Έφηβοι ζήσαμε για χρόνια κλεισμένοι
σε γηρασμένα σώματα
Δένδρα απότιστα χάσαμε ένα – ένα όλα μας τα φύλλα
μέχρι και το φύλλο συκής
Ξεδιάντροποι πια και τελείως απογυμνωμένοι
περιφέραμαι την ασχήμια του χρόνου
στα σαλόνια πλαστικών χειρουργών
εξηγώντας αμήχανα
την δυσάρεστη θέση μιας εφηβείας χαμένης
που μας ταλαιπώρησε
με αγνώστου αιτιολογίας εμπύρετες προσδοκίες
κι ασίγαστες καταρροές αναιμικών ονείρων
εισπράτωντας ειρωνικά χαμόγελα,
ψιθύρους ασαφών ερμηνειών,
εύκολες διαβεβαιώσεις μιας Άνοιξης που όπου ναναι έρχεται
και κυρίως πισώπλατες μαχαιριές κατανόησης
απολύτως υπολογισμένα δηλαδή δολοφονικά χτυπήματα ίασης
από επιστήμονες κατά τα άλλα περιωπής…
Δεν είμαστε αφελείς!
Αν δεν μας βοηθήσει η επιστήμη θα στραφούμε στην πίστη! – Νικολοπουλος Βασίλης Θ.