Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω…
Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Τα επίσημα στοιχεία από την ΕΛΣΤΑΤ για το 2020, μας λένε ότι η ψαλίδα θανάτων γεννήσεων έχει μεγαλώσειακόμη περισσότερο. Γεννήθηκαν 84.767 και έφυγαν από τη ζωή 131.084, δηλαδή μια διαφορά 46.317. Και αυτό έρχεται μετά από μια επίσης κακή χρονιά, που ήταν το 2019, όπου η διαφορά είχε ανέλθει στους 41.202. Και όπως φαίνεται και για το 2021, μάλλον θα έχουμε τα ίδια και χειρότερα. Συνολικά, την προηγούμενη δεκαετία, οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά περίπου 273.000άτομα. Έχουν καταλάβει αυτοί που μας κυβερνάνε τι συμβαίνει; Είναι σαν να εξαφανίστηκαν όλοι οι πολίτεςαπό τις πόλεις, Αγρίνιο, Ηράκλειο, και Ιωάννινα με πληθυσμούς 53.433, 153.653 και 65.574 αντίστοιχα, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Από το 2011 ως το 2020 είχαμε μείωση από 400.000 – 500.000 του πληθυσμού της χώρας μας.
Οι αριθμοί εδώ και καιρό, όχι μόνο το φωνάζουν, άλλα έχουν ξελαρυγγιαστεί, ο ελληνικός πληθυσμός χάνεται χρόνο με το χρόνο, και οι υπεύθυνοι τι κάνουν; Κοιμούνται μακαρίως ή κινούνται σε λάθος κατεύθυνση, την ώρα που τα στατιστικά στοιχεία για τη δημογραφικήκατάσταση στην Ελλάδα επιδεινώνονται ραγδαία, προκαλώντας, εύλογα, σοβαρό προβληματισμό για το ίδιο το μέλλον του ελληνισμού. Μπορεί να έχουν παρθεί κάποια μέτρα αλλά φτάνουν; Σαφέστατα όχι, είναι ασπιρίνη σε ένα σώμα που μήνα με τον μήνα καταρρέειστην εντατική.
Βέβαια οι παράγοντες που επηρεάζουν τη μεταβολή του πληθυσμού δεν είναι μια:
Θα έλεγα δώστε κίνητρα στα νέα ζευγάρια να κάνουνπαιδιά, αλλά από μόνα τους τα σκέτα οικονομικά κίνητρα είναι άχρηστα. Όπως έχει αποδειχτεί στην πράξη, οι χώρες που δαπανούν πάρα πολλά λεφτά μόνο σε κίνητρα, δηλαδή αποκλειστικά οικογενειακάεπιδόματα και φοροαπαλλαγές, για να πείσουν τις οικογένειες να κάνουν παιδιά, δεν πετυχαίνουν πολλάπράγματα. Στον αντίποδα, οι χώρες που τα έχουν πάεικαλύτερα επενδύουν τα χρήματα τους και σε κάτι ακόμη. Προχώρησαν στην άρση των εμποδίων που κάνουν τα ζευγάρια (ή και γυναίκες που είναι μόνες) να διστάζουνόπως:
Αυτά είναι που αποδεδειγμένα έχουν αποτέλεσμα, αλλάκαι πάλι ενώ προσεγγίζουν το δείκτη αναπλήρωσης, δεν τον φτάνουν.
Αν λοιπόν στην Ελλάδα υιοθετήσουμε αυτές τις πρακτικές και πετύχουμε να επιστρέψει πίσω ένα μεγάλοκομμάτι των Ελλήνων που ξενιτεύτηκαν, ένα είναι σίγουρο. Μπορεί να μην καταφέρουμε να καλύψουμεπλήρως το κενό της αναπλήρωσης, αλλά θα έχουμεκαταφέρει να κλείσουμε ένα μεγάλο μέρος της τρύπαςπου λέγεται δημογραφικό.
Όσο για αυτά που ακούγονται ότι θα δοθεί λύση απότους μετανάστες, μάλλον ως αστείο ακούγεται, και αυτό γιατί όταν οι μετανάστες μένουν μόνιμα σε μια άλλη χώρα, σχεδόν αμέσως αρχίζουν να κάνουν όσα παιδιά κάνουν και οι γηγενείς. Μην πάμε μακριά, αυτό συνέβηκαι εδώ, την δεκαετία του ’90: τότε ήρθαν ένα εκατομμύριο νέοι και μετά από 20 χρόνια ο πληθυσμός της χώρας μας άρχισε να μειώνεται.
Μην κλείνετε τα μάτια, σε αυτό το σοβαρότατοπρόβλημα επιβίωσης του Ελληνισμού. Αν θέλετε,μπορείτε να βρείτε λύσεις για το δημογραφικό μας πρόβλημα. Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω.