Είναι η δεύτερη χρόνια χωρίς Πάσχα στις εκκλησίες, χωρίς ανάσταση, χωρίς άγιο φως, χωρίς επιτάφιο.
Το Πάσχα ήταν πάντα μια γιορτη κατάνυξης και θρησκευτικής ευλάβειας. Ειδικά το Πάσχα στην ύπαιθρο και την ελληνική επαρχία ήταν ένα αντάμωμα συγγενών και φίλων.
Ακόμη παλιότερα στις δεκαετίες που υπήρχαν ακόμη γειτονιές με γλάστρες που άνθιζαν γιασεμιά ήταν ξεχωριστή γιορτη που οι περισσότεροι γιόρταζαν μαζί ψήνοντας αρνιά στις σούβλες.
Μετά ήρθαν οι πολυκατοικίες, τα ψησίματα μεταφέρθηκαν στις ταράτσες και τα μπαλκόνια αλλά συνέχιζε να είναι μια ιδιαίτερη γιορτη.