Η ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (Νηστεία εκ πάντων)
Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ ΠΛΑΚΙΛΛΑΣ συζύγου του ευσεβέστατου βασιλιά Θεοδοσίου του Μεγάλου
ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΤ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΠΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΚΛΗΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ το νήπιο
Ο ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο Νέος
Αναλυτικά:
Η ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ (Νηστεία εκ πάντων)
Το έτος 326 η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του γιου της, Μ. Κωνσταντίνου. Ο Θείος ζήλος όμως, έκανε την Άγία Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού. Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές. Σε κάποιο σημείο, βρέθηκαν τρεις σταυροί. Η συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά ποιός από τους τρεις ήταν του Κυρίου; Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με αρκετούς Ιερείς, αφού έκανε δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης κυρίας που είχε πεθάνει. Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν πραγματικά του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε. Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ. Πλήθη πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το τίμιο ξύλο. Επειδή, όμως, συνέβησαν πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι. Αυτή, λοιπόν, την ύψωση καθιέρωσαν οι άγιοι Πατέρες, να γιορτάζουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, για να μπορέσουμε κι εμείς να υψώσουμε μέσα στις ψυχές μας το Σταυρό του Κυρίου μας, που αποτελείτο κατ’ εξοχήν “όπλον κατά του διαβόλου”. (Ορισμένοι Συναξαριστές, αυτή την ημέρα, αναφέρουν και την ύψωση του Τιμίου Σταυρού στην Κωνσταντινούπολη το 628 από τον βασιλιά Ηράκλειο, που είχε νικήσει και ξαναπήρε τον Τίμιο Σταυρό από τους Αβάρους, οι οποίοι τον είχαν αρπάξει από τους Αγίους Τόπους).
Απολυτίκιο. Ήχος α’.
Σώσον Κύριε τον λαόν σου, και ευλόγησαν την κληρονομίαν σου, νίκας τοις Βασιλεΰσι, κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού σου πολίτευμα.
Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
Λόγω της μεγάλης γιορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, η γιορτή της μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου μετατέθηκε την 13η Νοεμβρίου, οπού και το βιογραφικό του σημείωμα.
ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΣΤΑΤΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑΣ ΠΛΑΚΙΛΛΑΣ, συζύγου του ευσεβέστατου βασιλιά Θεοδοσίου του Μεγάλου
Αυτή ήταν σύζυγος του Θεοδοσίου του Μεγάλου (379-395), πολύ ευσεβής και φιλάνθρωπη. Σ’ όλη της τη ζωή περιποιείτο τους πτωχούς και μοίραζε αφειδώς στους έχοντας ανάγκη εκείνα που τους ήταν απαραίτητα. Επισκεπτόταν τους ασθενείς και τους περιέθαλπε με τα ίδια της τα χέρια. Έτσι, σαν καλός Σαμαρείτης αφού έζησε, απεβίωσε ειρηνικά.
ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΤ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
Βλέπε την 13η Ιουλίου, όπου αναφέρεται μαζί με τις άλλες έξι Άγιες Οικουμενικές Συνόδους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΠΑΣ
Άντεξε τα φοβερότερα βασανιστήρια, χωρίς να πάψει στιγμή να δέεται προς τον Θεό. Καταγόταν από την πόλη Λαράνδου της Λυκαονίας. Όταν ο Γαλέριος εξαπέλυσε άγριο διωγμό κατά των χριστιανών, ο άγιος Πάπας υπέστη ένα από τα σκληρότερα μαρτύρια. Στην αρχή τον κτύπησαν με πέτρες στα σαγόνια, μέχρι που του τα έσπασαν. Κατόπιν τον κρέμασαν ανάποδα και τον μαστίγωσαν ανελέητα. Έπειτα του ξέσχισαν τα πλευρά και τις πληγές του έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά ο άγιος Πάπας, υπέφερε όλα αυτά με καταπληκτική υπομονή και δοξολογούσε τον θεό μέχρι της τελευταίας του πνοής.
Ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΚΛΗΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ, το νήπιο
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΣ, ο Νέος
Υπήρξε μαθητής και μιμητής του Πατριάρχη Κωνσταντινούπολης Νήφωνα (1486-89, 1497-98). Ήταν ωραίος στο σώμα και τη ψυχή και ζηλωτής στις αρετές. Τον κατέλαβε ο πόθος του μαρτυρίου και γι’ αυτό πήρε άδεια και ευλογία από τον Πατριάρχη Νήφωνα, αποχώρησε από το Άγιο Όρος και πήγε στη Θεσσαλονίκη. Εκεί βρήκε ένα συγκεντρωμένο πλήθος Οθωμανών, στους οποίους δίδαξε με θέρμη το μυστήριο της ενσάρκωσης του Χριστού. Αγριεμένοι οι Οθωμανοί, όρμησαν κατά του Αγίου και με μαχαίρια και ξύλα πλήγωσαν πολύ το σώμα του, και αφού τον συνέλαβαν τον έριξαν στη φυλακή. Την επομένη μέρα ο Μακάριος στο κριτήριο, άκουσε αμετάπειστος τις κολακείες και τις υποσχέσεις των Τούρκων, πού προσπαθούσαν να μεταστρέψουν το φρόνημά του. Στις προτροπές αυτές ο Άγιος απαντούσε: “Μακάρι και σεις να γνωρίζατε την αληθινή και ακατηγόρητη πίστη μας και να είχατε βαπτιστεί στο όνομα της Αγίας Τριάδος, και να είχατε ελευθερωθεί από την πλανεμένη θρησκεία σας”. Οι Οθωμανοί όταν άκουσαν αυτά, τον βασάνισαν πιο άγρια και τελικά τον αποκεφάλισαν το 1527. Κατ’ άλλες πληροφορίες το μαρτύριο του Αγίου έγινε το 1507.