Οι Τούρκοι ήλπιζαν ότι ο Άρειος Πάγος θα άνοιγε κερκόπορτα αναφορικά με την μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη. Δυστυχώς, κάποιοι ντόπιοι γραικύλοι πιέζουν αφόρητα τους Έλληνες δικαστές για να το πράξουν. Προσφυγή λοιπόν κάποιων μουσουλμάνων που προσπαθούν να επιβάλλουν ύπαρξη «τουρκικής» μειονότητας στην Θράκη, εκμεταλλευόμενοι κάποια απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα πέσει στο κενό διότι οι Έλληνες δικαστές δεν πρόκειται να υποκύψουν σε οποιαδήποτε πίεση. Αντίθετα, όσοι έχουν το θράσος και πιέζουν τους δικαστές για να ανοίξουν την κερκόπορτα, Όχι μόνο δεν θα τα καταφέρουν αλλά θα παραδοθούν και στην δημόσια χλεύη.
Το που θα βασιστεί η απόφαση του Αρείου Πάγου, το έχει τεκμηριώσει ήδη ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος αναφερόμενος στην υπόθεση είχε αναλύσει ότι αυτή καθορίζεται με βάση τους περιορισμούς της παρ. 2 του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τους περιορισμούς που προβλέπονται εν γένει ως προς την άσκηση άλλων ουσιαστικών δικαιωμάτων, τα οποία προστατεύονται από την Σύμβαση αυτή. Δηλαδή τους περιορισμούς που αφορούν, πρωτίστως, την προστασία της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, την πρόληψη της εγκληματικότητας, την προστασία της υγείας και της ηθικής ή την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών τρίτων.
Επίσης, το παραδεκτό των αιτήσεων επανάληψης της διαδικασίας καθορίζεται και με βάση τις υποχρεώσεις που απορρέουν από Διεθνείς Συνθήκες, στις οποίες η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος, συμπεριλαμβανομένης, φυσικά, της Συνθήκης της Λωζάνης.
Εάν λοιπόν ο κύριος Μητσοτάκης ή ακόμα και ο κύριος Δένδιας είχαν την αίσθηση πως το ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδος θα μπορούσε να διευκολύνει με την απόφαση του κάποιας μορφής «υποχωρητικότητα», ας το ξεχάσουν