Μπάχαλο και χωρίς σωστούς ελέγχους η κατάσταση με το ελληνικό μελι. Επιχειρηματιες της κακιάς ώρας εισάγουν άγνωστης προέλευσης φθηνό «μέλι», το αναμιγνύουν με επικίνδυνα χρώματα και το ελληνοποιούν και αν τους πιάσουν τιμωρούνται μόνο με πρόστιμο ενώ ο παραγωγός για «διαδικαστικούς λόγους δηλώσεων» δε μπορεί να παράξει!
Αντί να ενισχύσουμε την πρωτογενή παραγωγή, την πραγματική δηλαδή παραγωγή πλούτου για την χώρα, νομοθετούμε προς όφελος εισαγωγέων, που καταστρέφουν την παραγωγή και γεμίζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ με φτηνά σκουπίδια, που πολλές φορές όπως έχει αποδειχθεί, είναι νοθευμένα!
Δείτε τι καταγγέλλουν οι έλληνες μελισσοκόμοι:
Με την δημοσίευση του κατάπτυστου και χυδαίου ΦΕΚ Τεύχος B’ 1560/17.04.2021 θεσπίζεται το Εθνικό Ηλεκτρονικό Μελισσοκομικό Μητρώο, το οποίο αν εφαρμοστεί στην πράξη θα αποτελέσει την ταφόπλακα της Ελληνικής μελισσοκομίας.
Τα κατοχυρωμένα δικαιώματα του μελισσοκόμου, ορίζονται και αντιμετωπίζονται πλέον ως προνόμια, τα οποία μπορεί να χάσει αν δεν είναι “καλό παιδί”.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 5 διαβάζουμε ότι η πώληση μελιού και λοιπών προϊόντων κυψέλης, η μεταφορά μελισσιών, η πώληση παραφυάδων και η διατήρηση μελισσοκομικής αποθήκης δεν αποτελούν πλέον δικαίωμα του μελισσοκόμου αλλά προνόμιο το οποίο μπορεί να χάσει. Πως;
Άρθρο 11: αν σε επιτόπιο έλεγχο της αρμόδιας αρχής διαπιστωθεί διαφορά μεταξύ του δηλωθέντος αριθμού μελισσιών και του προσδιορισθέντος η οποία υπερβαίνει το 10% επιβάλλεται πρόστιμο 100€ και ο μελισσοκόμος χάνει για 1 έτος όλα του τα προνόμια.
Δηλαδή αν έχει 100 μελίσσια και στον έλεγχο βρεθούν 88 εκτός από το πρόστιμο, για έναν χρόνο δεν θα μπορεί να πουλήσει μέλι, ούτε να μετακινήσει τα μελίσσια του ώστε να βρουν τροφή. Θα τα αφήσει εκεί να πεθάνουν, αυτά από πείνα και εκείνος από οικονομικό στραγγαλισμό.
Κάθε χρόνο χάνουμε ένα 10% με 20% των μελισσών μας το χειμώνα, τα οποία δημιουργούμε ξανά την άνοιξη κόβοντας παραφυάδες. Ο αριθμός των μελισσιών που κατέχει κάποιος δηλαδή δεν είναι σταθερός μέσα στο έτος. Αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα για έναν κρατικό γραφειοκράτη.
Ως κατεχόμενη κυψέλη ορίζεται το μελίσσι του οποίου ο πληθυσμός καλύπτει τουλάχιστον 5 πλαίσια (κηρήθρες), οπότε κάποιος μπορεί να έχει τα μελίσσια αλλά ο πληθυσμός τους να μην θεωρηθεί από την αρμίδια αρχή επαρκής και έτσι να χάσει τα προνόμια του.
Φυσικά δεν λαμβάνουν υπόψη ότι τα μελίσσια μας είναι σκόρπια σε 2-3 νομούς, έρμαια κλοπών, βανδαλισμών και δηλητηριάσεων. Αν μάλιστα η διαφορά ξεπεράσει το 30% τότε το πρόστιμο φτάνει τα 300€ και χάνει τα προνόμια για 2 χρόνια!
Οι απώλειες από ασθένειες θα πρέπει να βεβαιωθούν από επίσημη κτηνιατρική αρχή και να δηλωθούν μέσα σε δέκα ημέρες. Εν τω μεταξύ πολλά μελίσσια απλώς χάνονται, δεν βρίσκεις νεκρές μέλισσες, μόνο την κυψέλη άδεια, ποιος να βεβαιώσει τι;
Για να σας προλάβω δεν παίζουν επιδοτήσεις ώστε να δηλώνονται περισσότερα μελίσσια. Μάλιστα την τελευταία πενταετία παρατηρείται μεγάλη μείωση του αριθμού που δηλώνει η Ελλάδα στην ΕΕ.
Η παραγωγή μελιού γίνεται κάθε χρόνο και πιο δύσκολη (μειώνεται σταθερά), λόγω της κλιματικής αλλαγής, της αλόγιστης χρήσης φυτοφαρμάκων, της αστικοποίησης κ.α. Η μελισσοκομία πνέει τα λοίσθια, δεν έχει κέρδος πια και εγκαταλείπεται.
Άνθρωποι μικρού διαμετρήματος, χωρίς καμία απολύτως επαφή με την κοινωνία, που δε μπορούν να σταθούν ούτε καν στο ύψος των περιστάσεων, αποφασίζουν για τους παραγωγικούς κλάδους της χώρας.
Υποτίθεται εκσυγχρονισμός (ηλεκτρονικό μητρώο). Και τώρα είμαστε καταχωρημένοι, έρχονται μας μετράνε κτλ απλά δεν υπήρχαν οι κυρώσεις, οι οποίες είναι εξοντωτικές. 1 ή 2 χρόνια απαγόρευση πώλησης, σημαίνει ότι πρέπει να βρούμε άλλη δουλειά.