Γράφει ο Γιώργος Βενετσάνος
Κάποτε υπήρχε ένας άνθρωπος ο οποίος δεν αισθάνονταν άνετα με την ζωή του, θέλοντας λοιπόν να την κάνει καλύτερη αποφάσισε να απευθυνθεί στον χότζα της περιοχής, τον επισκέφθηκε λοιπόν και του λέει – χότζα μου δεν αισθάνομαι καλά, το σπίτι μικρό, δεν η οικογένεια μεγάλη, έχουμε χώρο να σταθούμε, κοντεύω να τρελαθώ δεν ξέρω τι να κάνω.
Ο χότζας του απαντά. – Αν θες πραγματικά να σε βοηθήσω θα κάνεις ότι σου πω συμφωνείς;
– Συμφωνώ, σώσε με χότζα σώσε με.
– Άκου λοιπόν, αύριο θα πας από το κοτέτσι που έχεις και θα τις πάρεις κότες μαζί σου στο σπίτι και μετά από τρεις μέρες θα έρθεις να μου πεις τι έγινε.
Πάει ο άνθρωπος την επόμενη μέρα καταβεβλημένος και όταν τον ρώτησε ο χότζας του απάντησε:
– πώς να αισθάνομαι μικρό το σπίτι, μεγάλη η οικογένεια, μπήκαν και τα πτηνά μέσα, πετάνε δεξιά και αριστερά, βγάζουν πούπουλα, κουτσουλάνε, δύσκολα πολύ δύσκολα.
Καλά δεν πειράζει, αύριο θα πας να πάρεις τον γάιδαρο και την κατσίκα μαζί σου στο σπίτι.
Μα είναι δυνατόν;
Κάνε αυτό που σου είπα και θα έρθεις πάλι μετά από τρεις μέρες να μου πεις τι έγινε. Τι να κάνει ο άνθρωπος υπέκυψε.
Πάει λοιπόν με δισταγμό μετά από τρεις μέρες (σκεφτόντανε τι άλλο θα του έλεγε) και όταν τον ρώτησε του απαντά:
– Πως θέλεις να αισθάνομαι οι κότες κακαρίζουν, κουτσουλάνε και πετούν μέσα στο σπίτι, η κατσίκα μασουλάει ότι βρει και ο γάιδαρος γκαρίζει και δεν μας αφήνει σε ησυχία, αυτό δεν είναι σπίτι, πλέον ζω στην κόλαση.
– Καλά δεν πειράζει, άκου τι θα κάνεις τώρα , θα πας σπίτι σου, θα βγάλεις τις κότες και θα έρθεις μετά από τρεις μέρες να μου πεις πως αισθάνεσαι.
Μετά από τις μέρες που συμφωνησαν συναντήθηκαν και τον ρώτησε πως πάει.
– Κοίτα να δεις ε, κάπως καλύτερα, μπορούμε τώρα να κινηθούμε ποιο άνετα, αλλά αυτή η κατσίκα και ο γάιδαρος μας έχουν κάνει άνω κάτω.
– Ωραία τότε βγάλε την κατσίκα και ξαναέλα τις μέρες που έχουμε συμφωνήσει να μου πεις τα νέα.
Έτσι και έγινε, επέστρεψε μετά από τρεις μέρες και στην ερώτηση πως αισθάνεται, είπε:
– Σχετικά καλά και ποιο άνετα, αλλά αυτός ο γάιδαρος είναι το κάτι άλλο.
– Ωραία του απαντά ο χότζας βγάλε και τον γάιδαρο και έλα μετά μια εβδομάδα να δούμε πως τα πας.
Όντος έτσι έγινε, επιστρέφοντας μετά από μια εβδομάδα τον βλέπει ο χότζας να έρχεται από μακριά χαμογελαστός μόλις τον πλησίασε τον αγκάλιασε τον φίλησε και του είπε
– Χότζα μου είσαι Μεσσίας, πλέω σε πελάγη ευτυχίας, με έσωσες δεν ήξερα τι θα έκανα χωρίς εσένα!!!!
Αυτός ο μύθος πιστεύω ότι έχει πλήρη ανταπόκριση στην σημερινή Ελλάδα, όπου αφού πρώτα μας μάντρωσαν χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα, και μας φόρτωσαν με απίστευτα μέτρα και με ένα αλαλούμ απίστευτο, αλλά το πρωί, αλλά το μεσημέρι, αλλά το βράδυ, τώρα αρχίζουν λίγο- λίγο να ανοίγουν τις δραστηριότητες της ζωής μας.
Καλό είναι κάποιοι να το παίζουν Μεσσίες, αλλά όχι όταν η Ελλάδα θρηνεί απώλειες περισσότερες από την Σουηδία που τα είχε όλα ανοιχτά και δεν κατέστρεψε ούτε την οικονομία της, ούτε οδήγησε τους πολίτες της στα ψυχοφάρμακα και ευτυχώς που υπήρχε το σημερινό Εθνικό Σύστημα Υγείας (το οποίο η σημερινή κυβέρνηση το είχε για κατάργηση), που λειτούργησε ως ασπίδα ενάντια στον covid 19 και σώζοντας χιλιάδες πολίτες.