Ενώ σύσσωμος ο ελληνικός λαός αισθάνθηκε ικανοποίηση από την στάση του Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στην Άγκυρα, κάποιοι στην Αθήνα είναι ενοχλημένοι και το δείχνουν.
Ενώ η Ελλάδα προσβλέπει σε μια νέα στρατηγική, βασισμένη στην ειλικρίνεια και την εθνική αξιοπρέπεια, κάποιοι στην Αθήνα (συστημικά ΜΜΕ) επικρίνουν ήδη το πρώτο της βήμα. Κάποιοι άλλοι σύμφωνα με την «Εστία», θέλησαν να σπείρουν ζιζάνια, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτοβούλως ενήργησε ο υπουργός των Εξωτερικών. Υποχρέωσαν έτσι την Κυβέρνηση να προβεί σε ανακοινώσεις για το αυτονόητο. Ότι δηλαδή η αξιοπρεπής στάση του ΥΠΕΞ συνιστά ενιαία πολιτική της Ελλάδας και τελεί βεβαίως υπό την έγκριση του Πρωθυπουργού.
«Δεν πάμε να νικήσουμε στο διάλογο» λέει ο ένας. Τηλεοπτικός σταθμός εξ άλλου, διαπιστώνει ότι δεν πήγε καλά η συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών διότι δημιουργήθηκε «ένταση». Αλλά αν δεν πάμε να νικήσουμε, τότε για ποιον λόγο επιδιώκουμε τον διάλογο; Για να χάσουμε; Και αν οι «εντάσεις» είναι το αποφευκταίον, τότε τι πράγματι επιθυμούμε; Να υποχωρήσουμε προκειμένου να μην υπάρξουν οξύτητες;
Διαβάζουμε σε ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδα ότι «ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών έδειξε να προσέρχεται στη σκηνή χωρίς το αυτολογοκριτικό φρένο, που χρησιμοποιείται συνήθως για να σωθούν τα διπλωματικά προσχήματα». Λες και οι επίσημες συναντήσεις μεταξύ Κρατών γίνονται μόνο και μόνο χάριν «προσχημάτων»! Και σε άλλο σημείο: «Το γεγονός ότι ο Ερντογάν τον είχε δεχθεί εκτός πρωτοκόλλου δεν μετρίασε την κατηγορηματικότητα με την οποία ο Δένδιας προέτεινε λίγο μετά, τις αιχμές των ελληνικών θέσεων». Δηλαδή έπρεπε για χάρη μιας κίνησης αβρότητας του Τούρκου Προέδρου, ο Έλληνας υπουργός να μην προβάλει τις ελληνικές θέσεις; Τότε για ποιον λόγο πήγε στην Άγκυρα; Για να είναι παθητικός ακροατής των τουρκικών διεκδικήσεων εις βάρος της χώρας μας;
Από την πλευρά μας, το μόνο ερώτημα που τίθεται είναι, για ποιον λόγο θέλησε ο Ταγίπ Ερντογάν να έχει αυτήν την εκτός πρωτοκόλλου συνάντηση; Για να παραπλανήσει τον Έλληνα υπουργό; Για να κάνει τον «καλό», αφήνοντας τα «δύσκολα» στον υπουργό του; Αυτά τα ερωτήματα ουδόλως απασχόλησαν τους διαφόρους επικριτές της στάσης του Νίκου Δένδια. Όπως δεν φαίνεται να τους απασχόλησε το γεγονός ότι ο Τσαβούσογλου ήταν που «έκαψε» το αφήγημα της Χάγης. Ο Τούρκος υπουργός έδειξε, με την στάση και τις δηλώσεις του, ότι τα ελληνοτουρκικά δεν πρόκειται να επιλυθούν στα διεθνή δικαστήρια. Άλλωστε η Τουρκία έχει υπαναχωρήσει ήδη μία φορά (κατά την δεκαετία του ’70) από αυτήν την διαδικασία.
Φαίνεται όμως, ότι κάποιοι στην Αθήνα, είχαν «επενδύσει» στην διαδικασία της Χάγης την οποία έχουν αναγάγει σε πανάκεια. Μήπως η εμμονή αυτή υποστηρίζεται από το τον ισχυρισμό άλλης εφημερίδας ότι «παρά τις δημόσιες δηλώσεις σημασία έχουν οι συζητήσεις που έγιναν κεκλεισμένων των θυρών»; Δηλαδή θέλουν να μας πουν ότι άλλα συμφωνήθηκαν κεκλεισμένων των θυρών και άλλα ακούσαμε κατά τον δημόσιο διάλογο;
Διαβάζουμε δε παρακάτω ότι «κύκλοι στην Αθήνα» τονίζουν ότι «στις επαφές Δένδια στην Άγκυρα κατέστη σαφής η βούληση της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την προώθηση μιας θετικής ατζέντας στις σχέσεις των δύο χωρών». Δεν αμφιβάλλουμε καθόλου. Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις άλλωστε προσέβλεπαν σε μια τέτοια «θετική ατζέντα». Το θέμα είναι ότι ουδέποτε η Τουρκία έδειξε να την ασπάζεται. Ποιος μπορεί να χαρακτηρίσει «θετική» την στάση του Τσαβούσογλου απέναντι στον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών;
Κάποιοι άλλοι θέλοντας να υποβαθμίσουν την στάση του Νίκου Δένδια, υποστηρίζουν ότι επίκειται συνάντηση κορυφής, του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν, χωρίς να μεσολαβήσει άλλη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών. Λες και ο Πρωθυπουργός θέλει να «υπερφαλαγγίσει» την εικόνα που δημιουργήθηκε κατά την δημοσία υπουργική αντιπαράθεση.
Ποιοι και γιατί προωθούν αυτές τις αιτιάσεις; Είναι αυτοί που ασπάζονται την λογική Σημίτη, η οποία οδήγησε σε ατελέσφορες συνεννοήσεις, όπως αυτές στην Μαδρίτη και στο Ελσίνκι; Τι καλό μπορεί να βλέπουν σε αυτές; Και τέλος, δεν έχουν αντιληφθεί το αίσθημα εθνικής ανάτασης που διαπέρασε όλη την Ελλάδα, όταν ο Νίκος Δένδιας διετύπωνε με σαφήνεια και καθαρότητα τις θέσεις της Ελλάδος;