Ο Μάνος Βοσκαρης δεν είναι ένας τυχαίος χαρακτήρας. Είναι ένας άνθρωπος που έφτασε σε υψηλή θέση εξουσίας (διοικητής φυλακών) και που πίστεψε ότι είχε πραγματικη δύναμη.
Όμως πάντα παρέμεινε ένα όργανο στα χέρια των πραγματικά ισχυρών, όσα αξιώματα και αν πήρε, όσο ψηλά και αν έφτασε στην κρατική ιεραρχία.
Δείτε ΕΔΩ ολα τα επεισοδια απο τις Αγριες Μέλισσες
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Μάνος Βοσκαρης γεννήθηκε στη φυλακή καθώς η μητέρα του σκότωσε τον πατέρα του, ενώ ήταν ακόμη εγκυος.
Βρέθηκε σε ορφανοτροφείο από όπου τον πήρε ο γέρος Σεβαστός και τον μεγάλωσε κάτω από την προστασία του. Ο Βοσκαρης δούλευε από παιδί στα χωράφια του Σεβαστού και έφτασε κάποια στιγμή να πιστεύει ότι είναι γιος του Σεβαστού και αδερφος του Δούκα.
Ο Βοσκαρης διαμόρφωσε ένα σκληρό χαρακτήρα και όταν ενηλικιώθηκε κατατάχτηκε στην χωροφυλακή μέσα από την οποια εξελίχθηκε με κάθε τρόπο στην μετεμφυλιακή Ελλάδα.
Έμαθε να μισεί την μητέρα του που σκότωσε τον πατέρα του και έφτασε στο σημείο όταν ήταν ετοιμοθάνατη στο νοσοκομείο να την σκοτώσει με τα ίδια του τα χέρια, παρολο που ήξερε ότι θα πέθαινε έτσι και αλλιώς. Ήταν τόσο μεγάλο το μίσος του δηλαδή.
Υπηρετούσε μια ζωή την οικογένεια των Σεβαστών ως που τελικά έμαθε πως ο γέρος Σεβαστός σκότωσε τον πατέρα του μπροστά στα μάτια της μητέρας του. Η μητέρα του τον ικέτευσε να την αφήσει να ζήσει γιατί ήταν εγκυος. Πέρασε όλη τη ζωή της στη φυλακή μόνο και μόνο για να μπορέσει να τον φέρει στη ζωή.
Μια ζωή δηλαδή υπηρετούσε την οικογένεια που στην ουσία κατέστρεψε την οικογένεια του. Όσες θέσεις εξουσίας και έναν πήρε όσο ψηλά και αν πίστεψε πως ανέβηκε πάντα ήταν ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές τον Σεβαστών που τον χρησιμοποίησαν όσο περισσότερο μπορούσαν με κάθε δυνατό τρόπο.
Του είχαν καταστρέψει τη ζωή και αυτός τους ευγνωμονούσε γιατί τους θεωρούσε ευεργέτες του.
Η φιγούρα του Μανου Βοσκαρη υπάρχει παντού στην ελληνική κοινωνία. Άνθρωποι-πιονα που νομίζουν ότι η πραγματικη εξουσία είναι κάποια υψηλόβαθμη θέση στον κρατικό μηχανισμό στην οποια όμως βρίσκονται όχι με την αξία τους αλλά με τις πλάτες εκείνων που τους βοήθησαν.
Η αληθινή εξουσία βρίσκεται στα χέρια εκείνων που κινούν πάντα τα νήματα από το παρασκήνιο, συμφωνα με τα συμφέροντα τους. Η εξουσία του Βοσκαρη ήταν ατμός που εξατμίστηκε από τα λάθη του και κυρίως από το πάθος του να φανεί χρήσιμος στους ευεργέτες του. Που μόνο ευεργέτες του δεν ήταν.