Στους σχεδόν 12 μήνες της ελληνοτουρκικής κρίσης ακούσαμε και διαβάσαμε πολλά. Μετά απ΄ όσα έγιναν στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο -όλοι τα θυμόμαστε- φθάσαμε στο επιχείρημα ότι “η Τουρκία ,είναι απομονωμένη απ΄ όλους”. Υπάρχουν νεότερα και αυτά είναι ότι ο Ερντογάν …απέδρασε από την “απομόνωση” του και μάλιστα με τη δική μας ανοχή ,για να μη μιλήσουμε για συνενοχή! Δεν υιοθετήσαμε ποτέ το επιχείρημα περί “απομόνωσης” της Τουρκίας…
Η Τουρκία συμμετέχει σήμερα στη διάσκεψη για τη Λιβύη που διοργανώνει η Γερμανία, η οποία επιδεικνύει εκνευριστική περιφρόνηση προς την Ελλάδα που δε μπορεί να μείνει αναπάντητη.
Με τον Ερντογάν μιλούν όλοι. Ακόμη κι αυτοί που μας έλεγαν ότι “δεν θέλουν να τον βλέπουν”. Η συνάντηση του με τον Αμερικανό πρόεδρο Τ.Μπάϊντεν δεν πήγε καθόλου άσχημα. Ο Ερντογάν προσφέρθηκε να αναλάβει ο τουρκικός στρατός σημαντική αποστολή στο Αφγανιστάν μετά από την αποχώρηση των ΗΠΑ και ο Μπάϊντεν του έδωσε χρόνο για να επιλύσει το θέμα με τους S-400.
Ο Μακρόν που πέρυσι τέτοιες μέρες πίστευε ότι η υπογραφή αμυντικής συμφωνίας με την Ελλάδα ήταν απλά θέμα ημερών, μιλά με τον Ερντογάν που είχε αποκαλέσει τον Γάλλο πρόεδρο ψυχοπαθή.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποια ΕΕ; Η Γερμανία κάνει κουμάντο κι αυτή έχει αποφασίσει να στηρίξει χωρίς όρους και επιφυλάξεις την Τουρκία. Το ευρωπαϊκό χρήμα ρέει άφθονο προς την Τουρκία κι έρχεται κι άλλο απ΄ ότι φαίνεται. Όπως είπε Μέρκελ “η Τουρκία πρέπει να στηριχθεί για τους πρόσφυγες που φιλοξενεί”. Κι όταν μιλάει η Μέρκελ είναι γνωστό ότι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ακολουθούν. Θα
Ο Ερντογάν έχει στείλει στρατό στη Λιβύη, έχει εισβάλει στη Συρία και στο βόρειο Ιράκ, συμμετείχε στον πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ, οι μυστικές του υπηρεσίες κάνουν επιχειρήσεις εκτός των τουρκικών συνόρων, πουλάει στρατιωτικό υλικό ακόμη και σε ευρωπαϊκές χώρες πλέον. Στο εσωτερικό της χώρας του φυλακίζει κόσμο χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, κλείνει κόμματα και παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες. Οι Ευρωπαίοι ωστόσο κάνουν περισσότερο θόρυβο για τις επαναπροωθήσεις μεταναστών για τις οποίες η Τουρκία κατηγορεί την Ελλάδα, παρά για όλα αυτά που γίνονται στη γειτονική χώρα!
Τίποτα απ΄ όλα αυτά δεν είναι εκτιμήσεις. Είναι γεγονότα που όλοι τα ζήσαμε. Όπως ζήσαμε και όσα επέλεξε να κάνει η ελληνική κυβέρνηση για να “αναχαιτίσει” την τουρκική επιθετικότητα. Από το “έπος του Έβρου” έχουμε φθάσει στην “επέκταση” των εγκαταστάσεων κέντρου υποδοχής μεταναστών στα ελληνοτουρκικά σύνορα . Από τη σωστή πρώτη αντίδραση του Ιουλίου , με την επιφυλακή των ΕΔ και την ανάπτυξη του Στόλου απέναντι από τον τουρκικό φθάσαμε στην αναμονή ημερομηνιών για διερευνητικές. Από την αμυντική συνεργασία με τη Γαλλία που θα πολλαπλασίαζε την ισχύ του “μηνύματος αποτροπής” ,πειθήνια ακολουθήσαμε τις γερμανικές οδηγίες για “διάλογο περί αμφισβητούμενων περιοχών” . Το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό και δεν χρειάζεται να το εξηγήσουμε. Η καθημερινή ειδησεογραφία μιλά από μόνη της.
Δεν ξεχνάμε τις συμφωνίες που υπέγραψε η Ελλάδα με Ιταλία και Αίγυπτο. Και οι δύο υπογράφτηκαν υπό την πίεση των γεγονότων. Κι αν οι όποιες υποχωρήσεις στη πρώτη συμφωνία με την Ιταλία μπορούν να χαρακτηριστούν ανεκτές, τα όσα υπογράψαμε με την Αίγυπτο, μάλλον θα τα βρούμε μπροστά μας.
Ο Ερντογάν και η Τουρκία μπορεί να ΄χουν πολλά και μεγάλα προβλήματα να λύσουν. Όμως απομόνωση για την Τουρκία και τον Ερντογάν δεν υπήρξε ποτέ. Όλοι μιλάνε μαζί του, όλοι τον συναντούν και κυρίως όλοι παζαρεύουν μαζί του. Αυτό το τελευταίο είναι και το πιο επικίνδυνο για την Ελλάδα. Γι΄ αυτό και είναι καιρός η ελληνική κυβέρνηση να ξυπνήσει ,να κινητοποιηθεί και να πάψει να περιμένει μάταια από …σύνοδο σε σύνοδο να “τραβήξουν” τ΄ αυτιά του Ερντογάν οι Ευρωπαίοι. Αυτά πια δεν τα πιστεύουν ούτε μικρά παιδιά. Μια καλή αρχή θα ΄ναι να αναγνωρίσει το πρόβλημα που υπάρχει με τη πολιτική κατευνασμού προς την Τουρκία και υποταγής προς τους “φίλους και συμμάχους”. Είναι καιρός να καταλάβει ότι το “είμαστε μόνοι” μας δεν είναι απλά εντυπωσιακή τηλεοπτική ατάκα αλλά η πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. militaire.gr