Βαρίδι αποδεικνύεται για το καθεστώς Ερντογάν το παράνομο τουρκολιβυκο μνημόνιο, το οποίο δεν έχει ακόμη επικυρωθεί από την Βουλή της Λιβύης.
Λίγες ημέρες μετά το ηχηρό ράπισμα που υπέστη η Τουρκία από τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος απεριφράστως αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων, αποκαλύπτεται ότι η αμερικανική διπλωματία διαδραματίζει ενεργό ρόλο στην προσπάθεια για σταθεροποίηση στην Μεσόγειο.
Αναγνωρίζοντας μάλιστα ότι το τουρκολιβυκό μνημόνια συνιστά παράγοντα αστάθειας, οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ κινήθηκαν δραστήρια αποτρέποντας την κύρωσή του.
Θα υπενθυμίσουμε ότι για αρκετά μεγάλο διάστημα, ο Ταγίπ Ερντογάν ασκούσε ασφυκτικές πιέσεις στην κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης της Λιβύης προκειμένου να εξασφαλίσει την κύρωση του μνημονίου, κάτι που απετέλεσε το κύριο αντικείμενο της συνομιλίας που είχε με τον μεταβατικό Πρωθυπουργό Αμπντουλχαμίντ Ντμπέιμπα, ο οποίος επισκέφθηκε προσφάτως την Άγκυρα συνοδευόμενος μάλιστα από 14 μέλη του υπουργικού του συμβουλίου. Κατά την ίδια περίοδο ο μεταβατικός Πρόεδρος της Λιβύης Μοχάμαντ Γιουνές Μένφι επεσκέφθηκε την Αθήνα δύο φορές, παίζοντας τον ρόλο του στην διπλωματική διελκυστίνδα και προσπαθώντας να καλλιεργήσει βελτιωμένες σχέσεις με την Ελλάδα.
Ενώ όμως οι επαφές μεταξύ Τρίπολης, Αθηνών και Άγκυρας βρίσκονταν στο προσκήνιο, ένας άλλος παράγων, οι Αμερικανοί κινούσαν τα νήματα από το παρασκήνιο. Διαβλέποντας ότι η κύρωση του μνημονίου και η έναρξη ερευνητικών δραστηριοτήτων από πλευράς Τουρκίας θα πυροδοτούσε αντιδράσεις από όλες τις χώρες της περιοχής, έπαιξαν τον ρόλο τους ώστε να αποτραπεί αυτή η εξέλιξη και έτσι τα πράγματα να μείνουν «παγωμένα» προκειμένου να δρομολογηθούν διαδικασίες ομαλοποίησης.
Βασικό στοιχείο της πολιτικής τους η αποτροπή της κύρωσης του μνημονίου από την Βουλή της Λιβύης. Με τρόπους τους οποίους οι Αμερικανοί γνωρίζουν και μπορούν να τους ασκήσουν. Η αμερικανική πλευρά γνωρίζει πολύ καλά ότι η έναρξιηερευνών, από οποιαδήποτε πλευρά, στην περιοχή του παρανόμου μνημονίου θα μπορούσε πολύ γρήγορα να κλιμακωθεί σε θερμό επεισόδιο, διαταράσσοντας τον σημαντικό θαλάσσιο δρόμο της ανατολικής Μεσογείου, η ελευθεροπλοΐα στον οποίο είναι βασική για τα συμφέροντά της στην ευρύτερη περιοχή και για την πρόσβασή της στην Μέση Ανατολή και τον Ινδικό.
Αυτά τα ζωτικά συμφέροντα είναι και η αιτία της παρέμβασης των ΗΠΑ η οποία συνιστά πολύ ουσιαστικό πλήγμα για τις μεθοδεύσεις του Ερντογάν στην περιοχή.
Τα πράγματα άλλωστε έχουν διαφοροποιηθεί σημαντικά από την εποχή της υπογραφής του μνημονίου. Ο «φίλος» του Ερντογάν Σάρατζ έχει αποχωρήσει και ο διάδοχός του Ντμπέιμπα, δεν φαίνεται να έχει τον απόλυτο έλεγχο στην Τρίπολη. Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Αλ Κατράνι διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην μη κύρωση του παρανόμου μνημονίου από την λιβυκή Βουλή, κάτι για το οποίο εξήρε στην στάση του ο Νίκος Δένδιας όταν τον συνάντησε στην Βεγγάζη, όπου είχε μεταβεί για τα εγκαίνια του ελληνικού προξενείου.
Τα πράματα αυτή την στιγμή δεν είναι καθόλου ρόδινα για τον Ερντογάν, ο οποίος δείχνει να χάνει την επιρροή του στο καθεστώς της Τρίπολης στο οποίο είχε επενδύσει σημαντικούς στρατιωτικούς πόρους, προκειμένου να αποτρέψει την στρατιωτική του ήττα. Οι εξελίξεις όμως τους άφησαν πίσω. Και όσο οι Λίβυοι βλέπουν πως οι Αμερικανοί παραμένουν σταθερά αντίθετοι προς τις βλέψεις του Τούρκου Προέδρου, τόσο και αυτοί θα απομακρύνονται από τις επιλογές του Σάρατζ.