Ο ΑΓΙΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ο επίσκοπος και οι ΠΡΟΚΟΥΛΟΣ, ΣΩΣΣΟΣ και ΦΑΥΣΤΟΣ οι Διάκονοι, ΔΙΣΙΔΕΡΙΟΣ ο Αναγνώστης, ΑΚΟΥΤΙΟΣ και ΕΥΤΥΧΙΟΣ.
Η ΑΓΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ή βασίλισσα και οι ακόλουθοι της ΑΠΟΛΛΩΣ, ΙΣΑΑΚΙΟΣ και ΚΟΔΡΑΤΟΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΙΑΝΟΣ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ο Σιναΐτης
[Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΡΟΛΟΣ μάρτυρας]
Αναλυτικά:
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ ο επίσκοπος και οι ΠΡΟΚΟΥΛΟΣ, ΣΩΣΣΟΣ και ΦΑΥΣΤΟΣ οι Διάκονοι, ΔΙΣΙΔΕΡΙΟΣ ο Αναγνώστης, ΑΚΟΥΤΙΟΣ και ΕΥΤΥΧΙΟΣ.
Ήταν επίσκοπος στη Νεάπολη της Ιταλίας, στα χρόνια του Διοκλητιανού (284-304) και όταν έπαρχος στην περιοχή αυτή ήταν ο Τιμόθεος. ο Ιανουάριος μαζί με μια πολύ καλή ομάδα συνεργατών-χριστιανών, πού την αποτελούσαν: οι διάκονοι Πρόκουλος, Σώσσος, Φαύστος, ο αναγνώστης Δησιδέριος, ο Άκόντιος και ο Ευτύχιος, αγωνίζονταν τον άγιο αγώνα της αρετής και έφερναν στο Χριστό πολλούς ειδωλολάτρες. Όταν έγινε ο μεγάλος διωγμός κατά των χριστιανών, συνελήφθησαν και υπέστησαν φοβερά βασανιστήρια. Τον Ιανουάριο έριξαν στη φωτιά για να καεί, αλλά με τη θεία χάρη έμεινε αβλαβής. Αμέσως, τότε, τον οδήγησαν σε άλλο τόπο, όπου του έκοψαν τα νεύρα και έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου. Στο δρόμο για το μαρτύριο, συνέβη το έξης περιστατικό: ΟΙ πολυάριθμοι χριστιανοί της Νεάπολης, προσπάθησαν να πάρουν από τα χέρια των στρατιωτών τον Ιανουάριο. Εκείνος, όμως, αρνήθηκε και τους είπε: “Αφήστε, παιδιά μου, να τελειώσω τον καλό αγώνα του μαρτυρίου, και σας υπόσχομαι ότι θα είμαι πάντοτε προστάτης της πόλης σας”. Έτσι και έγινε. Ή Νεάπολη τον ανακήρυξε πολιούχο της Άγιο.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως Ιεράρχης και σοφός θεηγόρος, τύπος έγένου προς αθλήσεως πόνους, Πάτερ Ιανουάριε τοις περί σεαυτόν. Σώσος γαρ και Πρόκουλος, Δισιδέριος Φαύστος, και συν Άκουτίωνι, ο Ευτύχιος άμα, συν σοι αθλούσι μάκαρ εύσεβώς· μεθ’ ων δυσώπει, υπέρ των ψυχών ημών.
Η ΑΓΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ή βασίλισσα και οι ακόλουθοι της ΑΠΟΛΛΩΣ, ΙΣΑΑΚΙΟΣ και ΚΟΔΡΑΤΟΣ
Ή αγία Αλεξάνδρα ήταν σύζυγος του Βασιλιά Διοκλητιανού. Εντελώς διαφορετική όμως από ‘κείνον, πού ήταν φίλος της βίας και του αίματος. Αυτή διακρινόταν για την ήμερη ψυχική της διάθεση και την εύσπλαχνη και φιλάνθρωπη ζωή της. Στό μεταξύ μια χριστιανή της μετέδωσε το λόγο του Θεού, πού τη συγκίνησε τόσο, ώστε με χαρά τον αποδέχτηκε. Ή χάρη του Κυρίου μεγάλωνε μέσα της το φωτισμό, και το θείο έλεος την αξίωσε κατά το μαρτύριο του αγίου Γεωργίου, να αισθανθεί μέσα της την πνοή και την ορμή της πίστης στο Χριστό. Τότε παρακάλεσε τον αυτοκράτορα σύζυγο της, να διατάξει την παύση τω διωγμών εναντίον των Χριστιανών. Και διακήρυξε ότι καταγγέλλει μπροστά στον αληθινό θεό τους διώκτες των χριστιανών, και ομολογεί και αυτή τον Ιησού Χριστό. ο αυτοκράτορας στην αρχή, νόμισε ότι ή σύζυγος του έπαθε διανοητική διατάραξη. ‘Αλλ’ εκείνη διαμαρτυρήθηκε και επανέλαβε την ομολογία της. ο Διοκλητιανός τότε εξοργισμένος, διέταξε και την έριξαν στην πιο σκοτεινή φυλακή, όπου και πέθανε προσευχομένη. Το παράδειγμα της συγκίνησε και τρεις από τους ακολούθους της, τον Άπολλώ, τον Ίσαάκιο και τον Κοδράτο. Ομολόγησαν και αυτοί ότι είναι χριστιανοί και τον μεν Κοδράτο αποκεφάλισαν, τους δε Άπολλώ και Ίσαάκιο υπέβαλαν σε θάνατο δια πείνας και δίψας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΙΑΝΟΣ Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Υπήρξε στα χρόνια του βασιλιά Θεοδοσίου Β’ του μικρού (408-450) και καταγόταν από τη παλιά Ρώμη, από την οποία ήλθε στην Κων/πολη. Εκεί έλαμψε με την αρετή του και την αυστηρότητα της ζωής του, καθώς μάλιστα ήταν ευφυής και πολυμαθής, χειροτονήθηκε από τον Πατριάρχη Σισίνιο (426-427) Πρεσβύτερος. Όταν πέθανε ο Σισίνιος, τον διαδέχτηκε ο αιρετικός Νεστόριος (428-431) του οποίου, κατά των αιρετικών δοξασιών αντέδρασε έντονα ο άγιος Μαξιμιανός. Αφού τελικά εξορίστηκε ο Νεστόριος, στο θρόνο ανήλθε ο άγιος Μαξιμιανός με την ψήφο βασιλιά και λάου. ‘Επί της Πατριαρχίας του στην Εκκλησία επικράτησε ειρήνη, χωρίς σκάνδαλα και αιρετικές ταραχές. Έτσι λοιπόν καλά αφού ποίμανε το ποίμνιο του για δύο χρόνια και πέντε μήνες (431-434), απεβίωσε ειρηνικά. Ή Σύναξή του τελείται στους Αγίους Αποστόλους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ο Σιναΐτης
Απαρνήθηκε τις κοσμικές απολαύσεις και έκάρη μοναχός. Πήγε στα Ιεροσόλυμα και αφού προσκύνησε τους Αγίους Τόπους, κατέληξε στο Όρος Σινά. Εκεί βρήκε ασκητές μοναχούς και έμεινε κοντά τους σαν υποτακτικός και υπηρέτης τους. Επειδή είχε πολύ ταπεινοφροσύνη, πήρε από τον Θεό τη δωρεά της γνώσης και πολλής σοφίας, με την οποία συνέγραψε βίους Αγίων Πατέρων και συνέθεσε ψυχωφελείς λόγους. Αφού έφτασε σε βαθιά γεράματα, απεβίωσε ειρηνικά.
[Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΡΟΛΟΣ μάρτυρας]