Σαν σήμερα πριν από 90 χρόνια η Πολεμική Αεροπορία (Π.Α) απογειώθηκε για να κατακτήσει μια θέση στους Ελληνικούς Ουρανούς στις καρδιές του Ελληνικού Λαού αλλά και να συμβάλει στην Άμυνα της χώρας γράφοντας τις δικές της σελίδες στην Ιστορία. .
Στις 10 Ιουλίου του 1931 ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Ελευθέριος Βενιζέλος υπό την καθοδήγηση του Υφυπουργού Αλέξανδρου Ζάνα έβαλε το θεμέλιο λίθο για την ίδρυσή της Π.Α ως ανεξάρτητου κλάδου των Ενόπλων Δυνάμεων με το Ν 5121 /31
Ως νέο όπλο συγκέντρωσε ένα αξιοθαύμαστο ανθρώπινο δυναμικό που έθεσε γερά τις βάσεις για την πλήρη αξιοποίηση παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετώπισε.. Το προσωπικό που εντάχθηκε στην Π.Α το 1931, έχοντας ως εφόδια την υπομονή ,την επιμονή, το θάρρος την τόλμη και τη γενναιότητα ξεδίπλωσε δεξιότητες αντάξιες της ιστορίας των Ελλήνων. Μπήκε στην πρώτη γραμμή στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και ενθουσίασε με τις παράτολμες επιχειρήσεις που συμμετείχε, αναδεικνύοντας την επιχειρησιακή ικανότητα του όπλου. Ήταν η εποχή που η αεροπορία ανέδειξε τον ρόλο της αεροπορικής ισχύος και καθόρισε νέο στρατηγικό δόγμα αποτροπής εχθρικών επιχειρήσεων
Στην πράξη η πρώτη πτήση στην Ελλάδα έγινε στις 8 Φεβρουαρίου 1912 με τον Εμμανουήλ Αργυρόπουλο με αεροπλάνο τύπου Nieuport IV.G. Η δεύτερη πτήση που εκτελέσθηκε με επιβάτη τον τότε πρωθυπουργό, Ελευθέριο Βενιζέλο, ήταν αυτή που καθόρισε και το μέλλον της Αεροπορίας το 1931. Προσωπικό του Στρατού και του Ναυτικού που έβλεπαν πέρα από τον ορίζοντα συγκεντρώθηκαν κάτω από την νέα σημαία του Αίεν Υψικρατείν , φόρεσαν την κυανόφαιη στολή και απογειώθηκαν να υλοποιήσουν το όραμα του Ελ Βενιζέλου για να προσφέρουν στην Αμυντική θωράκιση της χώρας.
Το προσωπικό που τοποθετήθηκε τότε στην Π.Α, ιπτάμενο , τεχνικό , προσωπικό εδάφους, βρέθηκε αντιμέτωπο με τις μεγαλύτερες προκλήσεις που είχε να αντιμετωπίσει τόσο στην οργάνωση και λειτουργία του νέου Κλάδου όσο και στο επιχειρησιακό επίπεδο . Δεν ήταν λίγες οι φορές που το εγχείρημα έπαιρνε τον δρόμο της απαξίωσης. Ωστόσο η δύναμη της θέλησης ήταν αυτή που κράτησε ψηλά την ιδέα για να φτάσει στον 21ο αιώνα με ανοιγμένα τα φτερά δικαιώνοντας όλους για τις σκληρές προσπάθειες που κατέβαλαν.
Η Πτήση που ξεκίνησε στις 10 Ιουλίου του 1931 και συμπλήρωσε σήμερα 90 χρόνια, οδήγησε χιλιάδες νέους και νέες να ενταχθούν στην Π.Α ικανοποιώντας το όνειρο τους κι έβαλε κάτω από τα φτερά της το σύνολο του προσωπικού, τις οικογένειές τους και την αγάπη του Ελληνικού λαού
Η Π.Α απογειώθηκε το 1931 με τα ελικοφόρα αεροσκάφη τύπου Fairry ,Spitfire, Huricane , Tiger Moth κ.α. για να ακολουθήσει αργότερα η εποχή των jet κινητήρων με αεροσκάφη τύπου F-104 strarfighter , F-5, F-84, RF-84, F-102, F-86 κ.α. Το 1974 ακολούθησαν τα μαχητικά F-4, RF-4, A-7 Mirage F-1 ενώ το 1988 ακολούθησαν τα αεροσκάφη Γ΄ γενιάς F-16 block 30 και Mirage 2000 για να συνεχίσουν οι παραλαβές των F-16 Blockκ 50 , 52+ και 52 ADV περνώντας στην ηλεκτρονική εποχή του fly by wire , και των νέων όπλων αέρος – εδάφους και αέρος – αέρος τύπου scalp, exocet jdam jsow AMRAAM, IRIS –T κ.α για να φτάσουμε σήμερα στο νέο απόκτημα της Π.Α το μαχητικό αεροσκάφος RAFALE και το βλήμα meteor δημιουργώντας νέο status στον Αεροπορικό πόλεμο. Αποκτήθηκαν μεταφορικά και πυροσβεστικά αεροσκάφη , ελικόπτερα διάσωσης , RADAR’s εδάφους , συστοιχίες βλημάτων Patriot κ.α,
Με την πάροδο των δεκαετιών η Π.Α σχημάτισε ένα ανθρώπινο δυναμικό που είχε πίστη στο όπλο και την ολοκλήρωση της αποστολής. Ιπτάμενοι , τεχνικοί , προσωπικό αεράμυνας ,υποστήριξης εδάφους , έφεραν τη δική τους ασπίδα και ανέμιζαν το δικό τους ξίφος στους γαλάζιους Ελληνικούς ουρανούς απέναντι σε κάθε απειλή.
Η γρήγορη μεταβολή από γενιά σε γενιά τόσο των αεροσκαφών όσο και της εξέλιξης των όπλων και των οπλικών συστημάτων, των μέσων και των υλικών, απαιτούσε συλλογική γνώση που έπρεπε να συνδυάζει την τεχνολογική αλλά και την επιχειρησιακή εξέλιξη ταυτόχρονα με τις δομές οργάνωσης και λειτουργίας της Π.Α σε όλα τα επίπεδα . Κάθε μεταβολή είχε και το αντίστοιχο τίμημα σε ανθρώπινο δυναμικό . Εκατοντάδες αεροπόροι έπεσαν στα πεδία των μαχών , στο Αλβανικό μέτωπο , στην ενδοχώρα , Αίγυπτο , Παλαιστίνη , Ροδεσία, Λιβύη, Ιορδανία, Ιταλία, Κορέα και στην Κύπρο, άλλοι στη φάση της σκληρής εκπαίδευσης κι άλλοι σε διατεταγμένες αποστολές. Εκατοντάδες οικογένειες στερήθηκαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα που έπεσαν υπέρ Πατρίδος, δεν λύγισαν και αντιμετώπισαν το γεγονός με θάρρος ενισχύοντας έτσι την πορεία της Π.Α προς τα μέλλον .
Το 1931 ιδρύθηκε η Σχολή Αεροπορίας στο Τατόι, για την εκπαίδευση των Ιπταμένων και η Σχολή Τεχνικών Αεροπορίας για την εκπαίδευση των τεχνικών στο Π. Φάληρο. όπως κι άλλες σχολές και κέντρα μετεκπαίδευσης . Καλλιεργείται η αεροπορική σκέψη, αναπτύσσεται η επιχειρησιακή χρήση του όπλου, ο επαγγελματισμός , η τυποποίηση , η ασφάλεια πτήσεων τα ποιοτικά πρότυπα και νέες συμπεριφορές .για να αφομοιωθούν οι εκάστοτε μεταβολές αλλά και να μπουν γερά τα θεμέλια της γνώσης που θα χρησιμοποιηθούν στις επόμενες γενιές.
Δημιουργούνται, τρείς Σμηναρχίες στη Θεσσαλονίκη , τη Λάρισα , το Τατόϊ , δύο Αεροπορικές Βάσεις στο Φάληρο και στο Βόλο και δύο εφεδρικές Σμηναρχίες στη Θήβα και το Τατόι
Έτσι ξεκίνησε η Πολεμική Αεροπορία το 1931 με τα αεροσκάφη Potez, και Farman για να φτάσει το 2021 στα μαχητικά αεροσκάφη F-16 Block 52 ADV και RAFALE.
Κατά την διάρκεια της πτήσης των 90 χρόνων δημιουργήθηκαν νέες δομές οργάνωσης. Το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας με τις Πτέρυγες Μάχης τις Σμηναρχίες Μάχης, τις Πολεμικές Μοίρες, τις Μονάδες RADAR’s τις Μονάδες Βλημάτων κ.α . Τη Διοίκηση Αεροπορικού Υλικού, με το Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών (ΚΕΑ0 και τα εφοδιαστικά κέντρα. Τη Διοίκηση Αεροπορικής Εκπαίδευσης με την Σχολή Ικάρων, την Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΤΥΑ), την Σχολή Διοικητικών Αεροπορίας (ΣΥΔ), την Σχολή Ραδιοναυτίλων (ΣΙΡ) που συνενώθηκαν στην σημερινή Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΜΥΑ) όπως και άλλα σχολεία και κέντρα εκπαίδευσης . Τη Διοίκηση Αεροπορικού Καυσίμου, την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία (ΕΜΥ) ., το 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας και το Κέντρο Αεροπορικής Ιατρικής. Δόθηκε έμφαση στη μέριμνα του προσωπικού ,κτίσθηκαν κατοικίες, ιδρύθηκαν τα ΚΕΔΑ, οργανώθηκαν ιατρεία στις Μονάδες, ιδρύθηκε το ΜΤΑ , το γραφείο Ιστορίας της Π.Α, τα Μουσεία και τόσα άλλα ενώ η μέριμνα και η επίλυση προβλημάτων του προσωπικού .αποτέλεσε και αποτελεί συνεχή στόχο.
Παράλληλα με τις ετοιμότητες των αεροσκαφών 24/7, ημέρα και νύχτα για την προάσπιση της ακεραιότητας της χώρας, η Π.Α συμμετείχε: σε ασκήσεις και εκπαιδεύσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ με διακρίσεις, σε ειρηνευτικές αποστολές, υποστήριξε δοκιμαζόμενες περιοχές με την μεταφορά ειδών πρώτης ανάγκης, προσέφερε υπηρεσίες στους τομείς της δασοπυρόσβεσης, στη διάσωση συνανθρώπων μας, στην μεταφορά ασθενών κ.α. Όλα αυτά βασίζονταν στα τεράστια αποθέματα δύναμης του προσωπικού , στον εκσυγχρονισμό , τη συνεχή εκπαίδευση στον αέρα και το έδαφος , τις πρωτοποριακές ιδέες και στην κληρονομιά που άφησαν οι παλαιότερες γενιές.
Σήμερα η ηγεσία της Π.Α πιστοποιείται για τις τολμηρές αποφάσεις και την πορεία του όπλου στο μέλλον, δημιουργώντας έτσι το αίσθημα της ασφάλειας και της ικανοποίησης στον Ελληνικό λαό για την αντιμετώπιση των Τουρκικών προκλήσεων αλλά και της κοινωνικής προσφοράς, ανοίγοντας παράλληλα νέους διαδρόμους απογείωσης στους νέους για να συνεχίσουν την πτήση, τις παραδόσεις και την ιστορία μας.
Τιμή και δόξα στους ήρωες Πεσόντες Αεροπόρους
Χρόνια Πολλά στην Πολεμική Αεροπορία
Η αερομαχία απαιτεί την τελευταία σταγόνα αίματος, την τελευταία σταγόνα καυσίμου, τον τελευταίο παλμό της καρδιάς’’ Baron Manfred Von Richthofen
Παναγιώτης Δημητριάδης
Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α
Μέλος ΔΣ/ΕΑΑΑ