Η απόφαση του Τζο Μπάιντεν να αποσύρει δυνάμεις από το Αφγανιστάν μπορεί να στοιχειώσει την προεδρία του…
Ο Τζο Μπάιντεν μπορεί να έχει περισσότερη εμπειρία εξωτερικής πολιτικής από οποιονδήποτε Αμερικανό πρόεδρο σε 30 χρόνια, αλλά τον στοιχειώνει η βάναυση εκτίμηση της κρίσης του από τον Ρόμπερτ Γκέιτς, ο οποίος ήταν υπουργός Άμυνας υπό τον πρόεδρο που υπηρετούσαν και οι δύο, Μπαράκ Ομπάμα. Ο Γκέιτς αποκάλεσε τον Μπάιντεν «έναν άνθρωπο με ακεραιότητα» που ήταν αδύνατον να μην σου αρέσει. Ωστόσο, γράφοντας στο «Duty», στα απομνημονεύματά του, πρόσθεσε: «Νομίζω ότι έκανε λάθος σε σχεδόν κάθε σημαντικό θέμα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες».
Είναι πολύ νωρίς για να μάθουμε αν η ιστορία θα προσθέσει την απόφαση του Μπάιντεν να αποχωρήσει από το Αφγανιστάν, σε μια λίστα με κλήσεις που περιλαμβάνουν υποστήριξη για τον πόλεμο στο Ιράκ και αντίθεση στην επιδρομή για τον θάνατο του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Όμως, βραχυπρόθεσμα, η εγκατάλειψη του Αφγανιστάν υπό την εξουσία των Ταλιμπάν μετά από σχεδόν 20 χρόνια αμερικανικής δέσμευσης-οι εικόνες πανικού πανικού και οι εκκλήσεις τρομοκρατημένων Αφγανών συμμάχων, η εικόνα της ταπείνωσης μεγάλης δύναμης που αναπόφευκτα θυμίζει την εκκένωση της Σαϊγκόν το 1975- χλευάζει τους ισχυρισμούς του κ. Μπάιντεν ότι «η Αμερική επέστρεψε»…
Στις 8 Ιουλίου ο Μπάιντεν απέρριψε κάθε πιθανότητα οι Αμερικανοί διπλωμάτες να καταλήξουν να προσπαθούν για έξοδο, όπως έκαναν στο Βιετνάμ. «Κανένα απολύτως», είπε. “Μηδέν.” Είπε ότι η πιθανότητα «οι Ταλιμπάν να ξεπεράσουν τα πάντα και να καταλάβουν ολόκληρη τη χώρα είναι πολύ απίθανη». Μέχρι τις 14 Αυγούστου ο Μπάιντεν περιορίστηκε στην προσπάθεια να μεταθέσει κάποια ευθύνη στον Ντόναλντ Τραμπ. «Όταν ήρθα στο αξίωμα, κληρονόμησα μια συμφωνία από τον προκάτοχό μου», είπε σε δήλωσή του. Υποστήριξε ότι η συμφωνία “άφησε τους Ταλιμπάν στην ισχυρότερη θέση στρατιωτικά από το 2001” και σημείωσε ότι επέβαλε την 1η Μαΐου 2021 προθεσμία για την αμερικανική αποχώρηση.
Ωστόσο, ο Μπάιντεν στάθηκε επίσης πίσω από τη δική του απόφαση, λέγοντας ότι η αποστολή της Αμερικής για την εξάλειψη της τρομοκρατικής απειλής από το Αφγανιστάν είχε ολοκληρωθεί πριν από χρόνια. Η εναλλακτική λύση στην απόσυρσή, είπε, θα ήταν να δεσμεύσει περισσότερα στρατεύματα «για να πολεμήσουν για άλλη μια φορά στην εμφύλια σύγκρουση μιας άλλης χώρας». Είπε ότι ήταν ο τέταρτος πρόεδρος που προήδρευσε της παρουσίας αμερικανικών στρατευμάτων στο Αφγανιστάν και «δεν θα μεταδώσει αυτόν τον πόλεμο στον πέμπτο».
Ο Μάικ Πομπέο, ο υπουργός Εξωτερικών του Τραμπ, απέρριψε τη δήλωση του Μπάιντεν σχετικά με τη συμφωνία του Τραμπ ως «αξιολύπητη αλλαγή ευθυνών» και επέμεινε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν απέτυχε να δημιουργήσει συνθήκες για μια ομαλή αποχώρηση. Ωστόσο, εμφανιζόμενος στις 15 Αυγούστου στο «Fox News Sunday with Chris Wallace», ο κ. Πομπέο επιρρίπτει επίσης την ευθύνη στον Αφγανό πρόεδρο, Άσραφ Γκανί, που προσπαθούσε να συσσωρεύσει αμερικανικά χρήματα, παρά να μιλήσει με τους δικούς του, και είπε ο Αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις απέτυχαν επί δύο δεκαετίες να εκπαιδεύσουν τις αφγανικές δυνάμεις. Αναφορές της Washington Post πριν από δύο χρόνια έδειξαν ότι οι ένοπλες δυνάμεις και οι ηγέτες παρέσυραν το κοινό καθ ‘όλη τη διάρκεια του πολέμου, επιμένοντας στην πρόοδο που δεν υπήρχε, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης Αφγανών στρατιωτών. Στην πραγματικότητα, παρέχοντας τέτοια μαχητική εμπειρία, η Αμερική φαίνεται να ήταν πιο αποτελεσματική στην εκπαίδευση μαχητών Ταλιμπάν. Οι βετεράνοι προχωρούν παραπέρα λέγοντας ότι, τώρα αισθάνονται ότι οι θυσίες τους ήταν για το τίποτα, ένα συμπέρασμα που θα μπορούσε να βοηθήσει στον έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων, όπως μετά το Βιετνάμ.
Οι δημοσκοπήσεις στις 9 Αυγούστου έδειξαν ότι, εάν τους ζητηθεί να εκφράσουν άποψη, οι Αμερικανοί δήλωσαν ότι υποστηρίζουν την αποχώρηση του Μπάιντεν. Η περιφρόνηση του Τραμπ για τη συμμετοχή της Αμερικής στο Ιράκ αμβλύνει τις επιθέσεις των Ρεπουμπλικάνων, αφήνοντάς τους να διαμαρτύρονται για τον τρόπο απόσυρσης και όχι για το γεγονός που συνέβη. Επιπλέον, η εξαφάνιση μέσα σε μια νύχτα των αφγανικών δυνάμεων ασφαλείας, μετά τη δέσμευση άνω των 80 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την Αμερική, μπορεί να οδηγήσει πολλούς Αμερικανούς στο συμπέρασμα ότι, η ηγεσία του Αφγανιστάν απέτυχε με τους Αμερικανούς, και όχι το αντίστροφο. Τούτου λεχθέντος, οι εικόνες της βιαιότητας των Ταλιμπάν μπορεί να στρέψουν την πολιτική εναντίον της κυβέρνησης.
Από αριστερά και δεξιά, οι επικριτές της απόφασης αποχώρησης του Μπάιντεν επιμένουν ότι η Αμερική θα μπορούσε να διατηρήσει επ ‘αόριστον το πρόσφατο, άβολο status quo στο Αφγανιστάν διατηρώντας μια μικρή παρουσία υποστήριξης ίσως 2.500 στρατιωτών. Αυτοί οι επικριτές θεωρούν ότι ο Μπάιντεν επαναλαμβάνει το λάθος που έκανε ο Ομπάμα στο Ιράκ το 2011 – μετά από παρότρυνση του Μπάιντεν. Στην απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων τότε, ο κ. Ομπάμα άνοιξε την πόρτα στο Ισλαμικό Κράτος.
Οι βοηθοί του Μπάιντεν απαντούν με το δικό τους αντίθετο τρόπο. Ο Άντονι Μπλίνκεν, ο υπουργός Εξωτερικών, επέμεινε ότι μόνο η αμερικανική δέσμευση να αποσυρθεί οδήγησε τους Ταλιμπάν να διακόψουν τις επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών στρατευμάτων. Αν η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν είχε αποσυρθεί, είπε στο πρόγραμμα NBC Meet the Press στις 15 Αυγούστου: «Θα ήμουν στην εκπομπή σας αυτή τη στιγμή εξηγώντας, γιατί στέλναμε δεκάδες χιλιάδες δυνάμεις πίσω στο Αφγανιστάν για να ξεκινήσει ένας πόλεμος που πρέπει να τερματίσουμε..”
Ο Μπλίνκεν σημείωσε ότι οι Αμερικανοί ξόδεψαν ένα τρισεκατομμύριο δολάρια και έχασαν περισσότερες από 2.300 ζωές στο Αφγανιστάν. Είπε ότι είχαν μείνει περισσότερο από τους Βρετανούς τον 19ο αιώνα και δύο φορές περισσότερο από τους Σοβιετικούς τον 20ό αιώνα. «Δεν υπάρχει τίποτα που οι στρατηγικοί ανταγωνιστές μας θα ήθελαν περισσότερο από το να μας δουν να βαλτώνουμε και να βυθιζόμαστε στο Αφγανιστάν για άλλα πέντε έως δέκα έως 20 χρόνια», είπε ο κ. Μπλίνκεν… «Αυτό δεν είναι προς το εθνικό συμφέρον». Πιεζόμενος για το αν η διοίκηση κλείνει την πρεσβεία της, ο κ. Μπλίνκεν είπε ότι θα διατηρήσει μια βασική παρουσία διπλωματών και «ουσιαστικά, μια πρεσβεία, σε μια τοποθεσία στο αεροδρόμιο».
Ο Μπάιντεν είπε ότι θα κριθεί στο τέλος για το αν μια τρομοκρατική απειλή για την Αμερική θα εμφανιστεί ξανά από το Αφγανιστάν. Οι βοηθοί του επιμένουν ότι η πρόοδος στη στρατιωτική νοημοσύνη, την τακτική και τις δυνατότητες από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου σημαίνει ότι, οι αμερικανικές δυνάμεις θα είναι σε θέση να προλάβουν κάθε κίνδυνο. Μαζί με την πιθανή αντίσταση του Πακιστάν σε μελλοντικές αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις, η προφανής αποτυχία των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών να προβλέψουν την επίθεση των Ταλιμπάν θέτει υπό αμφισβήτηση αυτήν τη διαβεβαίωση. Το ίδιο και η ασυνεπής υπεράσπιση του κ. Μπάιντεν όλα αυτά τα χρόνια για χρήση βίας.
Υποστήριξε τις αεροπορικές επιδρομές του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και αντιτάχθηκε στον George H.W…. Τα χρόνια από τότε που ήταν συχνότερα υπέρμαχος της αυτοσυγκράτησης, αντιτίθεται στην παρέμβαση του Ομπάμα στη Λιβύη καθώς και στην απόφασή του, ως απάντηση σε μια νέα απειλή των Ταλιμπάν το 2009, να στείλει 30.000 στρατιώτες στο Αφγανιστάν. Από τότε που ο κ. Μπάιντεν ήταν παιδί ήταν πάντα ριψοκίνδυνος, εμπιστευόμενος τελικά τη δική του κρίση. Αυτό το μοτίβο οδήγησε σε μια άλλη εκτίμηση που τον προβλημάτιζε εδώ και καιρό, από ένα πορτρέτο που θαύμαζε σε μεγάλο βαθμό στο μεγάλο χρονικό της αμερικανικής προεδρικής πολιτικής, “What It Sakes”, του Richard Ben Cramer...
(Από economist.com )