Νέα αναφορά αποκαλύπτει λεπτομέρειες το ρόλο της Γερμανίας στη γενοκτονία των Αρμενίων συμφωνα με το tourkikanea.gr
Το Γερμανικό Ράιχ παρείχε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία τα όπλα για να πραγματοποιήσει τη γενοκτονία των Αρμενίων, σύμφωνα με νέα έκθεση. Οι Πρώσοι αξιωματικοί έθεσαν επίσης τα “ιδεολογικά θεμέλια” για τη σφαγή, σύμφωνα με τον συγγραφέα.
Οι Τουρκικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν κυρίως γερμανικά τυφέκια και άλλα όπλα για να πραγματοποιήσουν τη γενοκτονία του Αρμενικού λαού το 1915-16, σύμφωνα με νέα έκθεση.
Η εταιρία Mauser, ο κύριος κατασκευαστής φορητών όπλων της Γερμανίας και στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους, προμήθευσε την Οθωμανική Αυτοκρατορία με εκατομμύρια τουφέκια και πιστόλια, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στη γενοκτονία με την ενεργό υποστήριξη Γερμανών αξιωματικών. Ιστορικοί έχουν εκτιμήσει ότι περίπου 1 με 1,5 εκατομμύριο Αρμένιοι σκοτώθηκαν στη διετή γενοκτονία.
“Γερμανοί αξιωματικοί που υπηρέτησαν σε Τουρκο-Οθωμανικό στρατιωτικό προσωπικό βοήθησαν ενεργά στη διεξαγωγή μεμονωμένων δολοφονιών”, σύμφωνα με την έκθεση της Global Net — Stop the Arms Trade (GN-STAT). “Η πλειοψηφία των επιτιθέμενων ήταν οπλισμένοι με τυφέκια Mauser ή καραμπίνες, οι αξιωματικοί με πιστόλια Mauser.” Πολλοί Γερμανοί αξιωματικοί είδαν και έγραψαν για τις σφαγές με επιστολές προς τις οικογένειές τους.
Συνεργός σε φόνο
Ο τουρκικός στρατός ήταν επίσης εξοπλισμένος με εκατοντάδες κανόνια που παρήχθησαν από την εταιρία Krupp με έδρα το Έσσεν, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στην επίθεση της Τουρκίας εναντίον Αρμενίων μαχητών της αντίστασης που κρατήθηκαν στο βουνό Musa Dağı το 1915.
Το 2015, ο Γερμανός πρόεδρος Joachim Gauck αναγνώρισε τη «συνυπευθυνότητα» της Γερμανίας για τη γενοκτονία των Αρμενίων, ενώ ένα βιβλίο που δημοσιεύθηκε το ίδιο έτος από τον δημοσιογράφο Jürgen Gottschlich περιέγραψε λεπτομερώς την πολιτική συμπαιγνία του σημαντικότερου ευρωπαίου συμμάχου της Τουρκίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο οποίος παρείχε στρατιωτικές συμβουλές και εκπαίδευση για την Οθωμανική Αυτοκρατορία καθ ‘όλη τη διάρκεια της περιόδου Wilhelmine από το 1890 έως το 1918 (Βίλχελμ II: Γερμανός Κάιζερ). Αλλά η νέα έκθεση GN-STAT είναι η πρώτη που περιγράφει λεπτομερώς την έκταση της υλικής υποστήριξης που παρείχαν οι Mauser και Krupp.
“Η Mauser είχε πραγματικά μονοπώλιο όπλων για την Οθωμανική Αυτοκρατορία”, ανέφερε ο συντάκτης της έκθεσης, Wolfgang Landgräber, κινηματογραφιστής ο οποίος έχει κάνει αρκετές ταινίες για τις γερμανικές εξαγωγές όπλων. Η Mauser δεν υφίσταται πλέον ως εταιρεία, αλλά ο διάδοχος της Krupp, ο γερμανικός κολοσσός χάλυβα Thyssen Krupp, δεν αναγνώρισε ποτέ δημοσίως το ρόλο που διαδραμάτισε στη γενοκτονία.
“Το ερώτημα ποιος πραγματικά προμήθευσε τα όπλα όχι μόνο για τη γενοκτονία αλλά και για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στην Τουρκία, αποτελεί ένα ζήτημα το οποίο δεν έχει αντιμετωπιστεί πραγματικά στο παρελθόν”, δήλωσε ο Landgräber. “Και σε ποιο βαθμό Γερμανοί αξιωματικοί έλαβαν μέρος σε δολοφονίες μαζεύοντας τα τουφέκια και πυροβολώντας οι ίδιοι – αυτό δεν ήταν γνωστό πριν.”
Πολλές από τις πρώτο χέρι μαρτυρίες Γερμανών στην έκθεση προέρχονται από επιστολές του Ταγματάρχη Graf Eberhard Wolffskehl ο οποίος τοποθετήθηκε στη νοτιοανατολική τουρκική πόλη Urfa (Έδεσσα Ανατολίας)τον Οκτώβριο του 1915. Η Urfa φιλοξενούσε σημαντικό πληθυσμό Αρμενίων, οι οποίοι οχυρώθηκαν μέσα σε σπίτια εναντίον τουρκικού πεζικού. Ο Wolffskehl υπηρετούσε ως επιτελάρχης του Fahri Paşa, υποδιοικητή της Οθωμανικής 4ης Στρατιάς η οποία είχε κληθεί ως ενίσχυση.
«Αυτοί (οι Αρμένιοι) είχαν καταφύγει στα τα σπίτια νότια της εκκλησίας σε μεγάλους αριθμούς», έγραψε ο Γερμανός αξιωματικός στη σύζυγό του. «Όταν τα πυρά του πυροβολικού μας χτύπησαν τα σπίτια και σκότωσαν πολλούς ανθρώπους μέσα, οι άλλοι προσπάθησαν να υποχωρήσουν στην ίδια την εκκλησία. Αλλά… έπρεπε να πάνε γύρω από την εκκλησία κατά μήκος της ανοιχτής αυλής. Το πεζικό μας είχε ήδη φτάσει στα σπίτια στα αριστερά της αυλής και πυροβολούσε τους ανθρώπους που διέσχισαν την αυλή της εκκλησίας ρίχνοντας τους σε σωρούς. Όλα σε όλο το πεζικό το οποίο χρησιμοποίησα στην κύρια επίθεση … έπραξε πολύ καλά και προχώρησε με τολμηρό τρόπο».
Ιδεολογική υποστήριξη
Ενώ οι γερμανικές επιχειρήσεις παρείχαν τα όπλα, και οι γερμανικοί στρατιώτες οι συμβουλές εμπειρογνωμόνων για το πώς να τα χρησιμοποιήσουν οι Γερμανικοί ανώτεροι υπάλληλοι έθεσαν επίσης αυτό που Landgräber καλεί ως «ιδεολογικά θεμέλια» για τη γενοκτονία.
Το γεγονός ότι το Γερμανικό Ράιχ συμμεριζόταν τη δυσπιστία των Οθωμανών προς τους Αρμένιους δεν ήταν μυστικό — και οι δυο φοβόντουσαν ότι συνωμοτούσαν με την αμοιβαία εχθρική Ρωσία, ενώ το βιβλίο του Gottschlich αναφέρει ότι ο ακόλουθος του ναυτικού Hans Humann, μέλος του γερμανοτουρκικού σώματος αξιωματικών και στενός φίλος του υπουργού Πολέμου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Enver Paşa, είπε: «Οι Αρμένιοι — λόγω της συνωμοσίας τους με τους Ρώσους — θα εξολοθρευτούν λίγο πολύ. Αυτό είναι δύσκολο, αλλά χρήσιμο».
Ένας άλλος αριθμός στον οποίο επικεντρώνεται η έκθεση είναι ο Πρώσος υποστράτηγος Colmar Freiherr von der Goltz, βασικό πρόσωπο που έγινε ζωτικός στρατιωτικός σύμβουλος του οθωμανικού δικαστηρίου το 1883 και είδε τον εαυτό του ως λομπίστα της γερμανικής βιομηχανίας όπλων και υποστήριξε τόσο την Mauser όσο και την Krupp στις προσπάθειές τους να εξασφαλίσουν τις αρμόδιες τουρκικές επιτροπές. (Κάποτε καυχιόταν στο ημερολόγιό του, «Μπορώ να ισχυριστώ ότι χωρίς εμένα ο επανεξοπλισμός του στρατού με γερμανικά μοντέλα δεν θα είχε συμβεί».)
“Όχι δημοσίως, αλλά μεταξύ των φίλων και συγγενών του, ο von der Goltz θα έδειχνε τον εαυτό του ως εχθρό των Αρμενίων”, δήλωσε ο Landgräber. “Αρκετοί μάρτυρες τον άκουσαν να τους περιγράφει ως «λιγδιάρηδες εμπόρους». Βοήθησε να πειστεί ο Σουλτάνος να προσπαθήσει να τερματίσει το αρμενικό ζήτημα μια για πάντα.”
Ο Landgräber θεωρεί επίσης ότι ο von der Goltz αποτέλεσε μια πηγή για την μετέπειτα ναζιστική ιδεολογία. Ο Πρώσος αξιωματικός δημοσίευσε ένα στρατιωτικό βιβλίο το 1883 με τίτλο “Das Volk in Waffen” (“Ο οπλισμένος λαός”), στο οποίο, όπως το θέτει ο Landgräber: «Υιοθετεί θέσεις που ο Χίτλερ θα αναλάμβανε αργότερα – για παράδειγμα, ο στόχος μιας στρατιωτικής εκστρατείας θα πρέπει να είναι να καταστρέψει εντελώς τον εχθρό, όχι μόνο να πολεμήσει και να αναγκάσει μια συνθηκολόγηση. Πίστευε στον ολοκληρωτικό πόλεμο. Αυτό ήταν επίσης το ιδεολογικό θεμέλιο που έδωσε στους Οθωμανούς και το οποίο χρησιμοποίησαν στο αρμενικό ζήτημα».
Ο Landgräber επιθυμεί να υπογραμμίσει ότι η νέα έρευνα δεν απαλλάσσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία από την ενοχή της — αλλά απλώς συμπληρώνει τα κενά στο ιστορικό αρχείο. «Συνέβη όπως το ερευνήσαμε, και τίποτα δεν πρέπει να “ζαχαρωθεί” — αλλά ολόκληρη η εικόνα πρέπει να είναι πιο ολοκληρωμένη».
Σχόλιο:Η Γερμανία, η πρώτη «διδάξασα» στις γενοκτονίες (αρχής γενομένης στην Γερμανική Ανατολική Αφρική), «μετέδωσε τα φώτα» της στην Οθωμανική Τουρκία προκειμένου και οι δυο να επωφεληθούν σε μία πιθανή μελλοντική νίκη τους στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εξοθρολεύοντας «ενοχλητικά εμπόδια» όπως οι Αρμένιοι, Έλληνες και Ασσύριοι. Τα δυο κράτη τα οποία συγγενεύουν ιδεολογικοπολιτικά, χέρι χέρι, διέπραξαν ειδεχθή εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας και συνεχίζουν, το καθένα με το δικό του τρόπο να διαπράττουν τέτοια παρέχοντας το ένα στο άλλο ιδεολογική και πολιτικοοικονομική στήριξη. Η Γερμανία ποτέ δεν λησμόνησε την ήττα της στους δυο Παγκόσμιους Πολέμους και ειδικά την καθοριστική συμβολή της Ελλάδας στην έκβαση αυτών. Οργανωμένα και μεθοδικά σε βάθος μακρού χρόνου, αλυσσόδεσε όλη την Ευρώπη την οποία θεωρεί ως «Lebensraum» (ζωτικό χώρο της)ενώ ταυτόχρονα υποδούλωσε την Ελλάδα καθιστώντας αυτήν αποικία της. Αυτή τη φορά χρησιμοποίησε άλλα μέσα, πιο υποχθόνια, αυτά της οικονομικής υποδούλωσης μέσω της Ευρωζώνης και των υποχρεωτικών Μνημονίων ώστε να την αποδυναμώσει αφού είδε ότι τα προηγούμενα στρατιωτικά απέτυχαν. Απώτερος σκοπός και των δυο (Γερμανίας και Τουρκίας) είναι ο διαμοιρασμός του ελληνικού χώρου ανάμεσα τους και η πλήρης γεωπολιτική τους επικράτηση στην ευρύτερη περιοχή. Δεν επιθυμούν κανένα άλλο κράτος ή λαό να εμποδίσει τα σχέδια τους. Η Ελλάδα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να υψώσει το ανάστημα της απέναντι στον επικίνδυνο οδοστρωτήρα του ολοκληρωτισμού.
https://www.dw.com/en/new-report-details-germanys-role-in-armenian-genocide/a-43268266?fbclid=IwAR0b45kqZS8iGcfD4G-Tj12QyZYXrfqYU48_9ynie3UtF62GL1pTvnbaj68
5/4/2018
New report details Germany’s role in Armenian genocide
The German Reich provided the Ottoman Empire with the weapons to carry out the Armenian genocide, a new report claims. Prussian officers also laid the “ideological foundations” for the massacre, according to the author.
Turkish forces mainly used German rifles and other weapons to carry out the 1915-16 genocide of the Armenian people, a new report has found.
Mauser, Germany’s main manufacturer of small arms in both world wars, supplied the Ottoman Empire with millions of rifles and handguns, which were used in the genocide with the active support of German officers. Historians have estimated that between 1 million and 1.5 million Armenians were killed in the two-year genocide.
“German officers who served in Turkish-Ottoman military staff actively helped carry out individual murders,” according to the report by Global Net — Stop the Arms Trade (GN-STAT). “The majority of the aggressors were armed with Mauser rifles or carbines, the officers with Mauser pistols.” Many German officers witnessed and wrote about the massacres in letters to their families.
T
Accessory to murder
The Turkish army was also equipped with hundreds of cannons produced by the Essen-based company Krupp, which were used in Turkey’s assault on Armenian resistance fighters holding out on the Musa Dagh mountain in 1915.
In 2015, German President Joachim Gauck acknowledged Germany’s “co-responsibility” for the Armenian genocide, while a book published in the same year by the journalist Jürgen Gottschlich detailed the political collusion of Turkey’s most important European ally in the First World War, which provided military advice and training for the Ottoman Empire throughout the Wilhelmine period. But the new GN-STAT report is the first to detail the sheer extent of the material support provided by Mauser and Krupp.
“Mauser really had a rifle monopoly for the Ottoman Empire,” said the report’s author, Wolfgang Landgraeber, a filmmaker who has made several films about German weapons exports. Mauser is now defunct as a company, but Krupp’s successor, the German steel giant ThyssenKrupp, has never publicly acknowledged the part that it played in the genocide.
Read more: Pressure grows on Germany in legal battle over colonial-era genocide
“The question of who actually supplied the weapons, not only for the genocide but also for the First World War in Turkey, no one has really addressed that question before,” said Landgraeber. “And to what extent German officers took part in murders by actually picking up the rifles and firing them themselves — that wasn’t known before.”
Many of the firsthand German accounts in the report come from letters by Major Graf Eberhard Wolffskehl, who was stationed in the southeastern Turkish city of Urfa in October 1915. Urfa was home to a substantial population of Armenians, who barricaded themselves inside houses against Turkish infantry. Wolffskehl was serving as chief of staff to Fahri Pasha, deputy commander of the Ottoman 4th Army, which had been called in as reinforcement.
“They (the Armenians) had occupied the houses south of the church in numbers,” the German officer wrote to his wife. “When our artillery fire struck the houses and killed many people inside, the others tried to retreat into the church itself. But … they had to go around the church across the open church courtyard. Our infantry had already reached the houses to the left of the courtyard and shot down the people fleeing across the church courtyard in piles. All in all the infantry, which I used in the main attack … acquitted itself very well and advanced very dashingly.”
Ideological support
While German companies provided the guns, and German soldiers the expert advice on how to use them, German officers also laid what Landgraeber calls the “ideological foundations” for the genocide.
That the German Reich shared the Ottomans’ mistrust of the Armenians was no secret — both feared they were colluding with mutual enemy Russia, while Gottschlich’s book quotes navy attache Hans Humann, a member of the German-Turkish officer corps and close friend of the Ottoman Empire’s war minister, Enver Pasha, as saying: “The Armenians — because of their conspiracy with the Russians — will be more or less exterminated. That is hard, but useful.”
Another figure the report focuses on is the Prussian major general Colmar Freiherr von der Goltz, a key figure who became a vital military adviser to the Ottoman court in 1883 anbd saw himself as a lobbyist for the German arms industry and supported both Mauser and Krupp in their efforts to secure Turkish commissions. (He once boasted in his diary, “I can claim that without me the rearmament of the army with German models would not have happened.”)
“Not publicly, but among his friends and relatives, von der Goltz would show himself an Armenia-phobe,” said Landgraeber. “Several witnesses heard him describing them as ‘a greasy trader people.’ He helped persuade the Sultan to try and end the Armenian question once and for all.”
Landgraeber also considers von der Goltz a source for later Nazi ideology. The Prussian officer published a military book in 1883 titled “Das Volk in Waffen” (“The People Armed”), in which, as Landgraeber puts it: “He adopts positions that Hitler would take up later — for example, the aim of a military campaign should be to destroy the enemy totally, not just to fight and force a capitulation. He believed in total war. That was also the ideological foundation that he gave the Ottomans, and which they used in the Armenian issue.”
Landgraeber is keen to underline that the new research does not absolve the Ottoman Empire of its guilt — but simply fills in the gaps in the historical record. “It happened as we have researched it, and nothing should be sugarcoated — but the entire picture should be more complete.”