Μεγάλη Παρασκευή – Τα άγια πάθη του Κυρίου
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ αδελφός Ιωάννου του Θεολόγου
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΛΗΜΗΣ ο υμνογράφος
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ
ΕΥΡΕΣΙΣ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ επισκόπου Αμασείας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΝΑΤΟΣ επίσκοπος Ευρείας
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΑΣ ΑΡΓΥΡΗΣ
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Νεομάρτυρα του Βυζαντίου
Ο ΑΓΙΟΣ ERCONWALD. (Άγγλοσάξωνας)
Αναλυτικά:
Μεγάλη Παρασκευή – Τα άγια πάθη του Κυρίου
Εορτάζει 2 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.
Εἰς τὴν Σταύρωσιν
Ζῶν εἶ Θεὸς σύ, καὶ νεκρωθεὶς ἐν ξύλῳ,
Ὦ νεκρὲ γυμνέ, καὶ Θεοῦ ζῶντος Λόγε.
Εἰς τὸν εὐγνώμονα Λῃστὴν
Κεκλεισμένας ἤνοιξε τῆς Ἐδὲμ πύλας,
Βαλὼν ὁ Λῃστὴς κλεῖδα τό, Μνήσθητί μου.
Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού Τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δυο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο• και αφού τον μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη των όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί. Από ’κει και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σα σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Μετά, φορώντας πάλι τα ρούχα του και βαστάζοντας το Σταυρό, πηγαίνει προς τον Γολγοθά, τον τόπο της καταδίκης και εκεί, γύρω στην Τρίτη ώρα της ημέρας, σταυρώνεται μεταξύ δυο ληστών, βλασφημείται από αυτούς που είχαν πάει στον Γολγοθά μαζί του, μυκτηρίζεται από τους αρχιερείς, ποτίζεται από τους στρατιώτες με ξύδι ανακατεμένο με χολή. Γύρω στην ενάτη ώρα, αφού βγάζει πρώτα φωνή μεγάλη, και λέει: «Τετέλεσται», εκπνέει «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», την ώρα κατά την οποία σφάζονταν, σύμφωνα με τον νόμο, ο πασχαλινός αμνός, ο οποίος καθιερώθηκε ως έθιμο στους Ιουδαίους, προτυπώνοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό, πρίν από 1043 χρόνια.
Το δεσποτικό αυτό θάνατο και η άψυχη κτίση, πενθώντας, τον τρέμει και αλλοιώνεται από το φόβο αλλά ο Δημιουργός της κτίσεως ακόμα και όταν είναι νεκρός, λογχίζεται την ακήρατη πλευρά Του και ρέει απ’ αυτή αίμα και νερό. Τέλος, κατά τη δύση του ηλίου, έρχεται ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος μαζί με αυτόν, και οι δυο κρυφοί μαθητές του Ιησού, αποκαθηλώνουν από το Σταυρό το πανάγιο του διδασκάλου σώμα, το αρωματίζουν, το τυλίγουν με καθαρό σεντόνι και αφού το έθαψαν σε καινούργιο τάφο, κυλούν στο στόμιο του μεγάλο λίθο.
Αυτά τα φρικτά και σωτήρια πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επιτελούμε σήμερα και εις ανάμνηση αυτών παραλάβαμε από αποστολική διαταγή, τη νηστεία της Παρασκευής.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ αδελφός Ιωάννου του Θεολόγου
‘Ήταν γιος του Ζεβεδαίου και αδελφός του ευαγγελιστή Ιωάννη. ο Χριστός τον βρήκε κοντά στη λίμνη της Τιβεριάδος, στο πλοίο του πατέρα του, να διορθώνει δίχτυα. Εκεί, τον κάλεσε μαζί με τον αδελφό του Ιωάννη, αφού προηγουμένως είχε καλέσει και τα άλλα αδέλφια, Ανδρέα και Πέτρο. ο Ιάκωβος είχε ιδιαίτερη εκτίμηση από τον Κύριο, πού σε πολλές περιπτώσεις τον έπαιρνε κοντά Του. Μάλιστα, ή μητέρα του Ιακώβου και του Ιωάννη, βλέποντας αύτη την εύνοια πού έδειχνε ο Κύριος στους γιους της, ζήτησε να καθίσουν τα παιδιά της δεξιά και αριστερά από το θρόνο Του, την ήμερα της δόξας Του. ο Κύριος μεταξύ άλλων απάντησε ότι θάρθει καιρός πού θα πιουν το ποτήρι πού θα πιει Αυτός, εννοώντας, φυσικά, το μαρτύριο Του. Πράγματι, ή προφητεία για τον Ιάκωβο εκπληρώθηκε μετά 49 χρόνια. Τότε ο Ιάκωβος ήταν στο Ιεροσόλυμα και κήρυττε στην εκεί Εκκλησία. ο Ηρώδης Άγρίππας για να ικανοποιήσει το μίσος των Ιουδαίων, συνέλαβε μαζί με άλλους χριστιανούς τον Ιάκωβο και τον σκότωσε με μαχαίρι. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης ονομάστηκαν υιοί βροντής, για τη δύναμη του κηρύγματος τους.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Γόνος άγιος, βροντής υπάρχων, κατεβρόντησας, τη οικουμένη, την του Σωτήρος Ιάκωβε κένωσιν, και το ποτήριον τούτου έξέπιες, μαρτυρικώς έναθλήσας Απόστολε· όθεν πάντοτε, εξαίτει τοις σε γεραίρουσι, πταισμάτων ίλασμόν και μέγα έλεος.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΛΗΜΗΣ ο υμνογράφος
Ήταν Στουδίτης Μοναχός και μαθητής του Θεοδώρου Στουδίτου, πού μετά τον θάνατο του, αντικατέστησε τον διδάσκαλο του στην ήγουμενία της Μονής. Υπήρξε ένθερμος οπαδός της προσκύνησης των αγίων εικόνων και πέθανε από κακουχίες στην εξορία σαν ομολογητής της πίστης μας. Φυσικά είναι γνωστό, ότι υπήρξε Βυζαντινός Υμνογράφος του 9ου αιώνα (ποιητής των Κανόνων).
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ
Μαρτύρησε αφού του διαπέρασαν την κοιλιά με ξίφος.
ΕΥΡΕΣΙΣ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ επισκόπου Αμασείας.
Ή κυρίως μνήμη του γιορτάζεται στις 26 Απριλίου.
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΝΑΤΟΣ επίσκοπος Ευρείας
Έζησε στα χρόνια του Μεγάλου Θεοδοσίου (379-395), και έλαμψε σαν επίσκοπος Ευρείας της Ηπείρου. Παροιμιώδης έμεινε ή μέριμνα και ή αυταπάρνηση του, για τους φτωχούς του ποιμνίου του. Υπήρξε άνθρωπος της προσευχής, και ο Θεός του χάρισε τη δύναμη να θαυματουργεί. Έτσι κάποτε, απάλλαξε με τις δεήσεις του το Σούλι από κάποιο μεγάλο και φοβερό δράκοντα, πού ήταν φόβητρο και μάστιγα των κατοίκων. Ακόμα, όταν κάποτε πήγε στην Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας του απέδωσε μεγάλες τιμές και του χάρισε πλούσια δώρα. Διότι δια της προσευχής του, θεράπευσε την κόρη του πού έπασχε από σεληνιασμό. Και όπως κάποτε ο Ηλίας, έτσι και αυτός με τη δέηση του έλυσε την ανομβρία, πού μάστιζε την πρωτεύουσα και τα προάστια, τα όποια “λούστηκαν” με άφθονη βροχή. Όταν επανήλθε στην επαρχία του, εξακολούθησε το ποιμαντικό του έργο με τον ίδιο ζήλο. Έκτισε με τα βασιλικά χρήματα ναό, πού διακόσμησε με μεγαλοπρέπεια. Πέθανε ειρηνικά σε βαθιά γεράματα.
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΑΣ ΑΡΓΥΡΗΣ
Ή κυρίως μνήμη της γιορτάζεται στις 5 Απριλίου. Εδώ γιορτάζουμε την ανακομιδή των Ιερών λειψάνων της, πού έγινε στις 30 Απριλίου 1725, στον ναό της αγίας Παρασκευής στην Κωνσταντινούπολη.
ΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ Νεομάρτυρα του Βυζαντίου
Ή κυρίως μνήμη του γιορτάζεται την 17η Φεβρουαρίου, όπου και τα βιογραφικά του στοιχεία.