Υπάρχουν και οι νέοι μας

Γράφει ο Ιάκωβος Ποθητός
Ακόμη η φωτιά κατακαίει δάση, περιουσίες…
Πόσες μέρες άραγε θα ζούμε με αυτόν τον εφιάλτη;
Θα πει κάποιος θυμόσοφος:
– Μα καλά. Χρόνια και χρόνια τώρα ζείτε έχοντας πάνω από το κεφάλι σας εφιάλτες, τώρα το καταλάβατε;
Ακούγοντας με προσοχή όλα όσα είπαν οι πολιτικοί κάθε πλευράς, κάθε κόμματος, παρατηρούμε, πως ενώ αναφέρθηκαν σε οικονομικά και περιβαλλοντολογικά θέματα (αποζημιώσεις – αναδασώσεις) καμία λέξη δεν είπαν για τον ανθό των περιοχών αυτών, των παιδιών και της νεολαίας, που ξαφνικά είδαν να καίγεται μπροστά στα μάτια τους, όχι μόνο το δάσος, το σπίτι, η περιουσία τους, αλλά, το σημαντικότερο, το μέλλον τους.
Ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε κάποιος πολιτικός, έκανε αναφορά για το αύριο των νέων μας, που μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, έχασαν τα πάντα.
Τα μικρά παιδιά, την ζεστασιά του σπιτικού. Οι μαθητές το σχολείο τους, τους δασκάλους τους. Οι νέοι τις εργασίες τους, τους φίλους τους κι αγαπημένα πρόσωπα. Κι όλα αυτά χάθηκαν γιατί το κράτος, οι πολιτικοί που εμπιστεύθηκαν, δεν μπόρεσαν να τους προστατεύσουν από την φωτιά.
Καμιά μέριμνα δεν αναφέρθηκε για τους νέους εκείνους, τους εθελοντές, που έδωσαν έναν τιτάνιο αγώνα, με κίνδυνο της ζωής τους, της σωματικής τους ακεραιότητας, ενάντια στις αδηφάγες φλόγες.
Οι νέοι ΟΛΗΣ της χώρας (αμέτρητοι οι εθελοντές) μπήκαν μπροστά, για να προστατεύσουν όχι μόνο τις περιουσίες τους, όπως έκαναν νέοι της κάθε περιοχής, αλλά τον πλούτο της πατρίδας τους που αγαπάνε, το δικό τους αύριο, το μέλλον των δικών τους παιδιών που θα έρθουν. Γιατί δεν ήθελαν να τους παραδώσουν μια καμένη γη, ένα κατεστραμμένο περιβάλλον.
Κι εύλογα σκέπτεται κάποιος:
– Μήπως θέλουν να ξεφορτωθούν τους νέους, να φύγουν κι αυτοί στην ξενιτιά, όπως έφυγαν λόγω μνημονίων 500.000 νέοι και κανείς, μα κανείς πολιτικός δεν νοιάστηκε, προκειμένου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να επιστρέψουν; Κανείς από όλους τους πολιτικούς, δεν ένοιωσε τύψεις που δεν προσπάθησε, με τον αγώνα του εντός κι εκτός Βουλής, να αποτρέψει τις λαθεμένες επιλογές εκείνων που κατέστρεψαν την Ελλάδα;
Δυστυχώς, οι πολιτικοί ενδιαφέρονται μόνο για την ψήφο των νέων κι όχι για τους ίδιους τους νέους.
Οι πολιτικοί έχουν δείξει, πως νοιάζονται μόνο για τα δικά τους κομματικά ή ατομικά οφέλη κι ελάχιστα για τη χώρα, για τους πολίτες της.
Δεν χρειάζονται αναλύσεις για να τεκμηριωθεί η πιο πάνω θέση. Η Ιστορία, το χθες αλλά και το σήμερα, έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι ελάχιστα ενδιαφέρονται οι πολιτικοί μας για την εύρυθμη λειτουργία του κράτους, ελάχιστα ενδιαφέρονται για διαφάνεια, για την πάταξη της διαφθοράς, ελάχιστα ενδιαφέρονται για την θωράκιση αλλά και μετάδοσης στους νέους μας, της Ελληνικής Γλώσσας, της Ελληνικής Ιστορίας.
Απουσιάζει το αίσθημα ευθύνης, το αίσθημα του καθήκοντος, από όλους αυτούς που έδωσαν όρκο να αγωνίζονται για το καλό της χώρας, των πολιτών της;
Κρίσιμες στιγμές, που όλοι πρέπει κι οφείλουν, να κάνουν την αυτοκριτική τους.
Κρίσιμες καταστάσεις που ζητούν τεκμηριωμένες απαντήσεις.
Τα λάθη του χθες, δεν πρέπει να επαναληφθούν. Γιατί η επανάληψη ενός τραγικού γεγονότος όπως οι καταστροφικές πυρκαγιές, έρχεται να δημιουργήσει ερωτήματα όπως «μήπως δεν ήταν λάθος; Δεν ήταν ανικανότητα; Δεν ήταν έλλειψη σχεδιασμού;»
Καλό θα ήταν, έστω κι αργά, οι πολιτικοί μας, να στρέψουν την ματιά τους στους νέους. Όχι για να μετρήσουν πόσοι ψήφοι είναι, αλλά για να τους δώσουν πίσω τις ελπίδες τους, να τους επιτρέψουν να ονειρευτούν και πάλι το αύριο τους, το μέλλον τους.
Εύχομαι…