Επέλαση τουρκικών αλιευτικών έχουμε ακόμη μία φορά στο Αιγαίο, με τις τουρκικές τράτες να χρησιμοποιούνται ως δούρειος ίππος από τον Ταγίπ Ερντογάν, που συνεχίζει τον υβριδικό πόλεμο κατά της χώρας μας, ενθαρρυμένος από την ηπιότητα των ελληνικών και ευρωπαϊκών αντιδράσεων στις προκλήσεις του. Και φυσικά η ελληνική πλευρά επιμένει να μην ασκεί το κυριαρχικό της δικαίωμα ανακήρυξης αλιευτικών ζωνών, ώστε να τελειώνει μια και καλή αυτή η φαρσοκωμωδία. Μιλάμε πλέον για εθνική μειοδοσία, διότι με αυτόν τον τρόπο ανοίγουν την κερκόπορτα για συνδιαχείριση του Αιγαίου
Ήδη από τη Δευτέρα ο αριθμός των τουρκικών αλιευτικών σκαφών στο Αιγαίο πυκνώνει, εξέλιξη που θα έπρεπε να δημιουργεί προβληματισμό στις ελληνικές Αρχές. Θέτοντας υπό πολιορκία πλήθος ελληνικών νησιών, δεκάδες τουρκικά αλιευτικά βγήκαν στο Αιγαίο, φτάνοντας μέχρι λίγο έξω από τη Σέριφο και δημιουργώντας έναν ιδιότυπο φράχτη, με κάποια από αυτά να συνεχίζουν την πορεία τους προς την… Πελοπόννησο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Τουρκία χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη μέθοδο, εργαλειοποιώντας τον τουρκικό αλιευτικό στόλο, με τον οποίο ασχολείται ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν, μοιράζοντας μάλιστα «επιδοτήσεις» στους ιδιοκτήτες τους. Στο πρόσφατο παρελθόν, ακόμη και το περασμένο καλοκαίρι, τα τουρκικά αλιευτικά είχαν «παίξει» ξανά με τις ελληνικές ανοχές, ενώ ένας άλλος τουρκικός στολίσκος είχε διασχίσει το Αιγαίο, προκειμένου να πάει να «ψαρέψει» στην περιοχή που οριζόταν από το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Μάλιστα κάποια από αυτά τα σκάφη, επικαλούμενα άσχημες καιρικές συνθήκες -που σαφώς δεν υπήρχαν-, είχαν το περασμένο καλοκαίρι παραβιάσει ακόμη και τα έξι ναυτικά μίλια των ελληνικών χωρικών υδάτων, φτάνοντας σε απόσταση αναπνοής από τις ακτές της… Μυκόνου.
Είναι σαφές ότι οι Τούρκοι καπετάνιοι των αλιευτικών δεν δρουν αυτοβούλως, αλλά ακολουθούν τις οδηγίες της Άγκυρας, αφού σε οποιοδήποτε άλλο κράτος τέτοιου είδους δραστηριότητα θα επέφερε -τουλάχιστον- αυστηρότατους ελέγχους. Όπως άλλωστε έχει στο παρελθόν γίνει σε αρκετές περιπτώσεις αλιευτικών από χώρες που αμφισβητούν κυριαρχικά δικαιώματα. Θα μπορούσε, παραδείγματος χάριν, το Λιμενικό να πραγματοποιεί συνεχείς νηοψίες στα τουρκικά σκάφη, προκειμένου να στέλνει σαφές μήνυμα στους καπετάνιους τους ότι «χάνουν τον χρόνο» τους τόσο κοντά στα ελληνικά νησιά.
Από ό,τι φαίνεται όμως στην Ελλάδα, προκειμένου να συνεχίσει να συντηρείται η ρητορική του κατευνασμού της Τουρκίας, επιτρέπουμε στους Τούρκους αλιείς να μετατρέπονται σε όργανα του τουρκικού αναθεωρητισμού στην ευρύτερη περιοχή, προκαλώντας πονοκέφαλο με τη δραστηριότητά τους.
Πέραν του προφανούς, δηλαδή της de facto επιβολής της συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο, με την αλιεία ως πρώτο της στάδιο, υπάρχει ακόμη ένας λόγος για την παρουσία τους σε όλο το μήκος και το πλάτος του Αιγαίου: Το κυνήγι των ελληνικών υποβρυχίων, που το περασμένο καλοκαίρια αποδείχθηκαν «φαντάσματα» για τους Τούρκους.
«Σπορ» στο οποίο αρέσκονται το τελευταίο διάστημα να επιδίδονται οι τουρκικές Αρχές με διάφορους τρόπους, συμπεριλαμβανομένων ερευνητικών δραστηριοτήτων που έχουν ως σκοπό τη χαρτογράφηση του βυθού του Αιγαίου!