωνίου με τις μίζες του Γιάννου ύψους 2.835 εκατ. ελβετικών φράγκων. Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, που βοά η χώρα, και με τη βούλα της Δικαιοσύνης, για τα δισεκατομμύρια που δόθηκαν ως μίζες στην εποχή της «σημιτικής» διακυβέρνησης, ο αρχιερέας της διαπλοκής παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα.
Ποιο αλήθεια είναι χειρότερο, οι μίζες από τα εξοπλιστικά που πήραν ο Γιάννος και ο Τσοχατζόπουλος ή ότι μας κυβέρνησαν; Όχι δεν πρόκειται για απλή απάντηση, αλλά για διαφθορά και διαπλοκή κουστουμαρισμένη και υπερφίαλη, με τη βεβαιότητα της ταξικής υπεροχής της και το χαμόγελο που δουλεύτηκε μπροστά σε καθρέφτες και κάμερες. Οχι, το θέμα δεν είναι ο Γιάννος, ή ο Τσοχατζόπουλος, γιατί αν το πεις αυτό κάνεις την παραδοχή ότι όλα ήταν ένα στιγμιαίο λάθος. Είναι από τα τέρατα της αιμομικτικής σχέσης των πολιτικών με τους κρυφούς χρηματοδότες τους. Είναι η διασταύρωση του σημιτικού εκσυγχρονισμού με την υποκρισία της δήθεν ισχυρής ανάπτυξης και με τις απάτες που την παγίωναν. Απλώς να θυμίσω ότι το 2014 η αμερικάνικη τράπεζα Morgan Stanley στη Ζυρίχη ανέφερε ως ύποπτες τις κινήσεις των λογαριασμών του Ακη Τσοχατζόπουλου λίγες μέρες μετά τη σύλληψή του. Οι κινήσεις αυτές, ύψους 29 εκατ. ελβετικών φράγκων είχαν γίνει πριν από δώδεκα χρόνια.
Ποτέ άλλοτε στην Ιστορία της χώρας η δημοκρατία δεν κόστισε τόσο ακριβά στους πολίτες όσο την 20ετία διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ/Σημίτη. Τα ποσά είναι μυθικά, ιδιαίτερα αν προσθέσουμε το «μαύρο» χρήμα της μίζας. Το κράτος κομματικοποιήθηκε επί ΠΑΣΟΚ/Σημίτη, αλλά και επιχειρηματίες και εκδότες για να ευημερήσουν προσκολλήθηκαν σε αυτό το κράτος της μίζας. Ουδείς διατηρεί την παραμικρή αμφιβολία ότι για πολλά χρόνια διεξάγονταν και δύο και τρία και χίλια δεκατρία «πάρτι», με άφθονο «μαύρο» χρήμα, υπερτιμολογήσεις, μίζες και «δωράκια». Χάρη στα χρήματα του φορολογούμενου, ο σημιτισμός της διαφθοράς και διαπλοκής έγινε το αφεντικό της Δημοκρατίας και των ΜΜΕ.
Να επισημανθεί πως τα “Pandora Papers” είναι μόνον τα τελευταία σε μια σειρά διαρροών εδώ και επτά χρόνια. Είχαν προηγηθεί τα “FinCen”, τα “Paradise Papers”, τα “Panama Papers” και τα “LuxLeaks”. Στην έρευνα των “Pandora Papers” που κράτησε δυο χρόνια συμμετείχαν πάνω από 650 δημοσιογράφοι από 117 χώρες, οι οποίοι ξετίναξαν 6.500.000 φακέλους με 30.000 offshore εταιρείες. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες διαρροές 11,9 εκατομμύρια οικονομικών εγγράφων όπου αποκαλύπτονται ο μαύρος πλούτος και οι συναλλαγές παγκόσμιων ηγετών, πολιτικών και εν γένει της οικονομικής και επιχειρηματικής ελίτ. Να σημειωθεί ότι οι απώλειες φόρων για την Ε.Ε. εξαιτίας της φοροδιαφυγής από την πλευρά επιχειρήσεων και εύρωστων οικονομικά πολιτών έχουν ξεπεράσει το ένα τρισ. ευρώ ετησίως.
Θυμίζουμε ότι προ δύο μηνών είχαν δοθεί στη δημοσιότητα και οι λίστες των “Pandora Papers” με εκατοντάδες λαμπρά ονόματα φοροφυγάδων από περισσότερες από 90 χώρες. Πρόεδροι χωρών και πρωθυπουργοί (πρώην και νυν), υπουργοί Οικονομικών, στρατηγοί, δήμαρχοι, δικαστές, και διασημότητες του σόου, αθλητικού ή μουσικού, που κρύβουν εισοδήματα σε φορολογικούς παραδείσους και κρύβουν (όχι όλοι) το μαύρο χρήμα που διαθέτουν στις διάσημες offshore. Δηλαδή όλος ο καλός κόσμος.
Τα “Pandora Papers” τιμούν την ερευνητική δημοσιογραφία, δυστυχώς όμως δεν κατορθώνουν να ατιμάσουν αμετάκλητα τους μεγιστάνες του ψεύδους και της κλοπής. Ασυγκίνητοι, όπως κάθε αποφασισμένος αμοραλιστής, θα συνεχίσουν να ηγεμονεύουν, στο πεδίο του ο καθένας. Και θα μάθουμε και άλλους, και άλλους όμοιούς τους από τις επόμενες λίστες. Ντρέπεται τάχα ο –κάθε–Μπλερ βλέποντας τ’ όνομά του στις λίστες όσων φοροδιαφεύγουν κλέβοντας τη χώρα τους και τους τύποις συμπολίτες τους; Μπα. Σίγουρα θα διαθέτει πολυμήχανη ομάδα νομικής υποστήριξης, κάτι θα βρει. Όπως και ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης. Η εφημερίδα Guardian αναφέρεται στη νομική εταιρεία Anastasiades & Partners που είχε ιδρύσει ο κ. Αναστασιάδης. Συγκεκριμένα, το δικηγορικό γραφείο κατηγορείται ότι απέκρυψε τα περιουσιακά στοιχεία ενός αμφιλεγόμενου Ρώσου μεγιστάνα πίσω από πλασματικούς ιδιοκτήτες.
Αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά ότι όποιος είναι πλούσιος και δεν θέλει να μοιραστεί τον πλούτο του δεν χρειάζεται να παρανομήσει, αφού οι νόμοι έχουν φτιαχτεί γι΄αυτόν. Έτσι, φόρους πληρώνουν τελικά μόνον οι βλάκες και οι φτωχοί. Το αστείο, δε, από τη σκοπιά των πλουσίων τουλάχιστον, είναι ότι πολλές από αυτές τις πρακτικές αυτές είναι απολύτως νόμιμες. Καθόλου παράδοξο, αφού στην προκειμένη περίπτωση το σκάνδαλο δεν είναι η παράβαση κάποιου νόμου, αλλά η ίδια η ύπαρξή του. Ακόμα και μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις δεν θα αλλάξει κάτι. Το σκάνδαλο αποκαλύπτεται μεν, παραμένει δε.