Του Παναγιώτη Αποστόλου
Από τον Πρόεδρο του ΙΗΑ κ Ευάγγελο Ρήγο λάβαμε την παρακάτω επιστολή για δημοσίευση, της κ. Αποστολίας Ρούση, δασκάλας στο νησί Ερεικούσσας των Διαποντίων νήσων και την οποία δημοσιεύουμε!
Θα αντιληφθείτε πως όταν υπάρχουν τέτοιοι εκπαιδευτικοί, τέτοιες Ελληνίδες, η Ελλάδα ποτέ δεν θα χαθεί!
Παρακάτω η επιστολή:
Ονομάζομαι Ρούση Αποστολία και πριν λίγες ημέρες έφτασα στο νησί Ερεικούσσα των Διαποντίων νήσων, δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων. Ο λόγος ήταν ο μόνιμος διορισμός μου στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Η επιλογή της Ερεικούσσας προήλθε μέσω μίας ευλογημένης διαδικασίας. Αρχικά η επιλογή της Κέρκυρας ήταν μία παρότρυνση και συμβουλή του πνευματικού μας πατέρα, καθώς υπάρχει πανυματική ζωή λόγω των μοναστηριών και του μεγάλου αγίου της Κέρκυρας του Αγίου Σπυρίδωνα. Η επιλογή της Ερεικούσσας προήλθε λόγω της μεγάλης τόλμης, της άμεσης αποφασιστικότητας και της αγνής καρδιάς του ανδρός μου. Αυτό συνέβη μέσω ενός τυχαίου γεγονότος,. Η απάντηση όμως του συζύγου μου ήταν:
“Κι εκεί παιδιά μένουν και αξίζουν να έχουν δασκάλα. Θα πάμε εμείς”. Έπειτα λοιπόν από αυτόν τον λόγο και χωρίς δεύτερες σκέψεις και αντιρρήσεις, ξεκινήσαμε μαζί με τα δυο μας παιδιά να έρθουμε στην Ερεικούσσα.
Όταν έφτασα στο νησί κατακλύστηκα από μία παραδεισένια μυρωδιά η οποία μου ήταν άγνωστη οπότε και επανειλημμένα ρωτούσα τι μυρίζει έτσι. Το επόμενο που μου άρεσε πάρα πολύ στο νησί είναι πως δε χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο όπως και γενικά η μετακίνηση αυτοκινήτων είναι ελάχιστη. Αυτό το γεγονός για μένα προσωπικά έχει μεγάλα οφέλη. Στις πρώτες μου βόλτες εδώ εντυπωσιάστηκα από το πόσο παρθένο είναι το νησί.
Την πρώτη στιγμή που μπήκα στο σχολείο ένιωσα να μου έρχονται στο μυαλό όλα όσα έχω διαβάσει και θαυμάσει για τα σχολεία με ιστορία και την εκπαίδευση σε αυτά. Άρχισα να ζωγραφίζω και να συγγράφω στο μυαλό μου όλα όσα μπορεί να διαδραματίστηκαν στο χώρο αυτό όταν επίσης έσφυζε από μαθητές, μαθήτριες και εκπαιδευτικούς.
Εύχομαι να γνωρίσω το νησί με όμορφο τρόπο στα παιδιά μου ώστε να το μάθουν, να το γευτούν, να το χαρούν, να αξιοποιήσουν ότι όμορφο μπορεί να προσφέρεται.
Παρακαλώ το Θεό να μας δίνει δύναμη και υγεία ώστε να χαρούμε αυτό το όμορφο μέρος. Ευελπιστώ να κάνω τόσο τους μαθητές/τριες μου όσο και τα βιολογικά μου παιδιά χαρούμενα στην Ερεικούσσα.
Το σχολείο μου αποτελείται από 3 μαθητές, εκ των οποίων τα 2 κοριτσάκια και το ένα αγοράκι, τα οποία ευελπιστώ να γίνουν η συντροφιά των παιδιών μου και αντίστροφα.
Έχω μονάχα λίγες ημέρες στο νησί. Αυτή ήταν η πρώτη μου εντύπωση! Εύχομαι και προσεύχομαι κάθε επόμενο άρθρο μου να είναι γεμάτο από χαρές και ευλογίες στην Ερεικούσσα.
Τέλος θα ήταν παράληψη να μην αναφέρω την ένθερμη υποδοχή που μου έγινε από τους τοπικούς παράγοντες και από μια επιτροπή που ασχολείται με την ανάπτυξη και υποδοχή νέων κατοίκων στα μικρά ΑΚΡΙΤΙΚΑ νησιά. Αγκαλιάσανε την οικογένεια μου και μας κάνανε να αισθανόμαστε σαν να μας ξέρανε χρόνια. Η επιτροπή αυτή είναι μέρος δυο οργανώσεων της διασποράς (INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION & ΑΧΕΠΑ). Εάν θέλετε να μετοικίσετε στο νησί μας, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί τους στο [email protected] για περισσότερες πληροφορίες και βοήθεια».
Έχω ήδη ξεκινήσει να γράφω ένα βιβλίο για την Ερεικούσσα με θέμα: “Ερεικούσσα, επιτέλους ναυαγός στην αγκάλη του Θεού.”!
Ακόμη, μπορείτε σε αρχικό στάδιο να μας βλέπετε εδώ:
Facebook: 1. Δημοτικό Σχολείο Ερεικούσσας 2. Ερεικούσσαφωτογραφίες
Με εκτίμηση, η δασκάλα Ρούση Αποστολία!