Ποιες είναι οι πολιτικές βλέψεις του Ανδρέα Παπαμιμίκου; Που αποσκοπεί με τις δημόσιες παρεμβάσεις του για τα όσα συμβαίνουν στην πόλη της Θεσσαλονίκης; Ο πρώην γραμματέας της πολιτικής επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας ανοίγει τα χαρτιά του και μιλά στο Thestival για τα πολιτικά του σχέδια αλλά και για τη διαχείριση της πανδημίας από την Κυβέρνηση. Τονίζει την άμεση ανάγκη στήριξης του κλάδου της εστίασης και επισημαίνει ότι το να τοποθετούνται τόσοι ειδικοί στα κανάλια για την πανδημία μπερδεύει τους πολίτες. Τα βάζει με τις μειοψηφίες που εμποδίζουν με προσφυγές στη Δικαιοσύνη την ολοκλήρωση σπουδαίων έργων για την ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης.
Διαπιστώνουμε μια έντονη κινητικότητά σας κυρίως στα τοπικά θέματα το τελευταίο διάστημα, που εκδηλώνεται με δημόσιες παρεμβάσεις. Μετά από καιρό μάλιστα, το 2016 αν δεν κάνω λάθος. Που αποσκοπεί αυτή η πολιτική κινητικότητά σας;
Αντιλαμβάνομαι την ερώτηση σας διότι στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει οι πολιτικοί να μπορούν να αναγνωρίσουν πότε ένας κύκλος κλείνει και πότε μπορεί να ανοίξει ένας άλλος. Δεν με εκφράζει το μοντέλο του επαγγελματία πολιτικού. Αντίθετα θέλω επαγγελματίες να ασχολούνται με την πολιτική. Δηλαδή, ανθρώπους της πραγματικής ζωής, της επιστήμης, της κοινωνίας, με εμπειρίες και βιώματα, που έχουν περάσει την αγωνία να πρέπει στο τέλος του μήνα να πληρώσουν φόρους, εισφορές και μισθούς, νέους που προσπαθούν να δημιουργήσουν σε ένα αφιλόξενο πολλές φορές περιβάλλον, οικογενειάρχες που χτίζουν τα σπιτικά τους και αγωνίζονται να τα καταφέρουν με την δουλειά τους, τα παιδιά τους, τις μηνιαίες υποχρεώσεις τους.
Θα επιμείνω. Θα σας δούμε υποψήφιο βουλευτή με τη Νέα Δημοκρατία;
Θα με δείτε στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας για τη Θεσσαλονίκη και την πατρίδα μας. Με δυναμική, νέες ιδέες, προτάσεις και αποτελέσματα. Όλα τα άλλα στην ώρα τους.
Ως ενεργός πολίτης επομένως, τι βλέπετε πως απαιτείται στη διαχείριση του κορωνοϊού και των επιπτώσεών του;
Θέλω αρχικά να ευχαριστήσω όλους τους υγειονομικούς που επί δύο χρόνια δίνουν μάχη στα νοσοκομεία όλης της χώρας. Δυστυχώς έτσι πως εξελίσσεται το τέταρτο πανδημικό κύμα στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο, φοβάμαι πως θα χρειαστούν νέα μέτρα για να ανακοπεί. Βλέπουμε άλλωστε πολλές ευρωπαϊκές χώρες να λαμβάνουν και πάλι οριζόντια αυστηρά περιοριστικά μέτρα, ακόμη και lockdown. Προσωπικά είμαι υπέρ της λογικής του ηλεκτροσόκ σε τέτοιες περιπτώσεις που φέρνει άμεσα αποτελέσματα.
Επι της ευκαιρίας όμως θα ήθελα να εκφράσω τον προβληματισμό μου για αυτό το γαϊτανάκι που καθημερινά εκτυλίσσεται στα κανάλια με κάθε «ειδικό» να καταθέτει τις προσωπικές του απόψεις που μπορεί να είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με αυτές άλλων ή να ακυρώνονται στην πράξη μετά από λίγες ημέρες. Όλα αυτά μπερδεύουν τους πολίτες και εντέλει χάνεται σε πολλές περιπτώσεις και η αξιοπιστία των μέτρων που λαμβάνονται. Θα ήταν προτιμότερο να υπάρχουν 1-2 συγκεκριμένα άτομα από την επιτροπή των ειδικών ώστε ο δημόσιος λόγος που ακούγεται να είναι επίσημος και αξιόπιστος και να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις και παρερμηνείες.
Σε ότι αφορά τα οικονομικά μέτρα; Ουκ ολίγοι κλάδοι διαμαρτύρονται και ζητούν πρόσθετα μέτρα στήριξης.
Η κυβέρνηση καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας έκανε υπερβάσεις και προσπάθησε να πάρει σημαντικά μέτρα για τη στήριξη των πληττόμενων επιχειρήσεων και εργαζομένων. Με το δεδομένο ότι τα περιοριστικά μέτρα συνεχίζονται και πλήττουν κλάδους της οικονομίας αλλά και το ότι είμαστε μπροστά σε μια πληθωριστική πίεση λόγω των μεγάλων αυξήσεων στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος και των καυσίμων αλλά και βασικών ειδών διατροφής, πιστεύω πως πρέπει τα μέτρα στήριξης να διευρυνθούν. Πρέπει να πέσει ζεστό χρήμα στην αγορά για τη στήριξη κυρίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αυτό αφορά και την πολιτεία αλλά και τις τράπεζες που επιτέλους οφείλουν να στηρίξουν με ρευστότητα επιχειρήσεις, επαγγελματίες και νοικοκυριά.
Μεταξύ των ισχυρά πληττόμενων κλάδων είναι και αυτός της εστίασης που ειδικά στη Θεσσαλονίκη αποτελεί μεγάλο μέρος της τοπικής οικονομίας. Εκεί τι πρέπει να γίνει;
Η εστίαση είναι σημαντικός κλάδος της οικονομίας και της τουριστικής ανάπτυξης. Ας σκεφτούμε πόσοι έρχονται στη Θεσσαλονίκη για να διασκεδάσουν, για το καλό φαγητό, για την μουσική και τους ανθρώπους της. Προφανώς και για την ανάπτυξη του τουριστικού προϊόντος πρέπει να επενδύσουμε στις φυσικές ομορφιές, την ιστορία και τον πολιτισμό αλλά δεν είναι καθόλου κακό, το αντίθετο μάλιστα, να επενδύσουμε και να χτίσουμε πάνω στην εστίαση, την διασκέδαση και να προσελκύσουμε επισκέπτες από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια.
Αναλογιστείτε επί παραδείγματι, τα οφέλη από την ένταξη της Θεσσαλονίκης στο Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων Γαστρονομίας της Unesco. Κάτι που θα συμβάλει στην διεθνή προβολή της, την ενίσχυση της τουριστικής και πολιτιστικής ταυτότητάς της και θα προσελκύσει ένα νέο τουριστικό κεφάλαιο που επιδιώκει να γνωρίσει νέους τόπους μέσα από τις γεύσεις τους, την γαστρονομική κουλτούρα και παράδοσή τους.
Για να καταλάβετε ξεκάθαρα πάντως τη σημασία της εστίασης στην οικονομία της Θεσσαλονίκης θα σας πω ότι άμεσα ή έμμεσα με τον κλάδο ασχολούνται, ως επιχειρηματίες, εργαζόμενοι, προμηθευτές, επαγγελματίες κλπ, περίπου 100.000 άτομα.
Ο κλάδος πρέπει να στηριχθεί γενναία με οικονομικά μέτρα, απαλλαγές και διευκολύνσεις αλλά επιπλέον προτείνω να επιτραπεί από τους δήμους στα καταστήματα να αναπτύξουν τραπεζοκαθίσματα σε περισσότερα τετραγωνικά μέτρα στους εξωτερικούς τους χώρους ώστε αφενός να μπορέσουν να ισορροπήσουν τις απώλειες από τους νέους κανόνες, αφετέρου να υπάρχουν μεγαλύτερες αποστάσεις μεταξύ των πελατών.
Μιας και μιλάμε όμως για τον τουρισμό της Θεσσαλονίκης θα μου επιτρέψετε να κλείσω με κάτι τελευταίο το οποίο θα αναλυθεί το επόμενο διάστημα. Με το νέο αεροδρόμιο και τα έργα υποδομής και ανάπτυξης στο Λιμάνι, η Θεσσαλονίκη μπορεί να γίνει home port κρουαζιέρας.
Ο καθένας όμως βλέπει τη Θεσσαλονίκη τόσα χρόνια ως κάτι διαφορετικό. Πόσα έχουμε ακούσει για ταυτότητες, στόχους, ανακοινώσεις και εξαγγελίες αλλά στην πράξη έχουμε μόνο διαφωνίες, προσφυγές, καθυστερήσεις…
Το θέμα της έλλειψης ταυτότητας ώστε όλοι να καταρτίζουν μακροπρόθεσμους σχεδιασμούς βάσει αυτής και να υπάρχει μια συνέχεια, αλλά και της συνεργασίας και συμφωνίας των φορέων της Θεσσαλονίκης, είναι δύο μεγάλες παθογένειές μας. Πριν γκρινιάξουμε πως για όλα φταίνε οι άλλοι, πρέπει να τα λύσουμε αυτά άμεσα. Ανέκαθεν είχα την άποψη πως όλα είναι στο χέρι μας.
Επιτέλους, όμως, πρέπει η Θεσσαλονίκη να αφεθεί από μειοψηφικές δυνάμεις της συντήρησης και να προχωρήσει μπροστά. Κάποιοι δεν έχουν τι να προτείνουν και δεν θέλουν να γίνει τίποτα σε αυτήν την πόλη.
Φυσικά και είμαι υπερ της διαβούλευσης, της συζήτησης και του δικαιώματος να διεκδικεί κάποιος την άποψη του αλλά κάποτε πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις και η πόλη να προχωράει.
Δυστυχώς κάποιοι θέλουν να επιβάλουν μόνο τις δικές τους θέσεις. Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο παρά αυτό: Δείτε την προσφυγή στο ΣτΕ κατά του μεγάλου έργου της ανάπλασης της ΔΕΘ που θα αλλάξει όλη την εικόνα της Θεσσαλονίκης και έχει ενταχθεί στα 5 εμβληματικά έργα της κυβέρνησης αλλά και την νέα προσφυγή για το Μετρό και το σταθμό Βενιζέλου όταν μόλις πρόσφατα το Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάσισε περί της νομιμότητας της απόσπασης και επανατοποθέτησης των αρχαίων. Ας αναλογιστεί ο καθένας ποιος πληρώνει τις αναχρονιστικές εμμονές κάποιων: Η κυβέρνηση νομίζουν; Όχι, η ίδια η πόλη και όλοι εμείς που ζούμε εδώ, απαντώ εγώ.