Έφυγε τα ξημερώματα του Σαββάτου πλήρης ημερών, στα 91 της χρόνια η συνταξιούχος δασκάλα Παναγιώτα Λάζαρη, στον ύπνο της.
Μια σπουδαία γυναίκα που έχει χαραχτεί στη μνήμη εκατοντάδων παιδιών ως η δική τους “μάνα”, η δική τους αγκαλιά…
Από τις αρχές του 1970 ίδρυσε τη “Φωλιά του Παιδιού”, το ίδρυμα στο οποίο εκατοντάδες μεγάλωναν με την φροντίδα, τη στοργή και την αγάπη της, μέχρι την ενηλικιωσή τους.
Η Παναγιώτα Λάζαρη, παρά τις δυσκολίες, έγινε η μεγάλη αγκαλιά και η “οικογένεια” σε κοντά διακόσια παιδιά, τα οποία τα μεγάλωσε, τα στήριξε, τα δίδαξε τις αρχές του ήθους, της ευπρέπειας και της ευγένειας και εκείνα μετά ενήλικα πια έβρισκαν τον δρόμο τους φτιάχνοντας τις δικές τους οικογένειες και ακολουθώντας τους δικούς τους επαγγελματικούς δρόμους.
Γραφει για αυτήν ο Νίκος Νικολοπουλος:
Παναγιώτα Λάζαρη: Από τη Φωλιά του Παιδιού, στην Φωλιά του Ουρανού!
Μια ζωή περικυκλωμένη από την αίσθηση του καθήκοντος και την ευθύνη της ανιδιοτελούς προσφοράς, ήταν η επίγεια διαδρομή της Παναγιώτας Λάζαρη. Σήμερα, που πλήρης ημερών κλήθηκε να λάβει την Θεία ανταμοιβή της, έχουν αδειάσει όλα τα λόγια μας και οι λέξεις λυγίζουν κάτω από το βάρος της ανυστερόβουλης αγάπης, που η ίδια αφειδώλευτα σκόρπισε σε όλη την ζωή της.
Πώς να περιγράψεις την μεγάλη απώλεια; Πώς να ζωγραφίσεις την θλίψη; Πώς να πληρώσεις το τεράστιο κενό που αφήνει η απουσία της;
Το όνομά της, πλέον, παραδίδεται εναργές και ανεξίτηλο στις Δέλτους της Πατραϊκής ιστορίας για να μνημονεύεται σαν προσευχή και η σεβάσμια μορφή της, γίνεται ο τηλαυγής εκείνος φάρος που θα φωτίζει τις θαλασσοδαρμένες ψυχές, στα υπερπόντια ταξίδια της ζωής.
Κάτω από τις φτερούγες της, θα συνεχίσει να ζεσταίνει τις παγωμένες ανασαιμιές των ενδεών και εμπεριστάτων και το παράδειγμά της θα καταστεί ο φρυκτωρός του ίδιου του ουρανομήκους οράματός της. Που θα διδάσκει, θα παραδειγματίζει και θα παρακινεί όλους μας και τις επόμενες γενεές, να στοιχίζονται στην ευθεία του καθήκοντος.
Έχει γιορτή σήμερα στα ανάκτορα του ουρανού, καθώς άγγελοι την προϋπαντούν και την κλείνουν θριαμβευτικά στην αγκαλιά τους, όπως η ίδια φιλόστοργα και αγόγγυστα ζέσταινε τις ραγισμένες καρδούλες εκατοντάδων παιδιών, που ευτύχησαν να μεγαλώσουν μαζί της και να ξεδιψάσουν από την κρήνη των διδαγμάτων της.
Η Παναγιώτα Λάζαρη υπήρξε η ΜΑΝΑ που ανέθρεψε 200 παιδιά στη «ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ» στη Πάτρα, αγόρια και κορίτσια που δεν γνώρισαν γονείς .
Από τις αρχές του 1970 ίδρυσε τη “Φωλιά του Παιδιού”, το ίδρυμα στο οποίο εκατοντάδες παιδιά μεγάλωναν με την φροντίδα, τη στοργή και την αγάπη της, μέχρι την ενηλικίωσή τους.
Η Παναγιώτα Λάζαρη, παρά τις δυσκολίες, έγινε η μεγάλη αγκαλιά και η “οικογένεια” σε περισσότερα από διακόσια παιδιά, τα οποία τα μεγάλωσε, τα στήριξε, τα δίδαξε τις αρχές του ήθους, της ευπρέπειας
και της ευγένειας και εκείνα μετά ,ενήλικα πια, έβρισκαν τον δρόμο τους φτιάχνοντας τις δικές τους οικογένειες και ακολουθώντας τους δικούς επαγγελματικούς δρόμους.
Ήταν απο τις πιο ευτυχισμένες γυναίκες στο κόσμο.
Ανύπανδρη -αφιερωμένη επέλεξε από μικρή να γίνει «νύφη Χριστού»- και όμως κράτησε στην αγκαλιά της 200 παιδιά !
Τα ορφανά τα μεγάλωσε με ανιδιοτελή αγάπη, τα αποκατέστησε και χάρηκε και τα παιδιά των παιδιών της !
Η αείμνηστη ΔΑΣΚΑΛΑ δίδαξε όλους μας
με το παράδειγμα της την ανόθευτη χριστιανική αγάπη και ανθρωπιά ! Είδε στα πρόσωπα των απροστάτευτων εγκαταλελειμμένων νηπίων
τον πολυαγαπημένο της Ιησού !
Η Πάτρα και η τοπική εκκλησία των Ορθοδόξων Χριστιανών που γνώρισαν και έζησαν τον αγώνα της ΑΓΙΑΣ ΜΑΝΑΣ καθώς και το Δημοτικό μας Συμβούλιο, ως ελάχιστο φόρο τιμής πρέπει να αποδώσουν όλες τις τιμές που πρέπουν κι αποδίδονται στα πρόσωπα εκείνα, που υπηρέτησαν με αυταπάρνηση την κοινωνία μας και έδωσαν γλυκείς καρπούς .
Εξαιρέτως δε, οφείλει ο Δήμος ΠΑΤΡΕΩΝ με απόφαση του
να τοποθετήσει ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΠΛΑΚΑ στην οποία να αναγράφεται
το όνομα της και να απεικονίζεται ανάγλυφο το πρόσωπό της, στο νεοκλασικό διατηρητέο σπίτι , που επί σαράντα συνεχή χρόνια , στέγασε κυριολεκτικά ΤΗ ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.
Στο οποίο η αείμνηστη ΑΓΙΑ ΜΑΝΑ αφιέρωσε όλη τη ζωή της , γενόμενη ακοίμητος ΦΡΟΥΡΟΣ , ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ και ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ
των μικρών Αγγέλων .
Αιωνία η μνήμη!
Καλή Ανάσταση!
Νίκος Νικολόπουλος