Με αφορμή τις καταστρεπτικές πυρκαγιές που αφανίζουν μεγάλο μέρος του δασικού πλούτου της χώρας, το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
1. Από τον 18ο αιώνα ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε προβλέψει ότι «Οι άνθρωποι θα μείνουν πτωχοί, γιατί δεν θάχουν αγάπη στα δένδρα». Από τη δεκαετία του 1980 και μετά εντείνονται οι δασικές πυρκαγιές στην Ελλάδα.
Έγραφε ακριβώς σαράντα χρόνια πριν, το 1981, ο τότε ο ιδρυτής της Χριστιανικής Δημοκρατίας και αείμνηστος πρώτος Πρόεδρός της Νίκος Ψαρουδάκης:
«Καίγονται τα δάση στην Ελλάδα: Φωτιές στο Μοριά, φωτιές στη Στερεά, στη Θεσσαλία: Φωτιές στην Εύβοια! Φωτιές στην Αττική! Φωτιές στα προάστια της Αθήνας! όλα στις φλόγες! Να μη μείνει δένδρο για δένδρο! Να εξαφανιστεί το πράσινο από τα βουνά μας. Να μείνουν γυμνές και σκελεθρωμένες οι μέχρι τώρα καταπράσινες πλαγιές!… Τίποτα δεν ζητάει από μας κι όλα μας τα δίδει: Το δάσος, ο μεγάλος φίλος μας. Κι εμείς αγνώμονες, βάρβαροι και θλιβεροί, αυτόν τον μεγάλο φίλο μας, το δάσος, τον δολοφονούμε εν ψυχρώ, χωρίς να ξέρουμε πως οι φλόγες που υψώνονται από το δάσος είναι το κρίμα του αθώου που πεθαίνει και που θα ξεσπάσει στο κεφάλι μας … »
2. Η «δολοφονία» του δάσους είναι ένα έγκλημα δεκαετιών, με συνυπαιτιότητα του συνόλου του πολιτικού συστήματος. Πίσω από αυτό πολλές φορές κρύβονται ιδιοτελή κερδοσκοπικά κερδοσκοπικάσυμφέροντα, που διευκολύνονται να καταπατήσουν και να «αξιοποιήσουν» δασικές εκτάσεις περισσότερο όταν θα έχουν καταστραφεί, παρά όταν είναι κατάφυτες και ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Ιδίως η Αττική δέχτηκε πίεση από την αύξηση του πληθυσμού που εγκατέλειπε μαζικά το κέντρο της Αθήνας και επιζητούσε καλύτερη ποιότητα ζωής στα περίχωρα. Τα περιαστικά δάση ήταν θύματα κυρίως της πίεσης αυτής, όπως και της αυξανόμενης μίξης κατοικιών και δάσους, ως αποτέλεσμα της άναρχης και αυθαίρετης δόμησης. Παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έχουν διαλευκανθεί τα αίτια των πυρκαγιών, γεγονός παραμένει ότι τα σημεία απ’ όπου ξεκίνησαν οι περισσότερες από αυτές και η οικοδομική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Αττικής σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους.
3. Στον παράγοντα αυτόν, που πάντοτε θα υπάρχει, ήρθε να προστεθεί και η σταδιακή αποξένωση από το δάσος, στα πλαίσια της γενικότερης εγκατάλειψης της υπαίθρου, της μείωσης του ποσοστού του αγροτικού πληθυσμού και της αστυφιλίας σε συνδυασμό με την εγκατάλειψη των αγροτικών εργασιών. Μια ξηρή βιόμαζα από ξερόχορτα και ξερόκλαδα σωρεύεται σταδιακά και γίνεται υλικό που ενισχύει τις πυρκαγιέςστα δάση, αλλά και στα χωράφια που εγκαταλείπονται ακαλλιέργητα.
4. Η πολιτική λιτότητας που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο πλήττει και διαλύει το κοινωνικό κράτος και μαζί με αυτό τη δασοπροστασία. Έτσι, το προσωπικό και τα κονδύλια για την πρόληψη των πυρκαγιών μειώνονται σταθερά, παρά το γεγονός ότι από χρόνια είναι γνωστό ότι θα αντιμετωπιστούν ακραία καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής αλλαγής. Γι’ αυτό και δεν είναι δικαιολογία η εκ των υστέρων επίκλησή της.Ειδικότερα, η κυβέρνηση, έδωσε για έργα αντιπυρικής προστασίας μόλις 1.7 εκατομμύρια, από τα 17.7 εκατομμύρια τα οποία είχαν αιτηθεί τα δασαρχεία. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση αυτή έδωσε προ ημερών και άλλα 20 εκατομμύρια ως έκτακτη ενίσχυση στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, την ίδια στιγμή που «αυτοί που δεν έχουν φωνή» λόγω της αντιφατικής και αλλοπρόσαλλης διαχείρισης της πανδημίας του κορωνοϊού από την κυβέρνηση (για τα αποτελέσματα της οποίας στοχοποιεί πλέον τους ανεμβολίαστουςπολίτες), έχουν μείνει σε αναμφίβολα σημαντικό βαθμό άνεργοι ή/και πτωχευμένοι.
5. Μετά την τραγωδία στο Μάτι με τους 102 νεκρούς το 2018, η τότε Κυβέρνηση είχε αναθέσει σε επιτροπή υπό τον καθηγητή Οικολογίας των Πυρκαγιών του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ και επικεφαλής του Κέντρου Παγκόσμιας Παρακολούθησης Πυρκαγιών,Γιόχαν Γκόλνταμερ, να συντάξει έκθεση με προτάσεις για την αντιμετώπιση του φαινομένου.
6. Παρά το γεγονός ότι η έκθεση Γκολντάμερπαραδόθηκε στο Κοινοβούλιο και στα κόμματα στις αρχές του 2019, καμμία πρόνοια από αυτές που συνιστούσε δεν λήφθηκε: ιδίως σε θέματα πρόληψης και καθαρισμού των δασών και βελτίωσης του συντονισμού για τη δασοπροστασία. Και τούτο παρά το γεγονός ότι ήταν από χρόνια γνωστό ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα, καύσωνες και δυνατοί άνεμοι, θα πολλαπλασιάζονταν.
7. Μπροστά στα έντονα καιρικά φαινόμενα και τα αποτελέσματά τους που θα ενταθούν και στη χώρα μας τα επόμενα έτη, χρειάζεται αντιγραφειοκρατικός επανασχεδιασμός του συστήματος Πολιτικής Προστασίας εξ αρχής και αντίστοιχη αναβάθμιση της δασοπροστασίας. Αντί γι’ αυτό, η κυβέρνηση μείωσε ακόμα περισσότερο τα κονδύλια για αντιπυρική προστασία που ζήτησαν τα δασαρχεία, καθώς και το προσωπικό της δασοπυρόσβεσης. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι γίναμε μάρτυρες ενός «χρονικού προαναγγελθείσης συμφοράς» .
8. Είναι γεγονός ότι η προστασία της ανθρώπινης ζωής αποτελεί πρώτη προτεραιότητα σε περίπτωση κινδύνου από πυρκαγιά. Όμως, από μόνη της δεν είναι κριτήριο επιτυχούς διαχείρισης της κρίσης, ούτε άλλοθι για να μη ληφθούν οι μέγιστες δυνατές πρόνοιες προς αποτροπή της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος και της περιουσίας των πυρόπληκτων κατοίκων. Οι περιουσίες αυτές, που αντιπροσωπεύουν συχνά εργασία και κόπους δεκάδων χρόνων ανθρώπων βιοπαλαιστών και όχι «βαθύπλουτων γόνων», εγκαταλείφθηκαν λόγω «άτακτης υποχώρησης» και έγιναν στάχτες και αποκαΐδια, την ίδια στιγμή που ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του, του οποίου τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ είχαν εξάρει επανειλημμένως τον «επαγγελματισμό», αλληλοσυγχαίρονταν για τις επιτυχίες ή ζητούσε –ασφαλώς εν όψει της πρωτοφανούς και σωρευμένης οργής πολλών και λόγω των υποδείξεων των επικοινωνιολόγων- «συγγνώμη» έχοντας παράλληλα αυτοδικαιωθεί για τις πρωτοφανείς απώλειες ολόκληρων ημερών.
9. Καλούμε την Κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα συνολικά, έστω και τώρα να λάβουν τα ενδεδειγμένα μέτρα προστασίας του εναπομένοντος δασικού πλούτου της χώρας, και να προχωρήσουν στην αποκατάσταση των πληγέντων και του φυσικού περιβάλλοντος.
10. Καλούμε τις τοπικές κοινωνίες και τον κάθε πολίτη να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Να αγαπήσουν το δάσος, να το σέβονται και να το προστατεύουν. Η εθελοντική κινητοποίηση νέων ανθρώπων που με αυταπάρνηση βοήθησαν στην κατάσβεση των πυρκαγιών είναι ένα ελπιδοφόρο φαινόμενο για το μέλλον. Οι πολίτες έχουν κάθε δικαίωμα να υπερασπιστούν τον τόπο τους, το φυσικό περιβάλλον όπου ζουν και τα σπίτια τους και η Πολιτεία οφείλει να τους δώσει τα μέσα να το κάνουν με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.