Του Γ. Λακόπουλου απο το anoixtoparathyro.gr
«Διεκδικώ την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, για να καταστήσουμε το Κίνημα αυτό μεταρρυθμιστική αντιπολίτευση και αύριο μεταρρυθμιστική δύναμη εξουσίας».
Για έναν απλό πολίτη, χρειάζεται θράσος να σου έχει ασκηθεί δίωξη για δωροδοκία – από τη Νοβάρτις- και να λες ότι πας για αρχηγός σε ένα κόμμα – που δεν υπάρχει και όταν υπήρχε σε είχε διαγράψει.
Έχει και χειρότερο; Συνιστά εξαπάτηση από τη μια να δηλώνεις «μεγαλύτερος αδελφός του Άδωνι Γεωργιάδη «και από την άλλη να ομνύεις στο ΠΑΣΟΚ και τα σύμβολα του – παρότι όταν ιδρύθηκε δεν είχες σχέση.
Για πολλούς από όσους έχουν συνδεθεί με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρέας Λοβέρδος ξεπερνάει τα όρια τής αναισχυντίας , συνοδεύοντας την υποψηφιότητα του με ένα κόμμα το οποίο τον θυμούνται ότι καθύβριζε. Μαζί με τον έτερο Σαούλ, Βαγγέλη Βενιζέλο – που έγινε αρχηγός του και το χαντάκωσε.
Πολλοί από όσους είδαν το «σποτ» της υποψηφιότητάς του θεωρούν αθλιότητα εκ μέρους του να λέει: «Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο το όνομα μας. Είναι η ιστορία μας. Είναι η ψυχή μας. Το ΠΑΣΟΚ είναι η πηγή της υπερηφάνειας μας. Σύμβολό μας είναι ο ήλιος».
Δεν έχουν άδικο. Ο άνθρωπος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτά. Ωστόσο καλεί – άγνωστο ποιους- να «πιάσουμε το νήμα» του ΠΑΣΟΚ». Με το οποίο συναντήθηκε … δυο δεκαετίες από την ίδρυσή του και διόλου δεν το τίμησε έκτοτε με τη συμπεριφορά του.
Ο βίος και η πολιτεία του ανδρός είναι γνωστά. Γιος συμβολαιογράφου από την Πάτρα- όπου οι παλιοί θυμούνται πως πέρασε τα παιδικά του χρόνια- βρέθηκε στην Νομική Θεσσαλονίκης και την ΚΝΕ.
Ήταν από τους χειροτέρους υβριστές του ΠΑΣΟΚ. Αλλά και η οργάνωση στην οποία ανήκε δεν τον άντεξε.
Ένα πρωί τον βρήκε ημιλιπόθυμο στα σκαλιά του Πανεπιστήμιου ο τότε γραμματέας της ΝΕ του ΠΑΣΟΚ και τον μετέφερε στο νοσοκομείο.
Φοιτητές της εποχής έλεγαν ότι «τον είχε δείρει η ΕΣΑΚ»- η συνδικαλιστική οργάνωση του ΚΚΕ. Από τότε πάντως τέλειωσε γι’ αυτόν η «αριστερή» ιδεολογία.
Μπήκε στο περιβάλλον του Δημ. Τσάτσου που αργότερα τον έκανε λέκτορα στο Πάντειο, και τον σύστησε στον ανυποψίαστο Αναστάση Πεπονή ως … νεολαίο του Κέντρου. Το 1996 ο Κ. Σημίτης τον έκανε γραμματέα στο υπουργείο Εσωτερικών.
Λέγεται ότι ο ίδιος ζήτησε από υφυπουργό της εποχής να τον φέρει σε επαφή με έναν από τους δυο ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες της εποχής και «έγινε ακόλουθος του».
Με την γενναιόδωρη ενίσχυση του μπήκε τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ το 2000 και βγήκε… πρώτος στη Β Αθήνας, όπου είχε πενήντα εκλογικά κέντρα.
Σε μια κομματική συνέλευση στον Υμηττό, όταν τον είδε ο Στεφ. Τζουμάκας, που προέδρευε ως μέλος του ΕΓ – σχολίασε: «’Ηλθε ο Κόκκαλης».
Ακολούθησε μέτρια πορεία μέχρι το 2012 που την είδε αρχηγός κόμματος και ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τότε, τον διέγραψε.
«Για λόγους εθνικού συμφέροντος, προκειμένου δηλαδή να διασφαλιστεί η κυβερνητική σταθερότητα και να τελειώσει ομαλά η δύσκολη διαπραγμάτευση με τους εταίρους και πιστωτές μας, ανέχθηκα επί μήνες βλαπτικές συμπεριφορές του», δήλωσε. «Το ΠΑΣΟΚ προχωρά με αυτούς που θέλουν και μπορούν».
Επανήλθε το 2015 στο ΠΑΣΟΚ και η μανία του για αρχηγία εκδηλώθηκε απέναντι στη Φώφη Γεννηματά, αλλά πήρε μόλις 25%. Έγινε όμως ο μνημονιακότερος των υπουργών και αδελφοποιήθηκε με τον Γεωργιάδη και τον Κυριάκο- αλλά και με τον Θ. Πλεύρη αργότερα. Πρόσφατα η Φώφη Γεννηματά διόρθωσε το λάθος της να τον έχει κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο και τον ξήλωσε ταπεινωτικά.
Τώρα εμφανίζεται απέναντί της, με τρόπο που εξευτελίζει το ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνοντας να τον…επανασυστήσει! Κατά γενική εκτίμηση το καπηλεύεται για να ψηφοθηρήσει- καθώς δεν έχει καμία σχέση με την πορεία του Κινήματος.
Για παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ όμως, έτσι «κινδυνεύει να σπιλωθεί από την ιδέα ότι διευρύνθηκε με … Λοβέρδους». Οι ίδιοι θεωρούν ότι η ευθύνη υπεράσπισής του, ανήκει σ’ αυτούς που μετείχαν στη ίδρυσή του, δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου.
Μένει να δούμε τι θα κάνουν από το Κινάλ, γι’ αυτό, οι ο Μιλτ. Παπαϊωάννου, ο Κ. Γείτονας και ο Θ. Τσούρας, που περιβάλλουν τη Φώφη Γεννηματά, αλλά και η ίδια στη μνήμη του πατέρα της. Όπως και τι θα κάνουν ο Κ. Λαλιώτης, ο Κ. Σκανδαλίδης, Γ. Σουλαδάκης.
Όσοι έχουν πολιτικές ρίζες στην ιδρυτική περίοδο του κόμματος που ίδρυσε ότι Ανδρέας Παπανδρέου λένε ότι « είναι ντροπή να επιτραπεί σε κάποιον σαν τον Λοβέρδο να εμφανίζεται κίβδηλα πιο ΠΑΣΟΚ από τους ίδιους».
Θέμα ιστορικής αποκατάστασης τίθεται και για όσους ήταν συνιδρυτές του ΠΑΣΟΚ στην ιστορική Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη: θα επιτρέψουν να «λερωθεί» εκείνη η περίοδος από αριβισμούς και σκύλευση συμβόλων και ιδεών;
Αναμεσά τους οι Κ. Σημίτης, Απ. Κακλαμάνης, Στεφ. Τζουμάκας, Μιχ. Σάλας, Μ. Χαραλαμπίδης, Π. Λάμπρου, Π. Αυγερινός, Βάσω Παπανδρέου, Σίλβα Ακρίτα, Γ. Βασιλακόπουλος και πολλοί άλλοι.
Ήταν μαζί τους ο Λοβέρδος το 1974, ώστε να του «ανήκει» ο πράσινος ήλιος;