Κώστα Δημ Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)
Η αναγνώριση , εκ μέρους του Προέδρου των ΗΠΑ κυρίου Μπάιντεν, της Γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915 , με οδήγησαν στις παρακάτω σκέψεις:
1. Ήταν άραγε κάτι ιδιαίτερα σημαντικό; Ζήτημα οπτικής, η απάντησή μου.
• Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι την αξία των διαφόρων κατά καιρούς, αναδρομικών αναγνωρίσεων, έκφρασης συγνώμης κ.ο.κ.
Τι ακριβώς νόημα έχει, να ζητήσει πχ ο Γερμανός Πρόεδρος, συγνώμη για το ολοκαύτωμα ή τις καταστροφές –υλικές και ανθρώπινες – στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της κατοχής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ; Τις απάνθρωπες , ειδεχθείς πράξεις, δεν τις έπραξαν οι σημερινοί Γερμανοί , αλλά οι πρόγονοί τους. Επομένως μόνον τυπική – διπλωματική σκοπιμότητα, (για το θεαθήναι και το υποκριτικώς συμπεριφέρεσθαι), εξυπηρετεί η μεταχρονολογημένη συγνώμη. (Σ.Σ Πάντως αρνούνται οι σημερινοί τις οφειλόμενες αποζημιώσεις). Εκτιμώ πως ο άνθρωπος, η κοινωνία, η πολιτεία, επιβάλλεται να ζητούν συγνώμη και να επανορθώνουν –όσο και όπως μπορούν – για πράξεις τις οποίες διαπράττουν οι ίδιοι. Όχι οι πρόγονοί τους!.
• Βέβαια είθισται να ισχύει –καλώς ή κακώς- η μεταχρονολογημένη συγνώμη για λόγους … διπλωματικούς και ανομολόγητες πολιτικές σκοπιμότητες. Απόδειξη ότι τη Γενοκτονία των Αρμενίων, άλλοι την έχουν αναγνωρίσει και άλλοι (με πρώτη την Τουρκία) όχι. Αλλά και προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ, δεν το έπραξαν για να μην δυσαρεστήσουν την Τουρκία. Ο νυν Πρόεδρος το έπραξε. Συνακόλουθα πολλοί τον αποθέωσαν για την γενναιότητά του και ορισμένοι (πρώτοι και καλύτεροι οι τεθλιμμένοι συγγενείς Τούρκοι) τον καταράστηκαν.
Τιμώ τον κύριο Πρόεδρο ως άνθρωπο του καθήκοντος. Αλλά γιατί θα πρέπει να τον συγχαρώ; Επειδή ο κανόνας κατάντησε εξαίρεση; Το επιβεβλημένο χρέος / καθήκον, είδος εν ανεπαρκεία;
• Οι Τούρκοι –δεν είναι ζήτημα του κου Ερντογάν μόνον – πάλι δεν θέλουν με τίποτα την αναγνώριση. Γιατί; Αν δεν αναγνωριστεί η Γενοκτονία τους, αυτό σημαίνει ότι δεν έγινε; Ή ότι επετέλεσαν πολιτιστικό καθήκον; Μήπως δεν έγιναν αίσχη επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας; Δεν συνέβησαν οι σφαγές στην Σμύρνη; Δεν ξεκληρίστηκε ο Ελληνισμός (από 200.000 έμειναν 2.000 φοβισμένοι Έλληνες ) της Πόλης;
Δεν κατέλαβαν το περίπου 40% της Κύπρου , χώρας –μέλους της Ε.Ε;
Τι νόημα θα είχε, αν αύριο /μελλοντικά, κάποιος ηγέτης τους μας ζητήσει συγνώμη; Γιατί τώρα δεν αποσύρουν τα στρατεύματά τους από την Μεγαλόνησο; Αντίθετα –και θρασύτατα – απειλούν να προσαρτήσουν τα κατεχόμενα ή και να την υποδουλώσουν ολόκληρη.
• Εκείνο όμως που προξενεί κυριολεκτικά κλαυσίγελω, είναι η μπουνταλάδικη δικαιολογία –αυτοέκθεση – παραδοχή (έμμεση) ότι όντως έγινε ό, τι απάνθρωπο προκάλεσαν τότε (και έκτοτε). Είπανε: «Μην μιλάτε εσείς οι Δυτικοί που κατά καιρούς διαπράξατε το α’ ή το β’ έγκλημα».
Αυτή η προσπάθεια, συγκριτικού συμψηφισμού εγκλημάτων και αθλιοτήτων, εκτός από βλακώδης είναι και αυτοεκθετική /παραδοχή ότι όντως κατέσφαξαν τότε. Αλλά αφού και οι νυν κατήγοροι τους είχαν κάνει ανάλογα, αυτό σημαίνει πως … δεν έγινε και τίποτα !!!.
• Αξιοθρήνητοι και διανοητικά καθυστερημένοι! Αμετανόητοι, απολίτιστοι και, διαχρονικά , … Τούρκοι (Σ.Σ Συγνώμη για τον βαρύτατο χαρακτηρισμό). Τι έπραξαν οι νυν απόγονοι (των τότε σφαγέων) πρόσφατα; Ενεπλάκησαν αυτόκλητοι (προστάτες), στον πόλεμο Αζέρων και Αρμενίων, καθώς και στην Λιβύη . Γιατί;
ΥΓ Μέρος από αυτά που οι Τούρκοι κατηγόρησαν τους Δυτικούς Αποικιοκράτες, ισχύουν ιστορικά.
Σε κάθε περίπτωση ούτε οι αθλιότητες ούτε οι Γενοκτονίες διαγράφονται ή ξεπλένονται με όψιμες υποκριτικές και αχρείαστες «συγνώμες».