Η Ελλάδα έχει δικαίωμα, σύμφωνα με το άρθρο 3 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), να επεκτείνει το εύρος της χωρικής θάλασσάς της στο Αιγαίο Πέλαγος σε 12nm, χωρίς απολύτως καμία εξαίρεση.
Πρόκειται για κανόνα που ενσωματώνει εθιμικό δίκαιο και συνεπώς δεσμεύει όλα τα μέλη της διεθνούς κοινότητας, είτε έχουν υπογράψει ή/και κυρώσει την UNCLOS, είτε όχι, με αποτέλεσμα η Τουρκία να δεσμεύεται από τη σχετική διάταξη, ανεξάρτητα από τη μη αποδοχή ή την απόρριψή της.
Η αντίθετη τουρκική επιχειρηματολογία καταρρίπτεται βήμα προς βήμα, ως ακολούθως:
Η θέση ότι το Αιγαίο θα μετατραπεί σε ελληνική λίμνη είναι αβάσιμη, καθώς η UNCLOS δεν εισάγει σχετική εξαίρεση, ενώ επιπρόσθετα το συγκεκριμένο επιχείρημα έχει πολιτικό και όχι νομικό χαρακτήρα.
Η θέση ότι παραβιάζεται η ισχύουσα αρχή της ευθυδικίας είναι αβάσιμη, επειδή η συγκεκριμένη αρχή λαμβάνεται υπόψη για την οριοθέτηση διαφορετικών θαλάσσιων ζωνών και πάντως όχι της χωρικής θάλασσας, για την οποία εφαρμόζεται κατά την UNCLOS η αρχή της μέσης γραμμής (άρθρο 15).
Η θέση ότι για την επέκταση σε κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσες απαιτείται η συναίνεση των παράκτιων κρατών είναι αβάσιμη, επειδή, και αν το Αιγαίο θεωρηθεί τέτοια, προβλέπεται συνεργασία μόνο για ζητήματα εκμετάλλευσης ζώντων πόρων και προστασίας του περιβάλλοντος (άρθρο 123).
Η θέση ότι η Ελλάδα ασκεί καταχρηστικά το δικαίωμά της είναι αβάσιμη, καθώς κατάχρηση δικαιώματος (άρθρο 300) τελείται με σκοπό τη μη εκπλήρωση διεθνούς υποχρέωσης ή με σκοπό διαφορετικό από αυτόν της θέσπισής του, ενώ η επέκταση θα πραγματοποιηθεί σε εφαρμογή εθιμικού κανόνα.
Η θέση ότι η Τουρκία είναι επίμονος αντιρρησίας (persistent objector) και δε δεσμεύεται από τον εθιμικό κανόνα είναι αβάσιμη, επειδή συναίνεσε στο εύρος των 12nm επί 18 έτη (1956-1974), ενώ έχει καθορίσει σε 12nm το εύρος της χωρικής θάλασσάς της σε Εύξεινο Πόντο και Μεσόγειο.
Η θέση ότι στις συνδιασκέψεις των Ηνωμένων Εθνών το 1958 και το 1960 η Ελλάδα είχε ταχθεί κατά του κανόνα των 12nm είναι αβάσιμη, επειδή οι όποιες ελληνικές (όπως ακριβώς και οι τουρκικές) επιφυλάξεις δεν μπορούσαν να αποτρέψουν τον εθιμικό χαρακτήρα της διάταξης του άρθρου 3.
Συμπερασματικά η ελληνική επιχειρηματολογία στο θέμα του εύρους της χωρικής θάλασσας στο Αιγαίο Πέλαγος είναι πανίσχυρη, επομένως η επέκτασή του εξαρτάται από παράγοντες πολιτικής και όχι νομικής φύσης και εναπόκειται αποκλειστικά στην κυρίαρχη βούληση της εκάστοτε κυβέρνησης.
https://twitter.com/efpsychon/status/1405423803560337409?s=21
Πηγη: @efpsychon