Η δουλειά που έχουν τα παπαγαλάκια, και δικαιολογεί τους παράλογα υψηλούς μισθούς τους, είναι να θολώνουν την πραγματικότητα και να χάνεις το δάσος. Αυτό που στην ουσία κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι οριζόντια μείωση μισθού. Αυξάνει τις ώρες υπερωριών, αφαιρώντας όμως το αντίτιμο της εργασίας, τον μισθό. Ως κάποιος να εργάζεται, απλά γιατί βαριέται για να περνάει η ώρα του, όπως κάνει ο ίδιος ο Υπουργός.
Μπορεί να μην γνωρίζεις το όνομα του, μπορεί να περπατάει δίπλα σου στο δρόμο με σάρκα και αίμα, αλλά στην πραγματικότητα είναι αν-ύπαρκτος. Είναι ο νέος τύπος κοινωνικού όντος που εμφανίστηκε μετά το 2010, όταν όσοι βρέθηκαν ξαφνικά άνεργοι ή με μειωμένο μισθό, από την μια δεν μπορούσαν πλέον να εξυπηρετήσουν τα δάνεια τους, δεν μιλάμε για μπαταχτσήδες και ζουν πλέον στο περιθώριο μεταξύ φθορά και αφθαρσίας. Η τράπεζα δεν τους ενοχλεί πια αλλά κι αυτοί δεν μπορούν να την πλησιάσουν. Αν εργαστούν νόμιμα θα εντοπιστούν, αν εργάζονται μαύρα, δεν έχουν ασφάλιση, δικαιώματα.
Κάτι άλλαξε μετά το 2015, κάποιος ενδιαφέρθηκε, να αποκτήσουν πρόσβαση στην Υγεία, κοινωνικό επίδομα, σχολικά γεύματα, μειώθηκε η ανεργίας, βελτιώθηκε το σώμα επιθεώρησης εργασίας (ΣΕΠΕ), όχι αρκετά, αλλά υπήρξε μια πρόνοια.
Και μετά ήρθε ο οδοστρωτήρας. Καταργήθηκε το ΣΕΠΕ, πέρασε ο πτωχευτικός, ώστε νόμιμα τα fund (με συγγενικές σχέσεις στο Μαξίμου) να έχουν πρόσβαση στο μισθό του, να μην έχει καμία ελπίδα να ξεφύγει για πολλά χρόνια, τον Μεγάλο Αδελφό. Βέβαια η κυβέρνηση φρόντισε να διαγράψει το 93.2% του δανείου φιλικής εφημερίδας. Μετά τον πτωχευτικό ήρθε η ώρα των εργασιακών με διπλό τζακ ποτ. Ταυτόχρονη μείωση μισθών, με ταυτόχρονη κατάργηση του 8ωρου. Δηλαδή όσο και να εργαστείς επιπλέον, θα πληρωθείς το ίδιο. Οπότε και να ήθελες να ξεπληρώσεις κάποιο δάνειο ή να κλείσεις καμιά τρύπα του πτωχευτικού, ξέχασέ το.
Ο σκοπός τους είναι, όσο και να εργάζεστε, να μην πληρώνουν. Σιγά μην τους ένοιαζε η ξεκούραση. Σιγά μην σου δώσουν ποτέ τα ρεπό. Απλά θα δηλώνονται εικονικά.
Ο Μπρουνό, – υψηλόβαθµο στέλεχος εταιρείας- απολύεται ύστερα από 15 χρόνια άψογης υπηρεσίας. Αρχικά, συνεχίζει να ψάχνει για δουλειά, ύστερα όμως από τρία χρόνια ανεργίας, οδηγείται σιγά σιγά στην αποξένωση, όχι µόνο από την κοινωνία, αλλά και από την ίδια του την ανθρωπιά, την ορμέμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να κοινωνεί το διπλανό του και που µας διαχωρίζει από το ζωικό βασίλειο. Μπροστά στο αδιέξοδο και για να μπορέσει να συντηρήσει την οικογένειά του, εντοπίζει τους υποψήφιους ανταγωνιστές του -για τη νέα θέση εργασίας που διεκδικεί- και αρχίζει, έναν έναν, να τους εξοντώνει!
Αυτή είναι η υπόθεση της προφητικής ταινία του Γαβρά «Το Τσεκούρι». Το πολιτικό αυτό θρίλερ, µε δόση µμαύρου χιούμορ και υπερβολής παρουσιάζει τον κόσμο όπως είναι δομημένος στο μυαλό των νεοφιλελεύθερων, ακροδεξιών, alt right, νεοναζί ή όπως αλλιώς ονομάζονται. Άλλωστε όταν το αιτιατό είναι ίδιο στο τέλος της μέρας, τα ονόματα δεν έχουν και τόσο μεγάλη σημασία, όπως και η εμφάνιση.
Ναι μπορεί ο Κωστής Χατζηδάκης ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, να είναι μειλίχιοι, με ατσαλάκωτα πουκάμισα, απαλά χέρια και καλούς τρόπους και να μην μοιάζουν με σκινχεντ ή τον Καιάδα, αλλά ο πυρήνας της νοοτροπίας τους και της κοσμοθεωρίας τους δεν διαφέρει σημαντικά, πλην των μεθόδων που χρησιμοποιούν, για να επιβάλουν την τελολογία του κοινωνικού δαρβινισμού. Δηλαδή το νόμου της ωμής δύναμης του ισχυρού πάνω από το δίκαιο.
Έτσι το όριο υπερωριών αυξάνεται στις 150 ώρες τον χρόνο, που γίνονται διπλάσιες αν συνυπολογίσουμε την μαύρη εργασία. Αυτό σημαίνει ότι για 3 και πλέον εβδομάδες τον χρόνο θα εργάζεστε αμισθί. Δηλαδή, για έναν ολόκληρο μήνα θα δουλεύουμε δωρεάν, που σημαίνει ότι όλο το κέρδος από την εργασία μας θα καταλήγει στον εργοδότη, αλλά ταυτόχρονα και οριζόντια, θα μειώνεται ο μισθός, αφού όσο και να εργαστείς επιπλέον, θα έχεις τις ίδιες απολαβές, με ότι αυτό σημαίνει για την κατανάλωση και τους μικρομεσαίους και όλη την αλυσίδα της κατανάλωσης.
Είχαμε ξαναπεριγράψει σε προηγούμενη επιφυλλίδα ότι ο Νεοφιλελευθερισμός είναι μια πιο εύπεπτη λέξη για τον Φασισμό. «Αλλά όσοι δεν προσαρμόζονται πεθαίνουν έχω να πω!» είχε γράψει ο έτερος αντιπρόεδρος του Κωστή Χατζηδάκη στην Νέα Δημοκρατία.
Ο Ιστορικο-υλιστικός εθνομηδενισμός του Καπιταλισμού δεν μπορεί να παραξει λογική, δεν υπάρχει λογική στη ζούγκλα, μόνο το ένστικτο της επιβίωσης και της αλληλοσφαγής. Ακριβώς και γι αυτό το λόγο σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται αυτοχαρακτηρίζονται ως οι μόνοι ορθολογιστές, είτε ως ψύχραιμοι εκσυγχρονιστές του Σημιτικού Μεσαίωνα, είτε ως το Συνταγματικό Τόξο της Σαμαρικής λοιμικής, είτε μεταρρυθμιστές και άριστοι του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Γιατί δεν είναι πια ο μισθός προϊον της Εργασίας αλλά ο εργαζόμενος είναι το ίδιο το προϊον και ως τέτοιο είναι περιττό να έχει δικαιώματα, αιτήματα και να διεκδικεί. Η νέα αρεία φυλή στο Μαξίμου έχει πλέον τα κλειδιά της χώρας, αλλά υπολογίζει χωρίς τον λαό. Σε λίγο η «υγειονομική» βία των lockdown τελειώνει, οι απαγορεύσεις των διαδηλώσεων δεν θα μπορέσουν να ανακόψουν αυτό που έρχεται.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Kontra News της Κυριακής 18 Απριλίου 2021