Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
1. Η Ελλάδα ενισχύεται εξοπλιστικά με σύγχρονα μέσα, κάτι που αποκαθιστά τις ισορροπίες στο Αιγαίο, αλλά και την Ανατ. Μεσόγειο.
(Σ.Σ Ως γνωστόν η «ισορροπία τρόμου» διασφαλίζει μακροβιότερες περιόδους ειρήνης).
2. Ο ακρογωνιαίος λίθος είναι ασφαλώς η πολεμική συνδρομή /συμμετοχή που αναλαμβάνει έκαστος των συμβαλλομένων, σε περίπτωση που ο έτερος δεχθεί προσβολή/επίθεση εκ μέρους τρίτης χώρας. Ακόμη και αν η τελευταία αποτελεί –όπως πχ η Τουρκία- μέλος της Ατλαντικής Συμμαχίας /ΝΑΤΟ. (Σ.Σ Βέβαια το να συνάπτονται συμμαχίες για αντιμετώπιση … εχθρικών συμμάχων είναι κάπως παρανοϊκό. Πλην όμως απολύτως συμβατό με ανθρώπινα έλλογα όντα).
3. Χωρίς υπερβολική δαπάνη.
4. Θεωρώ πως πρέπει να εγκωμιαστεί η διπλωματική παράμετρος /συμβολή.
Οι επιτυχείς χειρισμοί έγιναν την κατάλληλη στιγμή.
Η Ελλάδα –λαϊκά- «είδε … φως και μπήκε». Βρήκε μισάνοικτη την γαλλική πόρτα δυσαρέσκειας (μετά το Σύμφωνο ΗΠΑ, Ην. Βασιλείου, Αυστραλίας), και το εκμεταλλεύτηκε. Ιστορικά δεν είναι σύνηθες να αξιοποιούμε τις ευκαιρίες.
5. Επιβάλλεται η αναζωογόνηση της πολεμικής μας βιομηχανίας. Να κατασκευάζουμε εδώ πλοία, αεροπλάνα, ανταλλακτικά κ.ο.κ, σε συνεργασία με συμμαχικές χώρες. Η Τουρκία το πράττει. Εμείς; Υπό μία –αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση: Οι εργαζόμενοι και προσλαμβανόμενοι να αμοίβονται και (το σπουδαιότερο) να α π α γ ο ρ ε ύ ε τ α ι ο Σ υ ν δ ι κ α λ ι σ μ ό ς!!….
6. Υποψιάζομαι πως μεσοπρόθεσμα η ΕλληνοΓαλλική συνεργασία ενδέχεται να δώσει το φιλί της ζωής στην Ε.Ε η οποία πνέει τα λοίσθια.
Εξηγούμαι:
– Παρακολουθώντας την πορεία της Ε.Ε δεκαετίες τώρα, αισθάνομαι πικρία, απογοήτευση.
Ένθερμος ευρωπαϊστής , υποστηρικτής των –αρχικών- 6 ηγετών που οραματίστηκαν μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη. Χωρίς πολέμους!. Συνέχισα ως Ε υ ρ ω σ κ ε π τ ι κ ι σ τ ή ς και κατέληξα: Ε υ ρ ω α ρ ν η τ ή ς της Γ.Ε (=Γερμανικής Ευρώπης), όπως εκφυλίστηκε!……
– Τώρα δύο τινά θα επισυμβούν:
• Ή η Ένωση θα αυτοδιαλυθεί.
• Ή το ΕλληνοΓαλλικό σύμφωνο θα λειτουργήσει αφυπνιστικά.
Μαγιά/ζύμη ποιοτικών αλλαγών, αναδιαμόρφωσης, ανασυγκρότησης, επανίδρυσης, πάνω σε υγιείς, έντιμες, εταιρικές –και όχι Λ υ κ ο φ ι λ ι κ έ ς – σχέσεις.
Χώρες όπως η Γερμανία, θα υποχρεωθούν να πάρουν διαφορετική θέση. Με την Τουρκία ή την Ελλάδα, Γαλλία (Σ.Σ Αλλά και άλλες χώρες της Ε.Ε που πιθανότατα θα προσχωρήσουν);.
• Βλέπω ανακατατάξεις και επιμέρους συμμαχίες, ακόμη και … εντός συμμαχιών να γίνονται in , μόδα αναπόφευκτα.
– Όπως κατ’ επανάληψη τόνισα αρθρογραφώντας, η αχίλλειος πτέρνα του μαρασμού /εκφυλισμού/ανυποληψίας/απαξίωσης της Ε.Ε δεν ήταν μόνον τα άθλια αχαλιναγώγητα οικονομικά συμφέροντα των Γερμανών κυρίως, αλλά και το ότι η Ε.Ε δεν είχε:
• Ούτε ενιαία εξωτερική πολιτική.
• Ούτε ενιαία σύνορα.
• Ούτε ενιαία οικονομική πολιτική (σ.σ ενώ επέτρεπε την … εταιρική εκμετάλλευση των ανίσχυρων από τους ισχυρούς) .
• Ούτε ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις.
Ποιός να την υπολογίσει , ποιός να την σεβαστεί λοιπόν; Ούτε καν –τι εξευτελιστικό αλήθεια;- ο φτωχοπρόδρομος μεγαλομανής ταραξίας κος Ερντογάν , που (τι ειρωνεία) θέλει να γίνει μέλος της Ε.Ε με «πρωτότυπο» τρόπο. Πως; Μα, απειλώντας και εκβιάζοντας τους θλιβερούς εταίρους !!!.
Κοντολογίς:
Εκτιμώ ως πολύ θετική την ΕλληνοΓαλλική Συμφωνία. Όχι μόνο για τα προφανή οφέλη για την πατρίδα μας, αλλά και για την ειρήνη στην περιοχή γενικότερα, καθώς και την –πιθανή- διάσωση και εξυγίανση της Ε. Ενώσεως! Οψόμεθα!
ΥΓ Αβάσιμες –ιστορικά- υπομνήσεις και αναφορές σε Έλληνες και Γάλλους ηγέτες που κάποτε συνεργάστηκαν , όπως και οι – εκ παραδρομής; – παραλείψεις άλλων που εργάστηκαν για την ΕλληνοΓαλλική «φιλία», οι οποίες σημειώθηκαν, δεν χρήζουν σχολιασμού. Όχι επειδή είναι ανάξιες λόγου, αλλά το παρόν επίτευγμα θα πρέπει να μην σκιαστεί από ο,τιδήποτε , αλλά να επαινεθεί!. (Σ.Σ Πάντως οι αξιωματούχοι και δη οι πολιτειακοί και πολιτικοί ηγούμενοι, καλό θα είναι –γενικώς – να γνωρίζουν Ιστορία και να αποφεύγουν τις προσωπικές κομματικές ή ιδεολογικές προτιμήσεις).