Έφυγε ο Μίκης των Ελλήνων και της Ρωμιοσύνης

Φεύγει καί ο μετά τό γίγαντα Ρίτσο καί ο άλλος ΓΙΓΑΣ τής Ρωμιοσύνης πού πολλά χρόνια πρίν γέμιζαν τίς καρδιές τού Ρωμιοί. Φεύγει λοιπόν καί ο Παγκόσμιος πλέον Μίκης μέ χαρά; Μέ πίκρα; Ποτέ δέν θά τό μάθουμε, αφού στήν τελευταία του ομιλία
στόν λαό έβγαλε κάτι πού τόν έδειχνε καί χαρούμενο λόγω τής παλλαϊκής συμμετοχής μπροστά στά μάτια του,άλλα καί τήν πικρία πού πολύ ολίγοι διέκριναν. Όμως φαινόταν.
Ίσως από τότε νά γνώριζε ότι μέ τήν έξοδό του από αυτή τη ζωή θά φεύγει μαζί του καί τό κορυφαίο έργο πού μαζί με τόν Ρίτσο μας κληροδότησαν μέ τόση περηφάνεια καί οι δύο. Τό «τή ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΜΗ ΤΗΝ ΚΛΑΙΣ». Πράγμα πού ο Μέγας Οραματιστής διέβλεψε καμιά δεκαριά χρόνια μετά την θριαμβική επιστροφή του από τήν έξω εξορία. Διέβλεψε ότι τή Ρωμιοσύνη τους τήν οδηγούσαν στήν κατάντια μόνο γιά να ΤΗΝ ΚΛΑΙΣ.
Ποιός σήμερα τη ζωή μας ίσως νά τήν « κυβερνά;» αφού όποιος τραγουδήσει πλέον τά ηρωικά τραγούδια του, χλευάζεται.
Είναι ρατσιστής. ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ. Κρίμα στούς επικήδειους. Δέν αντιπροσώπευαν τόν Μίκη τών Ελλήνων, αλλά κάτι ξένο. Δικό τους. Ο λαός πού τόν έζησε δέν ξεγελιέται ξανά. Δέν ξανά διχάζεται. Καί αυτή είναι η παρακαταθήκη τού λαολάτρευτου Μίκη Θεοδωράκη καί η κόλαση κάποιων λιγοστών.Κάποτε οι Έλληνες θά υπερηφανεύονται πολλαπλά γιά τό πέρασμά του από αυτά τά χώματα. Έτσι θαυμάσιος θάναι ο επαινός του. Καί τό ήξερε.
Φεύγει ήσυχος μαζί μέ τήν Ειρήνη στήν ΨΥΧΗ του. Πού τόσο λαχταρούσε γιά όλους.