Του Γιώργου Λακόπουλου απο το ieidiseis.gr
Στην πολιτική ο καθένας είναι το παρελθόν του. Από αυτή την άποψη ο Κώστας Τασούλας δεν είχε, ως πολιτικός, το κύρος για να πάρει το αξίωμα που έδειχνε καπαρωμένο για τον Νικήτα Κακλαμάνη-όπως έδειξε και η ψηφοφορία.
Ο παλιός γραμματέας του Αβέρωφ ήταν δήμαρχος Κηφισιάς, όταν πολίτης τον μήνυσε πολίτης για χρηματικό εκβιασμό .
Η υπόθεση δεν εκδικάσθηκε ποτέ, γιατί εν τω μεταξύ έγινε βουλευτής και η Βουλή δεν ήρε την ασυλία του.
Γι΄ αυτό η Ελλάδα καταδικάσθηκε ,από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, για παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης σε δικαστήριο.
Ως πρόεδρος της Βουλής σε άλλη χώρα, θα είχε οδηγηθεί σε παραίτηση μετά το τελευταίο κατόρθωμά του.
Να θυμηθούμε τη σκηνή. Η Βουλή συνεδριάζει κανονικά και ο προεδρεύων δίνει το λόγο στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ενώ αναπτύσσει τις απόψεις του, ορμάει ο Τασούλας και παραμερίζει τον προεδρεύοντα- τόσο ωμή προσβολή δεν υπήρξε ποτέ σε μέλος του προεδρείου- για να πει στον Αλέξη Τσίπρα ότι «δεν δικαιούνται για να ομιλεί».
Διέκοψε τη συνεδρίαση με ύφος και διατυπώσεις που αποτελούν όνειδος για τον κοινοβουλευτισμό.
Πρόεδρος της Βουλής θεωρεί το δικαίωμα παρέμβασης του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης … «αχρείαστο σκηνικό κομματικού ακτιβισμού» .
Μιλάει για «πρακτική μονολόγου», ως δικηγόρος του Πρωθυπουργού- ο οποίος απουσιάζει με δική του επιλογή από τη διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου που τον αφορά…
Στα ΜΜΕ έγινε λόγος για εντολή που πήρε από το μέγαρο Μαξίμου να σταματήσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Εγράφη ότι ήταν αρχικά απρόθυμος . Αλλά υπάκουσε όταν συνεργάτης του Μητσοτάκη, που έχει ρόλο στη Βουλή, τον έστειλε στην έδρα με το ζόρι.
Έτσι κι αλλιώς ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το ρόλο του ως πρόεδρος της Βουλής είναι συχνά σαν να ασκεί καθήκοντα ενός ακόμη υπουργού του Μητσοτάκη.
Στις δυο Προανακριτικές που σύστησε η ΝΔ, η πλειοψηφία οργίαζε στις παραβιάσεις του Κανονισμού με την ανοχή του.
Στην Ολομέλεια απευθύνεται στον Αλέξη Τσίπρα κυρίως με την προσφώνηση «κύριε Τσίπρα»- σαν να μην είναι , ως πρόεδρος του δεύτερου κόμματος, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η δυσκολία του να διαχωρίζει το ρόλο του προέδρου της Εθνικής αντιπροσωπείας από τη ιδιότητα του κομματικού εντεταλμένου, έφτασε μέχρι την αντίδρασή του επειδή η Αριστερά τιμά τον Μπελογιάννη.
Ο ίδιος για να «τιμήσει» την ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων , πρόβαλε στη Βουλή ένα ευτελές συνονθύλευμα από πολεμικές παραστάσεις, παιάνες, ασπίδες και τίγρεις, τανκς, αεροπλάνα, αντιτορπιλικά- με αισθητική -και περιεχόμενο- τύπου «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών».
Ο Κώστας Τασούλας διευθύνει τη Βουλή με τρόπο που απέχει έτη φωτός μακριά από τον Αλευρά , τον Κακλαμάνη, ή τον Τσαλδάρη. Και αυτή η απόσταση διαρκώς μεγαλώνει…