Για αυτούς έγραψε ποίημα η υπέροχη Ελένη Σιούφτα
ΕΨΕΣ ΜΑΝΑ
Εψές μανά αννοίασιν τον τάφον μου
τον γιο σου για να θάψουσιν χαράματα
με δίχα το δικό σου στερνοφίλημαν
με δίχα θκυο κουβέντες σου, θκυο κλάματα.
Εψές μανά π’ αννοίασιν τον τάφο μου
τζαι άκουα τη τσάππαν τζαι το φκυάριν τους,
εζήτουν των Αγίων που ‘ τουν δίπλα μου
να πάρω έναν δράμιν που την χάρην τους
Εψές μανά αννοίασιν τον τάφον μου
εσάζαν την κρεμμάλλα τζι εμετρούσασιν
χωρίς να λοαρκάζουν , ότι μέσα μου
σιηλιάες άλλοι τόσοι πως εζιούσασιν
Εψές μανά ‘ ναν πράμαν ανεξήγητον
ο φόος ήρτεν μα έν επολοήθηκεν
εκόντεψεν , εφτάσαν τα μεσάνυχτα,
που φως πον π’ άλλον κόσμον, ενικήθηκεν…