Γράφει ο Ζηκόπουλος Ευστράτιος
Φωτό: Ο Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας κατά την προσφώνηση του στην Ισλαμική Διάσκεψη που οργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη την 10/10/2021.
Δημοσιεύτηκαν σενάρια ξένης προέλευσης ότι ο Πρόεδρος δεν θα ήθελε να παραιτηθεί από την εξουσία ακόμη και αν έχανε τις εκλογές, την ίδια μέρα που ο İzzet Özgenç, ένας από τους συμβούλους του Ερντογάν, δήλωσε στον λογαριασμό του στο Twitter, την οικονομική κατάσταση έκτακτης ανάγκης (OHAL) που θα αναγκαζόταν να εφαρμόσει ο Πρόεδρος λόγω «σοβαρής οικονομικής κρίσης» με βάση το άρθρο 119 του (τουρκικού) Συντάγματος.
Ο τουρκικός λαός, παρακολουθεί με αγωνία την επιμονή του Προέδρου του, στην μείωση των επιτοκίων μέσω των αντισυνταγματικών επεμβάσεών του στην Κεντρική Τράπεζα, γεγονός που προκαλεί την απαξίωση του εθνικού νομίσματος. Οι συνέπειες στην τουρκική οικονομία είναι άμεσες με αυξήσεις των τιμών, των εισαγομένων αλλά και των εγχώριων προϊόντων / υπηρεσιών λόγω της ενεργειακής εξάρτησης, φτωχοποίηση των μεσαίων στρωμάτων του πληθυσμού, αύξηση του πληθωρισμού και κυρίως της έλλειψης επενδυτικής εμπιστοσύνης.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν, αφού έχει συνειδητοποιήσει ότι η εικοσαετής συνεχής διακυβέρνηση του ΑΚΡ έχει υποστεί φυσιολογική φθορά αλλά και διαφθορά, αποφάσισε να προβεί σε παίγνιο με την Οικονομία. Η ρητορική, των προβλημάτων που προκαλούνται από «τις επιθέσεις της κακιάς Δύσης», για πρώτη φορά έδωσε τη θέση της, στην «δυσπιστία στην ακολουθούμενη οικονομική πολιτική», όπως τουλάχιστον δήλωσε ο νέος Υπουργός Οικονομικών μετά την επτάωρη σύσκεψη με εξέχοντες οικονομικούς παράγοντες, την 11/12/2021. Όμως μια τέτοια δήλωση θα ήταν φυσιολογικό να ακουστεί από τον τομεάρχη Οικονομίας της αντιπολίτευσης! Δυστυχώς όμως, οι «κακοί Δυτικοί επενδυτές» είναι αναγκαίοι για την τουρκική οικονομία.
Στην ίδια σύσκεψη, ο νεοδιορισθείς Υπουργός διαβεβαίωσε ότι η Κεντρική Τράπεζα δεν θα προχωρήσει σε αύξηση επιτοκίων, προαναγγέλλοντας στην ουσία την μείωση τους κατά 100 έως 200 μονάδες βάσης, την τελευταία για το 2021, που θα γίνει σε λίγες ώρες την 16/12, η οποία θα προκαλέσει την περαιτέρω απαξίωση της λίρας έναντι του δολαρίου. Αυτή η διαβεβαίωση γίνεται στα πλαίσια οδηγιών που έχει λάβει από τον Πρόεδρο και είναι σύννομη με την ερντογανική ισλαμιστική θεώρηση. Δεν μπορεί άλλωστε να εξηγηθεί διαφορετικά η σκόπιμη αυτή ενέργειά του, που προκάλεσε την εκδίωξη περί των έξι Διοικητών της Κεντρικής Τράπεζας και Υπουργών Οικονομίας, την τελευταία τριετία, λόγω των διεθνών (Δυτικών) προδιαγραφών με τις οποίες προσέγγιζαν την τουρκική οικονομία.
Ο στόχος του Ερντογάν είναι να είναι Πρόεδρος το 2023, κατά την εκατονταετηρίδα της ίδρυσης της Τουρκικής Δημοκρατίας. Ας σημειωθεί ότι, τότε, το 1923, η Δημοκρατία ήταν χαλιφευομένη, μέχρι την κατάργησή της Χαλιφείας λόγω της φιλοδοξίας του Κεμάλ να είναι ο μοναδικός Άρχων, καθότι ο Χαλίφης έστω και με μειωμένες εξουσίες, θα είχε πάντα μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές των πιστών. Κατά τα εγκαίνια της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης το 1920, είχε μνημονευθεί ο Χαλίφης, με τον φετβά του οποίου κηρύχτηκε γκεχάντ εναντίον των αλλοεθνών και αλλοθρήσκων, που οδήγησε στον νικηφόρο (κεμαλικό) Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (και την Μικρασιατική καταστροφή).
Σήμερα ο Ερντογάν συμπεριλαμβάνει στην ρητορική του, τον «Οικονομικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας» που πρέπει να δώσει σύσσωμος ο τουρκικός λαός, για να νομιμοποιήσει τα μέτρα που πρέπει να λάβει λόγω της οικονομικής κατάστασης που ο ίδιος προκάλεσε. Έτσι, ο Ερντογάν, προσεγγίζει την πολιτική και την οικονομία, όπως ο Καθηγητής Μάζης είχε τονίσει, από το 2012, στο βιβλίο του «Γεωγραφία του ισλαμιστικού κινήματος στην Μέση Ανατολή», σ. 38, «με ριζοσπαστικό ισλαμιστικό λόγο αλλά και με παραστρατιωτική πρακτική, αναλαμβάνοντας να αποδείξει την ηθικο-πολιτική και κοινωνική ανωτερότητα των ‘νομικώς καθαρών’ ισλαμικών προσεγγίσεων». Ακόμη νωρίτερα, το 2009, ο Καθηγητής σε άρθρο του στην (τότε) Αμυντική Επιθεώρηση, είχε αναφερθεί στην «Εθνική Έκθεση Πολιτισμού, Έκδοσης του Κρατικού Οργανισμού Προγραμματισμού, (D.P.T, Milli Kültür Raporu, Ankara, Devlet Planlama Teşkilatı Yayını, 1983, Άγκυρα 1983», σ. 542-543, όπου γινόταν αναφορά στην πολιτική σκέψη των ισλαμιστών διανοουμένων στην Τουρκία, σημειωτέον, μια εικοσαετία πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης από το ΑΚΡ:
«Η πολιτική αυτή σκέψη των ισλαμιστών διανοουμένων στην Τουρκία θεωρεί την κοσμική εκπαίδευση ως υπεύθυνη των πάσης φύσεως στρεβλώσεων και διαφθοράς, ότι κατέστρεψε τον σεβασμό του τουρκικού λαού προς την εξουσία και την ηθική πειθαρχία που προηγουμένως αποτελούσαν σημαντικά στοιχεία της κουλτούρας και τα οποία μεταδιδόταν στις επόμενες γενεές μέσω της οικογένειας. Σύμφωνα με τη λογική αυτή, η τουρκική νεολαία των δεκαετιών 1960 και 1970 αποξενώθηκε από την εθνική κουλτούρα, αγνόησε την ίδια την εθνική ιστορία, παρασύρθηκε σε ξένες ιδεολογίες, έχασε τις ρίζες της και περιήλθε σε σύγχυση χωρίς καμία ελπίδα».
Στο ίδιο βιβλίο του, «Γεωγραφία του ισλαμιστικού κινήματος στην Μέση Ανατολή», 2012, ο Καθηγητής Μάζης μας παραπέμπει στον Mahalati Ayatollah Fadlalah, 22/3/1986, στο La Terreur Sacrée, όπου είναι εμφανής η ιδεολογική βάση της ερντογανικής ρητορικής: «Το Ισλάμ ενικήθη από τους ιδίους τους κυβερνήτες του, οι οποίοι στο όνομα των κοσμικών κυβερνήσεων δυτικού τύπου εξηυτέλησαν τον Θείο Νόμο. Η Δύσις ηχμαλώτισε την φαντασία του λαού μας. Και αυτή της η κατάκτησις είναι απείρως πιο καταστροφική από μια απόσπαση εδαφικού τμήματος». Την κοσμική διακυβέρνηση στην Τουρκία την είχε επιβάλλει ο Κεμάλ.
Οι ανησυχίες που εκφράζουν οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, όπως το Ιαπωνικό “Turkey report of the Nomura Bank”, ο ευρωπαϊκός κλάδος του Carnegie, «Turkey report published by Carnegie Europe», είναι βάσιμες, καθότι προβλέπεται ο Τούρκος Πρόεδρος να εφαρμόσει μια πολιτική τεχνητής ευημερίας με τα μειωμένα επιτόκια, τις γενναίες αυξήσεις στο βασικό μισθό που επαγγέλλεται για το 2022, την διευκόλυνση φθηνού δανεισμού των ιδιωτών και μικρομεσαίων επαγγελματιών κλπ..
Εκτιμάται ότι στην περίπτωση που το ΑΚΡ καταφέρει να φρενάρει την αλματώδη αύξηση του δολαρίου και να ανακάμψει στα εκλογικά προγνωστικά, τότε θα προκηρυχτούν εκλογές. Διότι εκλογές χωρίς τη βεβαιότητα νίκης δεν είναι διατεθειμένος να προκηρύξει. Φυσικά αυτό είναι το καλό σενάριο. Στην περίπτωση όμως που δεν εμφανιστεί η εν λόγω προσδοκώμενη ανάκαμψη, θα εφαρμοστεί το plan B, που ευστόχως στο “Turkey report of the Nomura Bank” αναφέρεται ως «η πιο σκοτεινή στιγμή πριν την αυγή», και στο οποίο plan B, έχω αναφερθεί εκτενώς σε προηγούμενο άρθρο μου της 5/11/2021, με τίτλο «Η ταύτιση ενός λαού με ένα σίριαλ: ‘La casa de papel’ (μέρος 1ο)», όπου παραθέτω όλες τις ενδείξεις και αποδείξεις της δημιουργίας εφιαλτικών εξελίξεων και χάους μέσα από το οποίο με μαεστρία ο Ερντογάν μετατρέπει την κρίση σε ευκαιρία, όπως το 2015 και το 2016.
Ευχόμενος καλή επιτυχία στον Πρόεδρο Ερντογάν με την ιδιότητά του κατά τα πρότυπα του Προφήτη, «ως διοικητής, οικονομολόγος, νομικός και θαυμάσιος οργανωτής», όπως αναφέρεται ότι διέθετε ο Προφήτης. Ίδετε «Γεωγραφία του ισλαμιστικού κινήματος στην Μέση Ανατολή», 2012, σ. 29, του Καθηγητή Μάζη.
Ζηκόπουλος Ευστράτιος
Υποψήφιος διδάκτωρ Γεωπολιτικής στο ΕΚΠΑ