Όλοι πλέον έχουν αντιληφθεί ότι με τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής, με τον οποίο θα γίνουν οι επόμενες εκλογές, δεν πρόκειται να υπάρξει αυτοδυναμία, οπότε θα απαιτηθεί συγκυβέρνηση δύο και πλέον κομμάτων. Εκείνο όμως που δεν έχουν αντιληφθεί όλοι, είναι ότι και με τον επόμενο εκλογικό νόμο που έχει ψηφίσει η ΝΔ, πάλι θα απαιτηθεί συγκυβέρνηση.
Του Πέτρου Αγρέβη – Χασάπη
Ο κ. Μητσοτάκης, προκειμένου να αποφύγει τεράστιες διαρροές και να συγκρατήσει τη συσπείρωση της ΝΔ, διαμηνύει με κάθε ευκαιρία και προς κάθε κατεύθυνση, ότι θα «κάψει» την απλή αναλογική προκηρύσσοντας αμέσως νέες εκλογές. Εκείνο όμως που δεν λέει, είναι ότι και ο νέος εκλογικός νόμος, τον οποίο ο ίδιος έφτιαξε και επέβαλε, δεν πρόκειται να δώσει πλειοψηφία και επομένως θα απαιτηθεί και πάλι συγκυβέρνηση. Άλλες οι συνθήκες τότε που ψηφιζόταν ο εκλογικός νόμος και άλλες τώρα. Και ίσως να είναι χειρότερες αύριο.
Για να γίνει κατανοητό περί τίνος ομιλούμε, θα εξετάσουμε τρεις εκδοχές. Στην πρώτη η ΝΔ εξασφαλίζει το 30%, στη δεύτερη το πολύ αισιόδοξο 35% και στην τρίτη το απολύτως απίθανο του 40% των εγκύρων ψήφων. Επειδή μεγάλο ρόλο θα παίξει το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνει εκτός Βουλής, ας πάρουμε, χάριν εργασίας, εκείνο του περίπου 8% που είναι το ποσοστό των τελευταίων εκλογών.
Στην πρώτη εκδοχή με ποσοστό 30%, η ΝΔ θα εκλέξει: α) με απλή αναλογική 98 βουλευτές και β) με το δικό της εκλογικό νόμο της ενισχυμένης αναλογικής 118 βουλευτές. Οπότε και στις δύο περιπτώσεις χρειάζεται και δεύτερο ή και τρίτο κόμμα για να συγκυβερνήσει.
Στη δεύτερη εκδοχή με ποσοστό 35%, η ΝΔ θα εκλέξει: α) με απλή αναλογική 114 βουλευτές και β) με ενισχυμένη αναλογική 138 βουλευτές. Οπότε και πάλι θα έχουμε συγκυβέρνηση.
Στην τρίτη εκδοχή με το απίθανο πλέον 40%, η ΝΔ θα εκλέξει: α) με απλή αναλογική 130 βουλευτές και β) με ενισχυμένη αναλογική 158 βουλευτές. Οπότε στην τελευταία και μόνο περίπτωση δεν θα χρειάζεται άλλο κόμμα για συγκυβέρνηση. Γενικά, για να αποκτήσει αυτοδυναμία η ΝΔ, με το νέο δικό της νόμο της ενισχυμένης αναλογικής, θα πρέπει να κινηθεί από 38% και πάνω.
Τι σχέση όμως έχει με τα ανωτέρω, η εκλογή αρχηγού στο ΚΙΝΑΛ;
Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις, τρεις είναι οι επικρατέστεροι για την αρχηγία στο ΚΙΝΑΛ. Οι κ.κ. Λοβέρδος, Ανδρουλάκης και Παπανδρέου. Ο πρώτος έχει δηλώσει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ (στην πολιτική φυσικά ποτέ μη λες ποτέ), αλλά έχει αφήσει ορθάνοικτο το ενδεχόμενο να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ. Άλλωστε, η υπερψήφιση τελευταία του νόμου της ΝΔ για τον ΠΚ και τον ΚΠΔ, θεωρώ ότι ήταν ένα σχετικό μήνυμα προς τους ψηφοφόρους του. Ο δεύτερος, ο κ. Ανδρουλάκης είναι καθαρά κεντροαριστερών απόψεων και είναι απίθανο να συγκυβερνήσει με τη νεοφιλελεύθερη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη (αλλά και πάλι ποτέ μη λες ποτέ). Ο τρίτος ο κ. Παπανδρέου είναι μια περίπτωση απρόβλεπτη για τον οποίο οι κομματικοί ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ δεν γνωρίζουν τι ακριβώς θα κάνει.
Το σύστημα ΠΑΣΟΚ (όπως φέρεται να το έχει ονομάσει ο Κώστας Καραμανλής) είναι ένα σύστημα που έχει εισχωρήσει βαθιά στην κρατική εξουσία σε όλες τις βαθμίδες της, χωρίς την οποία δεν μπορεί να επιβιώσει. Επομένως, πιθανολογώ ότι θα εκλέξει αρχηγό εκείνον που θα του υποσχεθεί ότι θα συνεχίσει να απολαμβάνει τα προνόμια της εξουσίας. Και τέτοιος αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι ο κ. Λοβέρδος, ο οποίος, όπως είπαμε, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με το κόμμα που πιθανολογείται ότι θα είναι το πρώτο και αυτό είναι η ΝΔ, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δημοσκοπικά «δεδομένα». Πιστεύω λοιπόν ότι το DNA των κομματικών ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ θα προσανατολιστεί, ειδικά στον δεύτερο γύρο προς τον κ. Λοβέρδο.
Προφανώς, την εκλογή του κ. Λοβέρδου επιθυμεί διακαώς και ο κ. Μητσοτάκης, προκειμένου να αποβάλει το άγχος της παραμονής στην ηγεσία πρώτα της ΝΔ (καθόσον τα πολιτικά τζάκια της ΝΔ καιροφυλακτούν βλέποντας την κατρακύλα του κόμματος) και φυσικά στην πρωθυπουργία. Αντίθετα με τον αρνητικό κ. Ανδρουλάκη και τον απρόβλεπτο κ. Παπανδρέου ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ θα έχουν πρόβλημα.
Στην τελευταία περίπτωση, η ΝΔ και τα συμφέροντα που τη στηρίζουν, είναι υποχρεωμένοι, αφενός να κοιτάξουν πλέον προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ για συγκυβέρνηση (όχι δηλαδή πως δεν το κάνουν ήδη), αφετέρου να πάψουν να πολεμούν δυνάμεις του Πατριωτικού χώρου, που ήδη έχουν κάνει δυναμική παρουσία στη Βουλή και αναμένεται να κυριαρχήσουν στο πολιτικό σκηνικό το επόμενο διάστημα. Σε κάθε περίπτωση, όλα πλέον στο πολιτικό σύστημα θα αλλάξουν.