Ποια φωνή, ποια πέννα, ποια νότα, ποια ζωγραφιά
μπορεί να εκφράσει τη μοναδική, τη συγκλονιστική
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΔΡΕΙΑΣ την «ΑΝΑΣΤΑΣΗ»;
Όμως, ας αρχίσουμε από τα τετρακόσια χρόνια φρικτής δουλείας,
εξαιτίας της διχόνοιας, ζηλοφθονίας και ξένης λυκοφιλίας.
Αρχαία πάθη, προδοσίες, ανίερα συμφέροντα
οδήγησαν την Ελλάδα στου Αδη τον Αχέροντα.
Πρωτεργάτες: Βάρβαροι, γενοκτόνοι,
κατέρρευσαν της αρχαίας δόξας οι «θρόνοι».
Ωστόσο, η αθάνατη, λεύτερη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ δεν υποδουλώθηκε!
Αντεξε τα πάνδεινα κι απ’ του μαρτυρίου το «Σταυρό» αποκαθηλώθηκε!
Επούλωσε τις πολλές λαβωματιές
υπομονετικά στα δάση, στα βουνά, στις ρεματιές.
Τον βάρβαρο κατακτητή πολέμησε
κι ύστερ’ από ποτάμια αίματος και βοήθεια φίλων
ήρθε η ΝΙΚΗ η πολυπόθητη,
αναδεικνύοντας την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ ΤΗΝ ΑΠΟΡΘΗΤΗ!
Όμως, τα παλιά τα πάθη ελλόχευαν,
κι εθελόδουλοι, εξαγορασμένοι από ανθελληνικά κυκλώματα,
προχώρησαν σε φοβερές πράξεις,
«τυφλοί τα τ’ ώτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματα»,
άθλια αντικοινωνικά εκτρώματα.
Κι ενώ η Ελλάδα λευτερώθηκε κι άρχισε η ανοδική της πορεία,
τα ίδια ελεεινά «θηρία»
δολοφόνησαν το Μέγα ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
και στο σώμα της Ελλάδας πέρασε «ερπύστρια».
Δολοφόνησαν και τον ΑΝΔΡΟΥΤΣΟ,
φυλάκισαν τον Πρωτο-Ηρωα ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ,
στράβωσε της Πατρίδας το τιμόνι.
Διέπραξαν κι άλλα τρομερά εγκλήματα
οδηγώντας το καράβι της Ελλάδας σε άγρια κύματα.
Κι αντί για πρόοδο ήρθε παρακμή,
με νέους εμφύλιους και διχασμούς,
μ’ ατέλειωτους καημούς και αναστεναγμούς.
Υστερα, με απροσμέτρητες θυσίες στους Παγκόσμιους Πολέμους,
οι Ελληνες ανέκοψαν του Φασισμού τους ανέμους,
και τη δημοκρατία εδραίωσαν κι ευεργέτησαν,
και σπουδαία εύσημα κατέκτησαν.
Όμως, πάλι τα σαθρά ανθελληνικά κυκλώματα
προκάλεσαν στην πρόοδο της χώρας προσκόμματα.
Κι ακολούθησαν νέοι εμφύλιοι σπαραγμοί,
και στης Πατρίδας το οικοδόμημα τριγμοί.
Απώλεια Βορείου Ηπείρου, ξένη κατοχή σε κυπριακά εδάφη,
αγνόησαν το Διεθνές Δίκαιο και το κύρος του ΟΗΕ «ετάφη».
Ακολούθησαν νέα δράματα, Ιμια, Σκόπια,
ένιωθαν οι Ελληνες σαν άψυχα τόπια.
Κι άλλα δεινά χρεωκοπίας και μνημόνια,
αφαίμαξη εργατικού δυναμικού και εγκεφάλων,
προς δόξαν «πατριωτικών κωφαλάλων».
Όμως, ήρθε η άγια ώρα: «Φωνή λαού, οργή Θεού»!
Ν’ ανέβει η Ελλάδα «απ’ του κακού τη σκάλα»»
για «να ξανάβρει τα φτερά, τα πρωτινά της τα μεγάλα»!
Τα ποτάμια αίματος να γίνουν δάκρυα
και ύμνος προσευχής στου Θεού τη Χάρη,
η Ελλάδα, της αξιοκρατίας το δρόμο να πάρει,
για να ζήσουμε πάλι τον Χρυσό Αιώνα του Περικλέους,
να βιώσουμε ξανά το θρίαμβο του αρχαίου μας κλέους!
Με Σημαία την ΕΙΡΗΝΗ, τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ,
για τις ψυχές των Μαρτύρων και Ηρώων βαθειά ευγνωμοσύνη!
Να γίνει η ΕΛΛΑΔΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΝΑΟΣ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,
της μεγίστης προσφοράς και των θυσιών της
ΑΞΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ!
Πάνος Καραφωτιάς-Ελλήγενης