Όταν η πατρίδα περνάει κρίσιμες ώρες, η υπεύθυνη απάντηση θα ήταν η αύξηση του εθνικού φρονήματος και των εκδηλώσεων πίστης, ως μία ελάχιστη ένδειξη ότι το έθνος δεν εγκαταλείπει τα όπλα.
Δυστυχώς η κυβέρνηση έκανε ακριβώς τα αντίθετα. Εξαφάνισέ τις παρελάσεις, τις εθνικές εορτές, εξευτέλισε ακόμα και την εμβληματική επέτειο των 200 ετών από την εθνεγερσία. Και φυσικά έβγαλε ο φιρμάνια κατά της Ορθοδοξίας, που θα ζήλευε και οθωμανός σουλτάνος.
Τελευταίο χτύπημα, αυτό με την «ταπεινή έλευση» του Αγίου Φωτός. Την οποία φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ την παρουσιάζουν ως θρίαμβο! Όταν φέτος η φλόγα της πίστης θα έπρεπε να γίνει δεκτή με μεγαλύτερες τιμές από τις εποχές της κανονικότητας. Διότι ο συμβολισμός της είναι κορυφαίος: Ο θρίαμβος της ζωής απέναντι στον θάνατο. Η μάχη του φωτός απέναντι στο σκότος. Ο αγώνας της ανθρωπιάς απέναντι στη βαρβαρότητα.
Οι μίζεροι όμως της κυβέρνησης, που τιμούν κάθε μικρότητα και αθλιότητα, έδειξαν για ακόμα μια φορά την φοβία τους για κάθε ηθικό συμβολισμό.
Αλίμονο στο έθνος που εγκαταλείπει τα όπλα στην πρώτη δυσκολία. Αλίμονο στον άνθρωπο που χάνει την πίστη του μπροστά στις κακουχίες.
Αλίμονο σε όσους καλλιεργούν τον θρίαμβο του σκότους, του φόβου, του θανάτου απέναντι στην ζωή, την ελευθερία, το φως.