Εφόσον το κράτος δεν μπορεί να διαφυλάξει το άβατο της εστίας, που παραβιάζεται βάναυσα συνεχώς τον τελευταίο χρονικό διάστημα, ας δώσει τουλάχιστον στους πολίτες το δικαίωμα της αυτοπροστασίας.
Αυτό μπορεί να γίνει υπό όρους απόλυτης νομιμότητας και διασφάλισης στο μετρό του δυνατού, της ασφαλούς εφαρμογής του. Μπορεί δηλαδή να εφαρμοστεί γύρω από το νομικό πλαίσιο που ισχύει αμερικανικές πολιτείες, με επιπλέον μέτρα όμως για την ασφαλή χρήση των όπλων.
Ο πολίτης, άντρας ή γυναίκα, θα επιλεγεί το όπλο της αρεσκείας του. Όχι φυσικά πολεμικά τυφέκια όπως γίνεται στην Αμερική, αλλά από μία γκάμα όπλων αυστηρά για προσωπική προστασία.
Θα εκπαιδεύεται στο συγκεκριμένο όπλο που σε σκοπευτικό σύλλογο, θα συμμετέχει σε έξι αγώνες, και έπειτα θα παίρνει την άδεια οπλοκατοχής.
Για το θέμα της οπλοχρησίας, μπορεί να εφαρμοστεί μία αντίστοιχη νομοθεσία με την αμερικανική. Όπου η χρήση του οποίου θα επιτρέπεται εφόσον υπάρχει παραβίαση της «εστίας», με την ευρύτερη έννοια του όρου.
Έτσι, όποιος αποφασίσει να εισβάλει σε σπίτι προκειμένου να τελέσει εγκληματική πράξη, τουλάχιστον θα γνωρίζει ότι ενδέχεται η γιαγιά να τον υποδεχτεί με μια Μπερέτα.
Και μην βγει κανένας δήθεν «προοδευτικός» να αντιδράσει, επικαλούμενος δήθεν ιδεολογικές κατευθύνσεις, διότι η «οπλοφοβία» στην Ελλάδα ήταν διαχρονικά χαρακτηριστικό πατριδοκάπηλων συντηρητικών.