Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Σε όποια χώρα του μουσουλμανικού τόξου θέλησε η δύση να επιβάλει τους δικούς της κανόνες όχι μόνο έσπασε τα μούτρα της με τα τετελεσμένα που δημιούργησε, αλλά τραυμάτισε και το ηγεμονικό της προφίλ που με τόσο κόστος προσπαθεί να χτίσει.
Αφού μπήκαν με τα στρατεύματα τους σε μια ξένη χώρα σαν ελευθερωτές, προσπάθησαν να εφαρμόσουν ένα πολιτικό σύστημα και απέτυχαν παταγωδώς.
«Το αφγανικό Σύνταγμα που δημιουργήθηκε προσπαθούσε να μιμηθεί μία δυτική δημοκρατία. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έκαναν λάθος από την αρχή. Ο πήχης τέθηκε με βάση τα δικά μας δημοκρατικά ιδανικά, όχι με βάση τι ήταν βιώσιμο και τι μπορούσε να λειτουργήσει στο Αφγανιστάν» υποστήριξε ο Μισέλ Φλάουρνοϊ, σύμβουλος του Μπαράκ Ομπάμα, το 2009.
Σήμερα φεύγουν από το Αφγανιστάν, εγκαταλείποντας στην μοίρα του έναν ολόκληρο λαό στις διαθέσεις των Ταλιμπάν.
Η εικόνα απελπισμένων ανθρώπων που ψάχνουν απεγνωσμένα τρόπους διαφυγής και σωτηρίας από την χώρα τους, είναι συγκλονιστική και καρφί στην καρδιά του κάθε ανθρώπου.
Η Αμερική με την υποστήριξη της πρόθυμης Ευρώπης με πρόσχημα τους “καθαρούς” πολέμους εναντίον των “κακών” της γης, αφού πρώτα έσπειραν τον όλεθρο και την καταστροφή, διέλυσαν χώρες και λαούς, δημιούργησαν με την φυγή τους εμφυλίους πολέμους και άφησαν πίσω τους φωτιά και μπούρμπερη.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;
*Τον πολύχρονο πόλεμο στο Αφγανιστάν που δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα που ήταν η ήττα των Ταλιμπάν;
Τις κατεστραμμένες πόλεις και τα εξαφανισμένα χωριά με τους ξεκληρισμένους κατοίκους;
Τους χιλιάδες αμάχους νεκρούς και αιχμαλώτους;
Αυτό που συμβαίνει αυτή την στιγμή στο Αφγανιστάν είναι έγκλημα. Το να αφήνεις έναν λαό που χωρίς να σε καλέσει ανέλαβες την υπεράσπιση του και ξαφνικά τον εγκαταλείπεις έρμαιο στις ορέξεις των Ταλιμπάν είναι προδοσία.
*Τον “ηθικό” πόλεμο στο Ιράκ με τους 1.366.350 νεκρούς και τους 2.200.000 πρόσφυγες;
Έναν πόλεμο που στηρίχτηκε σε ένα κατασκευασμένο ψέμα και στον εγωισμό ενός ανόητου προέδρου.
Δεκαοκτώ χρόνια μετά την εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ εκείνο που κυριαρχεί στην χώρα είναι το χάος και η καταστροφή γιατί έτσι το θέλησε η Αμερική με την υποστήριξη της Αγγλίας και την σιωπηλή συγκατάθεση της Ευρώπης.
Γιατί μπροστά στα πολιτικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα η αλήθεια, το δίκαιο, η ηθική πάνε περίπατο και οι ζωές των ανθρώπων γίνονται απλοί αριθμοί.
*Την παρέμβαση στα εσωτερικά της Συρίας επειδή δεν άρεσε στην δύση ο Άσαντ και θέλησαν την αλλαγή του καθεστώτός του;
Που είχε όμως σαν αποτέλεσμα ένα εμφύλιο πόλεμο που διαρκεί 10 χρόνια με 388.652 νεκρούς ανάμεσά τους 22.000 παιδιά, 200.000 αγνοούμενους και 4.000.000 πρόσφυγες.
Αφήνοντας πίσω τους μια Συρία χωρίς υποδομές, με πόλεις και χωριά κατεστραμμένα γιατί έτσι το σχεδίασε η δύση, αλλά δεν της βγήκε δυστυχώς ο σχεδιασμός.
Γιατί άλλο πράγμα είναι τα σχέδια επί χάρτου στο οβάλ γραφείο και άλλο η πραγματικότητα ορίζει.
*Την διάλυση της Λιβύης, γιατί ο “δικός” μας άνθρωπος για 42 χρόνια Καντάφι, δεν μας έκανε πια και αποφασίσαμε ξαφνικά να τον αλλάξουμε;
Και τι καταφέραμε;
Άλλον έναν ακόμα εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται μέχρι σήμερα, με χιλιάδες νεκρούς και με δύο αντίπαλα στρατόπεδα που κάθε ένα από αυτά, θέλει την εξουσία και τον πλούτο της χώρας για λογαριασμό του.
*Την καταστροφή που προκαλεί στην Σομαλία η παράνομη αλιεία των δυτικών και η ρίψη τοξικών απόβλητων στην περιοχή;
Από το 1991 τεράστια ευρωπαϊκά αλιευτικά σκάφη αλωνίζουν παράνομα στα Σομαλικά χωρικά ύδατα, κλέβοντας από τους Σομαλούς τόνους ψαριών αξίας 450 εκατ. δολαρίων ετησίως.
Συγχρόνως πλοία από την Ευρώπη έχουν μετατρέψει τα χωρικά ύδατα της Σομαλίας σε χωματερή ευρωπαϊκών πυρηνικών και τοξικών αποβλήτων, με συνέπεια τερατογενέσεις και πολλαπλασιασμό των θανάτων των παράκτιων πληθυσμών από δηλητηριάσεις και καρκίνο. Βλέπετε για να πεταχτούν τα απόβλητα στην Σομαλία το κόστος είναι 2,5 δολάρια ο τόνος, ενώ η νόμιμη απόθεσή τους στην Ευρώπη φτάνει τα 250 δολάρια ο τόνος.
*Την ανάμιξη για πετρελαϊκά συμφέροντα στο αντάρτικο στην Αγκόλα;
Σε όλη την Αφρική, ξένες δυτικές εταιρείες δυναμιτίζουν τους πολέμους με στόχο την εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου των περιοχών, μια μέθοδος που έχει πολλά κοινά με εκείνα των Ευρωπαϊκών αποικιακών κτήσεων κατά τους προηγούμενους αιώνες.
Τροφοδοτήσαμε με την παρουσία μας σε χώρες που δεν είχαμε λόγο να βρισκόμαστε, το γιγάντεμα των Τζιχαντιστών και μετά χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα για τις αποτρόπαιες πράξεις τους.
«Θεωρήσαμε ότι ο υπόλοιπος κόσμος μάς έβλεπε όπως εμείς βλέπαμε τον εαυτό μας. Και πιστέψαμε ότι μπορούσαμε να διαμορφώσουμε τον κόσμο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή μας, χρησιμοποιώντας τα όπλα μας και τα λεφτά μας» δήλωσε στην Washington Post ο αμερικανός αντισυνταγματάρχης εν αποστρατεία Τζέισον Ντέμπσι, ο οποίος πολέμησε σε δύο περιόδους τους Ταλιμπάν.
Αναρωτιέμαι τι πρέπει να πει τώρα η Αμερική και η Ευρώπη, στις Αφγανές, καθίστε στην χώρα σας, να σας βιάζουν, να σκοτώνουν τα παιδιά σας, να σας κόβουν το κεφάλι οι Ταλιμπάν.
Συγγνώμη εμείς τώρα φεύγουμε. Τελείωσε “ευδοκίμως” η αποστολή μας.
Τώρα βγάλτε τα πέρα μόνοι σας με τους βάρβαρους.
Μείνετε εκεί, μην φεύγετε από την χώρα σας για να έρθετε στις δικές μας σαν πρόσφυγες.
Εκεί κατά κανόνα θα πεθαίνετε και θα βιάζεστε αθέατες από τα δικά μας μάτια.
Αυτά τα εγκλήματα έχουν τους φυσικούς αυτουργούς, αλλά έχουν και τους ηθικούς αυτουργούς τους.
Και η ανίκανη να προβλέψει τον Αρμαγεδώνα που έσπειρε Αμερική και Ευρώπη, που όταν δεν παριστάνουν τις αθώες υποδύονται τις θλιμμένες, τι κάνουν για όλα αυτά, πέρα από το να κρύβουν κάτω από το χαλί τις δικές τους ευθύνες;
Συσκέψεις κορυφής, αποφάσεις για περισσότερη δράση, ανακοινώσεις, μέτρα για να μην φτάσουν για άλλη μια φορά τα πλοιάρια-νεκροφόρες στις ακτές την Ιταλίας της Ισπανίας και της Ελλάδας, άντε και μερικά ψωροευρώ στις χώρες υποδοχής των προσφύγων, σαν ένα μικρό τίμημα για τα εγκλήματα που διέπραξαν.
Αυτό είναι το ΑμερικανοΕυρωπαϊκό ιδεώδες, αυτή είναι η ηθικά πλασμένη δυτική κοινωνία !!!