ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΟΡΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (και Μαρία η Μαλεβή)
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΠΠΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, επίσκοπος Σιρμίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, επίσκοπος Λουγδούνου
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΘΕΙΝΟΣ, Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Λουγδούνου
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 38 ΜΑΡΤΥΡΕΣ, που μαρτύρησαν στη Θράκη
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ, επίσκοπος Σάρδης
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ο Σικελιώτης, που ασκήτευσε στο όρος Νεοτάκου της Ευβοίας
Ο ΟΣΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ο Νεοφανής
Αναλυτικά:
ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΟΡΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (και Μαρία η Μαλεβή)
Ο ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΠΠΟΣ
Για τον Άγιο αυτό δεν αναφέρεται πουθενά βιογραφικό του υπόμνημα στους Συναξαριστές. Μόνο στον Παρισινό Κώδικα 1617 αναγράφεται ότι ο μάρτυρας αυτός ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό μπροστά στον ειδωλολάτρη άρχοντα, ο όποιος με διάφορες κολακείες προσπάθησε να τον πείσει να θυσιάσει στα είδωλα. Αλλά επειδή δεν τα κατάφερε τον βασάνισε με τον πιο φρικιαστικό τρόπο και στο τέλος τον αποκεφάλισε.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Την ωραιότητα.
Την απροσμάχητον, του Λόγου δύναμιν, Λούππε μακάριε, περιζωσάμενος, κατεπολέμησας στερρώς, τον άρχοντα της κακίας· συ γαρ υπερέλαμψας, εν αγώσιν αθλήσεως· όθεν και απέλαβες, το βραβείον των άθλων σου, πρεσβεύων εκτενώς αθλοφόρε, διδόναι ήμίν πταισμάτων λύσιν.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, επίσκοπος Σιρμίου
Ή ζωή του υπήρξε ανάλογη με τη θερμή πίστη του προς τον Χριστό. Ήταν επίσκοπος Σιρμίου, πρωτεύουσας της Παννονίας. Σαν ποιμενάρχης ήταν αγνός, δραστήριος, γεμάτος ειλικρινή αγάπη για το ποίμνιό του, το όποιο τόσο πολύ αγαπούσε, ώστε ήταν αποφασισμένος να δώσει και τη ζωή του γι’ αυτό, σαν γνήσιος μιμητής του αρχιποιμένα Χριστού που είπε: “ό ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων”1. Δηλαδή, ο καλός ποιμένας παραδίδει τη ζωή του για να απομακρύνει κάθε κίνδυνο από τα πρόβατα του και για να υπερασπισθεί τη ζωή τους. Αργότερα, ο Ειρηναίος καταγγέλθηκε στον ηγεμόνα της πόλης ότι παρέσυρε στη θρησκεία του Ιησού ειδωλολάτρες. Τότε συνελήφθη και, όταν ο ηγεμόνας Πρόβος τον ρώτησε αν αληθεύει αυτό για το όποιο τον κατηγορούν, αυτός αντί άλλης απαντήσεως προσευχήθηκε μπροστά του. Ο ηγεμόνας αμέσως τον φυλάκισε και έπειτα, αφού τον μαστίγωσε, τον αποκεφάλισε και έριξε το κεφάλι του στον ποταμό Σαύο.
1. Ευαγγέλιο Ιωάννου, ι΄11.
Ο ΑΓΙΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ, επίσκοπος Λουγδούνου
Ό ένδοξος αυτός Ιερομάρτυρας υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Μάρκου Αυρηλίου (160). (Πιθανόν να γεννήθηκε στη Σμύρνη, περί το 140, διότι σε κάποιο από τα συγγράμματά του, Έλεγχος 3,3 λέει ότι παιδί ακόμα γνώρισε τον επίσκοπο Σμύρνης, Πολύκαρπο. Ποιού δάσκαλου όμως μαθητής υπήρξε και πώς μπήκε στον ιερό κλήρο δε γνωρίζουμε). Ήταν διάδοχος των αγίων αποστόλων και έκανε επίσκοπος της πόλης Λουγδούνου (σημερινής Λυών) της Γαλλίας (μετά το μαρτυρικό θάνατο του προκατόχου του Ποθεινού). Αυτός, όπως λένε, συνέγραψε πολλά συγγράμματα κυρίως δογματικά και μ’ αυτά στήριξε πολλούς χριστιανούς στην ορθή πίστη και τους γλίτωσε από τις πλάνες των διαφόρων αιρέσεων. Τέλος, αποκεφαλίστηκε και αυτός από τον βασιλιά Σεβήρο το έτος 202, παίρνοντας έτσι το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΘΕΙΝΟΣ, Ιερομάρτυρας, επίσκοπος Λουγδούνου
Υπήρξε επίσκοπος Λουγδούνου (σημερινής Λυών της Γαλλίας) πριν τον πιο πάνω Άγιο Ειρηναίο. Έζησε μάλλον στις αρχές του 2ου αιώνα και μαρτύρησε για τον Χριστό κατά το δεύτερο μισό του 2ου αιώνα.
Ο ΟΣΙΟΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ, Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Πρόκειται για τον Πατριάρχη Καλλίνικο τον Α’ που διαδέχτηκε τον Παύλο τον Γ’. Ήταν προηγουμένως πρεσβύτερος της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως και σκευοφύλακας του ναού των Βλαχερνών. Ο Καλλίνικος ο Α’ είχε μεγάλα πλεονεκτήματα λόγου και ήθους και γι αυτόν ο Εφραίμιος λέει ότι ήταν “άνήρ λόγω βίω τε και καλώς εμπρέπων”. Στα χρόνια όμως της πατριαρχίας του βασίλευε ένας ασύνετος αυτοκράτορας, ο Ιουστινιανός ο Β’. Αυτός, λοιπόν, για να κάνει μια πολυτελή βρύση κοντά στ’ ανάκτορά του, διάλεξε σαν τόπο το χώρο που βρισκόταν ο ναός της Θεοτόκου και απαίτησε από τον Καλλίνικο, να δώσει ευχή να γκρεμίσουν το ναό! Ο Καλλίνικος απάντησε ότι η Εκκλησία έχει ευχές για την ανέγερση ναών και όχι για τον κρημνισμό. Στην πίεση όμως του αυτοκράτορα ο Καλλίνικος ξεφώνησε:”Ας είναι δόξα εις σε Χριστέ μου ότι πάντοτε ανέχεσαι και υπομένεις”. Ήταν δηλαδή μια ευχή εις βάρος του αυτοκράτορα. Πράγματι το 695 ο Ιουστινιανός Β’ έπεσε από τον στρατηγό Λεόντιο και μέσα στον Ιππόδρομο του έκοψαν τη μύτη και τον εξόρισαν στη Χερσώνα. Αργότερα το 705 όταν με προδοσία μαζί με τους Βουλγάρους και Σλαύους μπήκε στη Κων/πολη, το πρώτο του θύμα ήταν ο Πατριάρχης Καλλίνικος. Δηλαδή τον καταδίκασε χωρίς δίκη, τον τύφλωσε και τον εξόρισε στη Ρώμη. Ο Πατριάρχης Καλλίνικος ο Α’ πατριάρχευσε από το 693 ως το 705 μ. Χ.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ 38 ΜΑΡΤΥΡΕΣ, που μαρτύρησαν στη Θράκη
Όλοι μαρτύρησαν δια ξίφους. Ίσως είναι οι ίδιοι με αυτούς της 20ής Αυγούστου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ, επίσκοπος Σάρδης
Άγνωστος στους Συναξαριστές και τα Μηναία. Η μνήμη του αναφέρεται μαζί με τον Μάρτυρα Λούπο στον Σιναϊτικό Κώδικα 631. Ο Αντώνιος αυτός ήταν επί εποχής Νικολάου του Μυστικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος κατά τη δεύτερη πατριαρχία του (912-925) έστειλε στον Αντώνιο θερμή φιλική επιστολή, που αναδημοσίευσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σάρδεων Γερμανός στο Παράρτημα της μελέτης του, περί της Εκκλησίας των Σάρδεων σ. 106. Στον προαναφερθέντα Σιναϊτικό Κώδικα υπάρχει κοινός Κανόνας Παρακλητικός στον Μάρτυρα Λούπο και τον Αντώνιο επίσκοπο Σάρδεων.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ο Σικελιώτης, που ασκήτευσε στο όρος Νεοτάκου της Ευβοίας
Ο ΟΣΙΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ, ο Νεοφανής