του Γιώργου Λακόπουλου
Αν οργανισμοί, διεθνή ΜΜΕ, ευρωπαϊκά όργανα ερευνούσαν περιοδικά τις
επαναπροωθήσεις, τώρα θα το κάνουν συστηματικά. Ήδη έχουν πάρει ευρεία
δημοσιότητα περιστατικά και ανθρώπινες ιστορίες που εκθέτουν τη χώρα και
εξαγριώνουν τη Γιόχανσον- εφιάλτη του Μηταράκη… Αχ αυτή η «Ολλανδή
δημοσιογράφος», με το κόκκινο καπέλο και την «προσβλητική» ερώτηση, μέσα στο
μέγαρο Μαξίμου…
Σκόρπισε απορίες και ερωτήματα για τον πολιτικό που νίκησε –
απρόβλεπτα- τον Μεϊμαράκη, τον Καραμανλισμό ,την αδελφή του και τον Τσίπρα.
Υπάρχει στην πολιτική ο Κυριάκος Μητσοτάκης χωρίς προσυμφωνημένη
υποστήριξη; Μπορεί να σταθεί στο δημόσιο χώρο, χωρίς να ξέρει από πριν το
σενάριο της παρουσίας του; Μπορεί να απαντήσει σε ερωτήσεις δημοσιογράφων αν
του αλλάξουν τις ερωτήσεις; Χλωμό.
Ο εκνευρισμός του στην «επιθετική» ερώτηση μιας ξένης ανταποκρίτριας, ανέδειξε ότι, ως πολιτικό πρόσωπο, είναι αυτό που όλοι ξέρουν:
Δημιούργημα τριών παραγόντων: του ονόματος που φέρει, του πολιτικού μάρκετινγκ
και των «ντιλς» με οικονομικά και μιντιακά κέντρα. Χωρίς αυτά δεν κάνει βήμα. Δεν
είναι ο πολιτικός που θα κατεβεί στα μαρμαρένια αλώνια. Η σκηνική παρουσία του
παραμένει οικτρή, μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι. Ο λόγος του είναι ρηχός,
ανούσιος, χωρίς περιεχόμενο και ενίοτε ρέπει στην ευτέλεια. Υπάρχει ως πολιτική
φιγούρα, γιατί κάποιοι φροντίζουν γι αυτόν πριν από αυτόν. Επιλέγουν το χώρο, το
χρόνο, το ακροατήριο, τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις.
Όταν δεν είναι διασφαλισμένα, όσοι τον σκηνοθετούν παίρνουν τα μέτρα τους. Είτε
δεν τον εμφανίζουν, όπως συνέβη στο παραδοσιακό «debate» πριν τις εκλογές του
2019. Είτε δεν εμφανίζουν όσους είναι ύποπτοι για ερωτήσεις επί των οποίων δεν έχει
προπονηθεί στις απαντήσεις. Π.χ. στην ενιαύσια συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ,
απομακρύνονται προληπτικά το «Documento» και η «Δημοκρατία» και παίρνει
ερωτήσεις μετά από …δυο ώρες η «Εφημερίδα των Συντακτών». Όσα συνέβησαν στο
μέγαρο Μαξίμου δεν ήταν λάθος του.
Ήταν λάθος όσων φροντίζουν το προφίλ του.
Η Ολλανδή δημοσιογράφος τους ξέφυγε. Ίσως λόγω της παρουσίας του Ολλανδού
Πρωθυπουργού, δεν την σκανάρισαν αρκούντως. Το αποτέλεσμα δεν ήταν απλώς να
διασυρθεί διεθνώς ο δικός μας- και στο εσωτερικό οι διακεκριμένοι μιντιακοί φίλοι
του που μετέτρεψαν τη δημοσιογραφία σε δικηγορία. Ήταν ότι αναδείχθηκε αυτό που
ρωτούσαν σε μια παλιά διαφήμιση τη Μαριάννα Τόλη: τι συμβαίνει στο Αιγαίο; Αν
οργανισμοί, διεθνή ΜΜΕ, ευρωπαϊκά όργανα ερευνούσαν περιοδικά τις
επαναπροωθήσεις, τώρα θα το κάνουν συστηματικά.
Ήδη έχουν πάρει ευρεία δημοσιότητα περιστατικά και ανθρώπινες ιστορίες που
εκθέτουν τη χώρα και εξαγριώνουν τη Γιόχανσον- εφιάλτη του Μηταράκη… Η
κατάσταση στα «κέντρα υποδοχής» στη Samos, τη Χίο και τη Λέσβο, φωτίζεται
διόλου κολακευτικά. Είναι η ερώτηση που εφεξής θα βρίσκει μπροστά του ο
Πρωθυπουργός στις ευρωπαϊκές εξόδους του. Ίσως αρχίσει από τη συνέντευξή του με
τον Τζόνσον. Οι «Γκρίνμπεργκ» που κατασκεύασαν το είδωλο του Κυριάκου, δεν
έλαβαν υπόψη ότι δεν θα έχει παντού την ευχέρεια να περπατάει με δεκανίκια.